Sneeuwpret 17 december 2009 en pups dag zes.

Op deze vier foto's zie je de honden van Angelique (Lieke) en Rob.

Rob is mijn broer en Lieke is zijn vrouw en samen hebben ze drie honden.

De merle Border Collie is Bonnie, een dochter van onze eigen Phoebe en de zwart-witte hond is haar broer Mack. En Mack is weer de pa van het nestje waar ik nu veelvuldig over schrijf.

De "oranje" hond op de foto is Teus, Teus is een zoon van Kate uit haar eerste nest en de vader van Teus is onze Pat.

De honden hebben het duidelijk naar hun zin en poseren dus voor geen meter, maar het leverde wel leuke plaatjes op.

Het was voorspeld dat er sneeuw zou gaan vallen, maar zoveel als vandaag, nee dat had ik niet verwacht. Eduard heeft er vanuit zijn werk ruim twee uur over gedaan om thuis te komen!

De A28 was een puinhoop en dat maakt een onderdeel uit van zijn route naar huis.

Om een uur of vijf stond ik al buiten met Kate die heel nodig een plas moest, toen viel het allemaal nog wel mee. Een paar uur later lag er toch echt een hele berg!! De schapen stonden te kleumen op het veld, de hooiruif was leeg en op zulke dagen vreten ze erg veel. Er gaat nu per dag gemakkelijk een pak kuilvoer doorheen. Gelukkig kunnen de schapen hun toevlucht zoeken in een oude en aftandse "melkdoorloopwagen" een handig mobiel stalletje. Vooral de Wensleydale's hebben een hekel aan vochtige omstandigheden en zij waarderen dit onderkomen nogal.

Zelf heb ik door een tekort aan slaap, veel werk en toch mijn zorgen om Kate, nu een fikse ontsteking te pakken in mijn oksel. Zeer pijnlijk en het maakt het bewegen en werken tot een crime van de eerste orde. Gelkkig heb ik nu een antibioticakuur, een smeersel en voldoende pijnstilling die het euvel hopelijk snel doet overgaan. Lastig is het wel. Ik heb zelfs geen foto's gemaakt vandaag....

De pups hebben weer een nieuwe ontwikkeling laten zien vandaag. Ze kunnen zich lekker uitstrekken en gapen daar bij als of ze willen zeggen, "wij voelen ons heel prettig".

Het zijn nu al echte mini hondjes. Er komt steeds meer vorm in en het caviastadium laten ze al wat achter zich. Ze worden ook steeds luidruchtiger. Om te beginnen gaat het drinken gepaard met smak en genotsgekreun. Het zijn blijkbaar echte bourgondiërs die genieten van hun "maaltijden".

Maar ook als ze het ergens niet mee eens zijn laten ze luide protesten horen. De werpkist verschonen gaat dan ook niet zonder slag of stoot. Ze moeten dan even in een doos en dat is blijkbaar zo vreselijk dat ze het op een piepen en krijsen van jewelste zetten. Eén groot orkest, het lijkt wel een volksoproer!!

Kate heeft vandaag veel lekkers gegeten. De pups gaan nu steeds meer drinken en de moederhond moet dus in goede conditie zijn. Kate heeft steeds meer honger en we slepen alles aan wat ze maar lekker vindt. Haar zo favoriete rauwe kippenpoten neemt ze steevast mee de werpkist in. Alsof ze een prooi meesleept in haar hol.

Wij bieden de kippenpoten altijd keurig aan in een etensbak, maar Kate heeft zo haar eigen ideeën.

De sneeuw van vandaag kon Kate heel erg waarderen. Ze ligt er uitgebreid in te rollen en maakt de gekste sprongen door de sneeuw. Ik denk dan meteen van "kijk toch uit met je litteken", maar ze schijnt er geen last van te hebben. Het ziet er mooi uit, niet rood of opgezwollen.

Vanavond kreeg ze haar laaatste antibiotica pil. Nu maar even heel goed in de gaten houden.