Pups dag acht, verzorgen en beschermen

Wat gebeurt er nu op zo'n dag in een jong leventje van een pupje?

Je zou zeggen niet zoveel, het ligt, probeert te lopen, dinkt veel, poept en plast.

Maar schijn bedriegt. In de tussentijd wordt er veel aandacht door de moeder besteedt aan poetsen, likken, en dat allemaal om ze goed schoon te houden en de stoelgang te stimuleren.

Het is dus voor een moederhond een hele drukke taak. De moederhond houdt de omgeving ook scherp in de gaten! Indringers worden weggegromd en letterlijk de deur gewezen. Vandaag wilde Phoebe, ze is ten slotte oma van dit stelletje, eens een kijkje gaan nemen, nét toen Kate buiten was voor een plas. Maar Kate rook al direct onraad en spurtte naar haar kamer. Phoebe werd onder woest gegrom buiten de kamer gezet.

Het is erg fijn dat Kate haar eigen plekje heeft. Ze zou anders de hele dag weinig rust hebben.

Afleiding is er genoeg voor haar en daar zorgt de visite ook voor.

Gelukkig is Kate allerliefst voor het menselijk bezoek. Vandaag kwamen buurman Flip en buurvrouw Tineke met een kerstkadootje voor ons eventjes om het hoekje kijken. Kate vindt dat prachtig...

Daarna kwam Tamara met haar moeder en zus en Kate heeft zich al die aandacht voor haar zelf en haar spruiten, zeer laten welgevallen.
De pups werden uitgebreid bewonderd, de moeder overladen met complimentjes en toen was het afscheid al weer daar. Tamara kan wel uren kijken naar de pups. Het wordt straks nog lastig keizen, want ze wil een reutje, dus keuze uit vier kanjers.

Liesbeth, onze frisbeevriendin kon het ook niet laten om nog even een kijkje te komen nemen.

Al weer één week oud zijn de pups nu en al zo gegroeid. Liesbeth keek haar ogen dan ook uit, ze zijn echt al heel fors aan het worden en we zien dat de oortjes een beetje gaan staan.

Liesbeth ontdekt een hoop aan ieder individueel hondje en ze zou ze zo wel allemaal mee naar huis willen nemen....

Gelukkig viel het weer ons vandaag erg mee, we hadden het veel kouder verwacht en vreesden al dat Kate niet mee kon naar het bos. Maar het zonnetje scheen, er stond eigenlijk geen wind en ze kon dus lekker mee voor een wandeling in het prachtig besneeuwde Drents-Fries wold.

De pups bleven achter en we doen dan altijd de warmtelamp aan. Lekker comfortabel als de moeder even van huis is.

Vandaag hebben we de werpkist voor de verandering eens "opgemaakt" met een vers gewassen dekbed. Kate is gek op dekbedden, ze maakt altijd een puntje en gaat daar heerlijk op liggen sabbelen. Compleet met "melktreedbewegingen". Dat is geen gezicht, een zogende moeder, die zelf ook nog terugkeert in het zuigelingenstadium.

De pups vinden dit dekbed nog niet zo leuk, ze moeten nu meer moeite doen om te "lopen".

Hun weg is niet meer zo vlak als voorheen. Maar oefening baart kunst, vanavond ging het al weer stukken beter.