dinsdag 15 december 2009

De portretjes, dag vier











Nou dit zijn ze dan, vijf kleine Border Collies die allemaal moesten poseren. Bij de één is dat wat gemakkelijker dan bij de andere. Maar we hebben het redelijk voor elkaar.
We zitten nog in het "cavia" stadium en de aftekening moet nog echt wel meer doorkomen.
Wij zien al steeds meer verschillen, de snuitjes groeien en zijn minder plat. Ze worden ronder en groter van lijfjes en af en toe horen we een blafje en dat is al best hard. Jolee en Lucy schrokken zich een hoedje... wat was dat nu weer?
De navelstrengetjes zijn er nu allemaal al af, weer zo'n mijlpaal, al is het maar een kleintje.
De pijnstillers, die Kate kreeg zijn vanaf vandaag gestaakt. Dat was wel even spannend, want je bent dan toch bang dat ze misschien toch pijn gaat krijgen. Maar gelukkig heeft ze geen last. Vanochtend was ze wel wat onrustig, wilde vaak even naar buiten om toch zich toch weer over te geven aan een poging om een flink gat te graven. Maar het euvel was dat ze een "grote boodschap" moest doen en dat zat haar blijkbaar even in de weg. Na het zich ontlasten, was ze weer als vanouds.
Tamara, de nieuwe eigenaar van één van de pups kwam uit haar werk nog snel even kijken.
Ze vond ze al weer een stuk gegroeid en verbaasde zich over hun snelle ontwikkeling.
Tamara zat al te rekenen en te plannen wanneer de pup mee naar huis mocht en gaat haar werkzaamheden zo inrichten ( ze is doventolk) dat ze straks alle tijd heeft als hij met haar mee naar huis gaat.
Zoiets is voor mij altijd zo'n gek moment als mensen daarover beginnen. Ik ben nog nauwelijks gewend aan het vijftal en straks gaan ze ook weer weg. Hechten en onthechten dat is wat je moet doen en dat alles in acht weekjes tijd. Maar zoals een bekende Border Collie fokster altijd zei, je moet er helemaal voor gaan, en je moet blij zijn als ze weer gaan!



3 opmerkingen:

  1. Dacht nog even snel bijlezen, had het stukje van gisteren ook al gemist zag ik..
    En dan gaat het ineens over mij! Apart zeg.
    Maar ik snap dat het voor jou even gek was toen ik daar vanmiddag over begon! Oops.. haha. Maar goed, dat duurt nog wel even.
    Ik hoop dat het straks helemaal goed gaat en ik heb er al heel veel zin in! En natuurlijk blijf je dat pupje dan in ieder geval zien :)
    liefs Tamara

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja het ging over jou, maar niet in negatieve zin hoor. Het moment dat aspirant bazen over het vertrek van de pup praten, komt nu eenmaal altijd. Dat hoort erbij, maar voor mij is het dan nog zover weg.... De nieuwe bazen zijn bezig met een "verliefd" gevoel bij hun hondje en kunnen bijna niet wachten tot hij groot genoeg is.

    Natuurlijk gaat het straks goed! Je hebt wel voor hetere vuren gestaan en consequent zijn en op je strepen staan heb je allang in je voormalige werk geleerd.

    En we blijven hem natuurlijk zien!Dat is helemaal top.

    Groetjes Sonja

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ohh.. lief je reactie! Thanks.
    Had ook niet het idee dat je het negatief bedoelde hoor, maar ik leefde me even in, in jouw situatie.
    En tuurlijk dat moment komt altijd, maar het was wel snel natuurlijk haha.
    Kga nu gauw je laatste blog lezen, op de foto's zijn ze ook al zo gegroeid.. sjee..
    Nou tot gauw maar weer!

    BeantwoordenVerwijderen