Een dagje uit.....

Ik had het wel verdiend.... Al meer dan acht weken was ik voornamelijk binnenshuis te vinden en mijn zorg en aandacht gingen uit naar Kate en de pups.
Vandaag had ik een dagje winkelen gepland met Lieke, die dat helemaal geen gek idee vond.

We besloten de auto zo veel mogelijk niet te gebruiken, we wilden naar Zwolle en de trein rijdt (meestal) ook en we kunnen de auto gemakkelijk kwijt op stationnetje Beilen.

Het doel was om op zoek te gaan naar leuke mandjes die als kadomandjes gevuld met wol voor Kleiendraad bedoeld zouden zijn. Op de website van Dille en Kamille, had ik dergelijke artikelen zien staan. Een goed excuus dus voor een dagje shoppen...

De trein bracht ons snel en warm naar Zwolle. Vanaf het station loop je in een kwartiertje zo door de Sassenpoort, het centrum binnnen.
Zwolle heeft iets weg van Amersfoort, tenminste als je het binnenkomen via zo'n toegangspoort bekijkt. Amersfoort revisited!!! Ook een erg leuke stad. Jammer dat aldaar het Armando museum is afgebrand.

Dille en Kamille had helaas niet de gewenste mandjes. Een kleine domper. Maar er was genoeg te zien en te winkelen.... Met een set nieuwe pollepels ben ik al helemaal gelukkig en ze hadden ook zulke leuke gedroogde rozenknopppen. Mooier roze kun je je niet voorstellen.

Ik werd helemaal verliefd op twee kleine wit met blauwe schaaltjes bij "Kunst en Klieder". Gekocht natuurlijk en iets verderop zag ik een fantastische theepot, alvast op mijn verlanglijst gezet voo als ik vijftig wordt, duurt nog een paar jaar.. Ik heb dus nog even om te sparen.

Bij V&D hadden ze grootscheepse uitverkoop. Ik heb dan ook fantastische lavendelkleurige Esprit laarzen gekocht!! Eerst moeten de pups weg zijn, anders blijft er van de franje die er aan de zijkanten zit, niets over.

Het valt wel op dat er voor dames die een maatje plus hebben, er weinig keuze in kleuren is.
Paars is dé kleur en dan ook nog in het model zak!! Ik weet niet waarom, maar je wordt er niet vrolijker van. Dus heren en dames modeontwerper, verzin eens wat anders dan paars, printjes met paars en modellen die weinig opwekkend zijn.

Hieronder mijn nieuwe laars... in een lavendelkeur, een kekke spijkerbroek, een blitse blouse en een hip vest en dat is dan de nieuwe Son.

Pups dag vijftig, naar buiten!!!!

Na de inenting en het wachten op acceptabel weer, kon het vandaag plaats gaan vinden.

De kennismaking met de buitenwereld...

Dat is een hele belevenis voor een kleine hond. Hij moet een halsband om, daaraan een lijn en hij moet gemotiveerd worden om de eerste stapjes te zetten in de buitenlucht.

Een halsband is op zich al een frustrerend ding, het zit niet lekker want ze zijn het niet gewend.

Binnenshuis dragen ze geen halsband, want ik vind dat een beetje link. Ze gaan hangen en bijten in elkaars bandje, met alle nare gevolgen van dien. Dus alleen buiten wordt het attribuut gedragen.

Aangezien ikzelf vandaag afwezig was, na acht weken thuis voor moeder en daarna voor de pups, had ik een uitje, werd het hele gebeuren geleid en begeleid door Rob en Eduard.

Eén voor één moesten de pups er aan geloven. Best moeilijk, het is koud en er ligt een vers laagje sneeuw. Maar er was geen wind en het zonnetje scheen. Een betere dag krijgen we wellicht niet voor de eerste stapjes buiten.

Daar gaan we dan. Eerst plat op de buik in de sneeuw, je ziet ze denken: "ik wil dit eigenlijk niet"

vervolgens wordt er driftig gesnuffeld "hee, hier komt mijn mama ook!!".

Dan: "als ik sta heb ik niet die kou op mijn lijfje". Het staartje staat nog in de "onzekerstand".

Daarna wordt het pupje geroepen, "hee, die leuke man roept mij, even kijken of ik een knuffeltje krijg". Ja natuurlijk en het staartje kwispelt!!

En als laatste loopt de pup al een klein eindje mee! Dat gaat nog niet perfect, de lijn staat nog een beetje strak, timing is nog ver te zoeken, daar werken we nog aan.

Iedere pup reageerde anders, dat is altijd zo. Sommigen vinden het zo eng dat je de eerste stapjes veel gefaseerder moet brengen. Anderen hebben veel meer lef en herstellen sneller.

Veel werk dus deze week, maar wel heel erg leuk omdat je zo moet inspelen op die verschillen.

Vaak zie je de tweede dag al dat het vele malen beter gaat.

Pups dag negenveertig, pimp je puppyren!!

Ook zo genoten van "in Holland staat een huis"? Waarin twee stellen elkaars huis verbouwen en het effect vaak erger is dan het uitgangsplaatje? Wel hier hebben we ook zo'n soort "metamorfose" te pakken.

Zo ziet een puppyren er na een klein uurtje al uit, maar het kan met wat energie extra, nog sneller.

Ik heb nauwelijks de zaak schoon, de pupjes gaan even rusten (hoop ik) en na het rustmoment gaan ze er weer vol tegen aan. Dolle pret. de kranten worden verscheurd, er worden ballen van gekneed en de kranten worden als prooi in de bek genomen en heen en weer geslingerd.

Zoals je op één foto kunt zien heeft een kookpan nu tijdelijk een nieuwe bestemming, hij fungeert nu als waterbak. Het ding is stabieler dan een standaard bakje en voorlopig doet dit goed dienst.

Maar Flann heft ook al ontdekt dat de pan met water veel andere uitdagingen biedt.

Als je er een zware bal in laat plonzen, spat het water alle kanten op. Wat een (water) pret!!

De pups zijn veel los in de kamer en in de keuken, maar ik wen ze nu meer en meer aan vaste rustmomenten in de puppyren. Straks gaan ze naar hun nieuwe eigenaren en dan moet er al een aanvang zijn gemaakt met de benchtraining. Even een momentje rust voor pup en baas!

Natuurlijk gebeurt dat onvrijwillig opsluiten niet zonder protesten. Maar ik ga gewoon naar een andere kamer en zet mijn radio daar aan. Het tumult verstomd steeds sneller, ik ben dus aan de winnende hand!!

Pups dag achtenveertig, de inenting (en meer)

Vandaag kwam dierenarts Eva aan huis. Ze had een compleet setje met entspulletjes bij zich, plus allerlei andere attributen om de pups en de andere honden te onderwerpen aan een grondig onderzoek.

De pups hielden zich kranig en waren best een beetje onder de indruk. Weer zo'n mevrouw die iets met hun lijfjes moest doen.

Gelukkig zijn alle balletjes van de reutjes ingedaald, de hartslag is goed, geen oormijten, geen vlooien en het bewegingsapparaat is in orde. Perfecte pups, zeer levendig en in zeer goede conditie!

Allemaal een prik en een heus boekje. Een document voor naar ik hoop vele gezonde jaren, met terugkerende entingen en ontwormingsbeurten.

Ook de volwassen honden kregen weer een enting en zijn in goede doen. Althans op de hartruis van Pat en de ouderdomskwalen van Mór na.

We hebben de pups allemaal weer apart op de foto gezet vanwege deze heugelijke dag en om een kiekje te plaatsen op marktplaats voor de reutjes die nog een baas zoeken.

Daar kreeg ik indirect, natuurlijk weer commentaar op via een border collieforum.

Dat schijnt niet netjes te zijn, onacceptabel zelfs.... Dieren zet je niet op een advertentiesite.

Degene die dit oordeel velt, weet niets van ons plaatsingsbeleid en de criteria die we hanteren.

We gaan niet over één nacht ijs en degenen die her ooit een pup hebben gekocht weten dat maar al te goed.

Veroordelen is gemakkelijk, zeker als het op zo'n forum is.

Marktplaats kan een hele goede eerste stap zijn om in contact te komen met aspirant kopers.

Het traject erna is lang en met het reageren op een advertentie begint het pas.

Maar goed, zoveel mensen zoveel meningen.....

Verder waren de pups niet hangerig of vervelend van de prik. Ik dacht dat in eerste instantie wel, maar vanavond hadden ze echt een dwaas uur. Ik werd er bijna moedeloos van. Niets was meer veilig, de spinnewielen en de emmer met dweilwater waren favoriete objecten.

Ik heb al vier keer schoongemaakt vandaag en al die keren nieuwe kranten neergelegd.

Het versnipperen van het dagelijkse nieuws is ook al zo'n leuke bezigheid!! De snippers liggen door het hele huis.

Straks lekker naar bed en morgen is er weer een nieuwe dag om streken uit te halen!!

Pups dag zevenenveertig, nieuw speelgoed, voor slopers

Kleine honden zijn slopers. Alles wat ze voor de bek komt wordt uitgetest en meestal kan het dus stuk. Zonde van het geld en zonde van het meubilair, kleding en schoeisel. Niets en niemand ontziend vieren de pups hun lusten bot op ons en ons huis ...

Gisteravond heeft Flann een nieuw spelletje bedacht. Het omgooien van de waterbak.
Erg leuk, erg volgt direct een opgewonden reactie van de bazen en "zij" gaat weer met die fijne dweilstok in de weer. Daar kan Flann niet genoeg van krijgen. De dweilstok beweegt en Flann kan zo mooi de dweilstok "drijven".

De waterbak die van relatief licht materiaal is gemaakt, bleef een uitdaging vormen voor Flann.
Ze had het spelletje na één keer al door en ik moest haar goed in de smiezen houden.
Keer op keer ging ze ernaar toe. Iedere keer weer proberen....
Ik werd het zat en heb een grote loodzware stenen waterbak gekocht. Eenmaal gevuld met water, kan die niet zo gemakkelijk omgekieperd worden. Tot nu toe gaat het goed.

Toen ik bij de winkel was die onder andere deze waterbak verkocht, heb ik meteen wat "zwaar materieel" meegenomen voor de pups. Een volwassen flosstouw, een medium maat kong, een zware bal met touw en nog wat stevige speelgoederen.
Grote pret toen ik eenmaal thuis was. Alles wordt met open "pootjes" ontvangen en ze zijn weer even zoet.

Het apporteren van een balletje, maar dat gaat ook al goed met de kong, gaat als een speer.
Knap van zo'n hummel, de meeste pups hebben het al goed door en komen de bal keurig terugbrengen.
Hele lange afstanden zijn het nog niet, ze moeten zich er ook op kunnen focussen.
Maar zolang een balletje in het zicht van een pup blijft, dan gaat het goed.

Ook komen op roepen van een naam, of als je ze allemaal nodig hebt volstaat PUPPIESSSS..., gaat erg goed. Vooral als ze gaan eten.
Het favoriete menu is vleesmix met zalm. Gekookte bietjes vinden ze walgelijk, wortel en appel zijn als fruit en groenten favoriet.

Nog steeds zoogt Kate haar kroost. Onvoorstelbaar! De tandjes zijn vlijmscherp maar ze heeft ze blijkbaar geleerd om voorzichtig te drinken. Ik zie geen schade aan melklijsten en tepels.
Als ze veel bij moeder hebben gedronken, wat wij toch een beetje proberen af te bouwen, hebben ze duidelijk minder trek. Ik weet niet wat er in die melk zit maar het zorgt wel voor een energieboost. Daarna zijn ze helemaal topfit om weer extra streken uit te gaan halen.

Pups dag zesenvijftig, Flann Caiti

Zo weer even een individueel stukje over een pup.

Flann staat vandaag even in het middelpunt in dit (b)logje, ja is het nu blog of log???
Maar dit terzijde.

Flann is onze kleine schreeuwlelijk. Een snoepje om te zien, maar ze is "vocaal" zeer sterk aanwezig.... Als madame iets niet zint, dan kan ze een luide keel opzetten!! Het bezoek heeft hier al van mee kunnen genieten en vonden niet dat ik overdreef.

Wat moet dat later worden in de maatschappij, denk ik dan bij mijzelf.

Er bellen of mailen nogal wat mensen die interesse hebben in dit portretje. Ja het is een schatje op de plaatjes, maar er zit ook een kop op. Ze is zeer alert, schrander en verveelt zich snel.

Je moet al van goede huize komen om hier vorm aan te geven en dit dametje op te voeden.

Bovendien heb je van die geinteresseerden die er een leuk fokteefje in zien.
De kleur is blijkbaar belangrijker dan het karakter. Tja "kleur" is een hype in de Border Collie wereld. Ik zie het met lede ogen aan en het is aan ons om het kaf van het koren te scheiden als het gaat om het zoeken van geschikte bazen. Het karakter en de gezondheid moeten toch belangrijker zijn denk ik dan.

Maar ik kan aan die kleurtjesmode niets veranderen. Het schijnt soms zelfs al op bestelling te gaan. Aspirant bazen willen een Border Collie met een speciale kleur, een fokker heeft een teefje met de juiste tint en er wordt een reu bij gezocht die de kleur nog versterkt of de kans op een kleur nog groter maakt.

Ondertussen vermaakt Flann zich uitstekend en kan het goed vinden met alle honden hier, ze is op sociaal gebied erg vaardig. Hoe ze zich verder gaat ontwikkelen weten we natuurlijk niet.

Wel weten we dat eventuele bazen, sterk in hun schoenen moeten staan en een strikte opvoeding met heel veel afleiding moeten bieden.

Flann is dus beschikbaar, maar alleen als er echt goede bazen komen die uit het juiste hout gesneden zijn.

De foto's zijn weer van Liesbeth!!

Winterplaatjes...

Ik spoorde Liesbeth aan om ook eens wat foto's te maken van planten en bomen.

Anders kiekt ze namelijk alleen maar hondjes.......

Het resultaat mag er zijn! Hulde aan de fotografe en ga zo door!

We hebben een prachtige winter dit jaar, voor wie er oog voor heeft is er veel te zien en de schoonheid ligt in kleine dingen, zoals deze plaatjes tonen.

Pups dag vijfenveertig, veel leren van een grote halfzus

Lucy is één van de schakels in het hele opvoedingsgebeuren. Ze neemt haar taak erg serieus en besteedt er veel tijd aan. Fijn voor Lucy, want ze kan er erg goed haar energie in kwijt.

Hoe groter de pups nu worden, hoe duidelijker de "hondentaal" is. Het gebit speelt hierbij een belangrijke rol!! Hoe meer tanden je ziet en zeker de tanden en kiezen in de bovenkaak, hoe serieuzer het is. Het betekent in hondentaal, "pas op, tot hier en niet verder!!!!".

Op de bovenste kiek zie je een pup die iets doet wat niet door de beugel kan, waarschijnlijk loopt de pup te veel in de weg en Lucy geeft een waarschuwing.

De tweede foto toont dat het Lucy nu echt menens is en dat de pup moet opzouten! De pup deinst iets terug, maar komt binnen enkele seconden weer terug naar Lucy.

Hardleers die pup, dus wordt fase drie ingezet, het over de snuit heen bijten met alle tanden bloot. De laatste foto toont dit erg mooi.

Het ziet er misschien wat ernstig uit, maar het is echt hondentaal op en top.

De pups leren in deze laatste weken heel erg veel van de andere honden en nog steeds van hun moeder. Die laatste fase is echt enorm belangrijk.

Boeken van Kim Lewis

In Engeland kwam ik een aantal boeken tegen die ik wel heel bijzonder vond, natuurlijk zijn dit de perfecte souvenirs.

Al jaren ben ik gek op mooie prentenboeken en als ze dan ook nog eens speciaal aan Border Collies en schapen gerelateerd zijn, dan is het onmogelijk om de hand op de knip te houden.

Gelukkig zijn deze prentenboekjes niet duur, voor een paar luttele britse ponden ben je de eigenaar van een leuk boekje.

De boekjes zijn zeer rijk geillustreerd in heldere en zeer waarheidsgetrouwe prenten.

De verhaaltjes zijn kort en hebben een lekker hoog "feel good" gehalte.

Je velangt meteen naar het landleven en als je verslingerd bent aan Engeland, dan krijg je meteen heimwee....

Kim Lewis is schrijfster en illustreert haar boeken zelf. Ze laat zich vaak inspireren door het engelse plattelandsleven.

Ze is geboren in Montreal, Canada en heeft daar ook gestudeerd aan de kunstacademie.

Nu woont ze al jaren in Nothumberland, het engelse graafschap wat grenst aan Schotland.

Ze heeft samen met haar man een boerderij met meer dan 600 schapen, koeien, kippen en Border Collies.

Haar boeken worden uitgegeven door Walker Books, http://www.walkerbooks.co.uk/

De boeken zijn ook te bestellen via bol.com of amazon.

Pups dag vierenveertig, schoeisel.....

Liesbeth was vandaag weer op bezoek en ze bracht haar vriendin Gea mee.
Dolle pret als er op de vloer een mens zit!!!
Vooral schoeisel is favoriet bij de pups. We verbazen ons over de snelheid waarmee gestrikte veters, zelfs dubbel geknoopt, losgemaakt kunnen worden.
Schoenen hebben vooral "meerwaarde" als er schapenpoep onder zit, lekker hoor om daar aan te knabbelen.

Mijn eigen met nepbont gevoerde suede laarzen hebben nu hun beste tijd wel gehad.
Na de puppentijd ga ik maar eens op jacht naar een paar nieuwe schoenen of laarzen.
Zal je nét zien dat in de zomercollectie, gevoerde laarzen niet voorhanden zijn, maar dat neem ik dan maar voor lief.

Ook de mensen van Cody kwamen weer langs. Heel gezellig is dat altijd, sowieso is al het bezoek welkom. De pups genieten er ook van. Voorheen vielen ze vaak wel in slaap, maar nu zijn ze steeds wakkerder.
Het is een kunst om ze al slapend in de puppenren te zetten, ze worden soms wakker van die verhuizing en dan begint de pret weer van voren af aan.

Op de foto zie je ook dat Lucy helemaal op gaat in het bezoek, een echt knuffeldier is het dan.
Buiten is het een ander verhaal en vertoont ze "haantjesgedrag". Binnen zo schattig en buiten een echte Border Collie "bitch". Dat komt bij meer Border Collie teven voor, vaak zijn reuen stukken plezieriger in de omgang!

Pups dag drieenveertig, stoeien in de bench

De bench is een geliefde plaats om een robbertje te veschten. Luidkeels en met overgave storten ze zich op elkaar. Horen en zien vergaat mij soms...... Ik heb al een MP3 speler overwogen, maar die zijn qua geluid begrensd, jammer want ik loop toch wel gehoorschade op met deze terroristen! Dan maar liever met een favoriet muziekje in mijn oren.

Maar goed, de tijd moeten ze af en toe doorbrengen in de puppyren waar de bench in staat.

Bijvoorbeeld als er een klant is, ik andere dingetjes moet doen of als ik denk dat het wel weer even tijd is om ze "op nul te zetten". Het protest kan lang aanhouden, maar langzamerhand win ik wat meer terrein en geven ze het gezeur en gejoel eerder op. Des te fijner voor de toekomstige eigenaren die ook niet zitten te wachten op vervelende pups die het opgesloten zitten maar niets vinden.

Nog een reden om de pups af en toe "op te bergen" is dat ze nu donders goed weten dat er achter een deur "iets" is. En wat dat is, tja dat prikkelt de nieuwsgierigheid.

Uit veiligheidsoverwegingen is het daarom maar goed dat ze even opgesloten kunnen worden.

Aan het eind van de dag ziet de puppyren er ook al niet meer uit. De kranten zijn al een paar keer ververst, maar kranten scheuren is een geliefde bezigheid. de snippers vinden we overal.

Het leukste is als je in het midden van een krant begint. Het resultaat is dan nog aardiger en geeft nog meer rotzooi, dan om aan een hoekje te beginnen....

Wij hebben dan ook foto's van dit aspect van het fokken van een nestje, namelijk een puinhoop!

De flessen allesreiniger gaan ook erg hard, er wordt heel veel gesopt en het schoonmaakgoedje vliegt er doorheen.

Pups dag tweeenveertig, Lucy en de pups

Het is tot nu toe nog niet zo goed gelukt om Lucy met de pups te fotograferen, maar vandaag lukte dat wel! Het is meteen een leuk soort stripverhaaltje geworden, als je er tenminste oog voor hebt...

Op de eerste foto zie je pups die op het grote kussen in de keuken samen met Lucy zijn.

Lucy doet eerst nog een spelletje met ze en dat is een dolle boel.

Maar Lucy heeft nog iets anders in het koppie, ze wil de reactie van de pups testen als zij een balletje heeft. Dat is namelijk haar prooi op het een plekje waar zij graag ligt.

Als de pups even hun hielen hebben gelicht, gaat Lucy een balletje halen en gaat demonstratief en een beetje uitdagend op het kussen liggen. Kijkend wat de pups nu gaan doen.

Het balletje is een uidaging voor de pups en die komen er dan ook al snel aan.

Lucy maakte duidelijk dat het balletje op dat moment van haar is.

Met een schuin oog let zij op de gedragingen van de pups. Respecteren zij haar status?

Ja dus, ze willen wel heel graag het balletje inpikken, maar laten het wijselijk uit hun hoofd.

Weer wat geleerd van een grote halfzus!!