
Alles kan en niets moet.
Een ander kerstkadootje, of beter een adventspresentje voor ons is natuurlijk het pakketje wat Kate bij zich draagt.
We weten na de röntgenfoto die maandag is genomen dat het vijf of zes pupjes zijn. het zien van de foto was erg bijzonder, ik moest zef proberen of ik er "kaas van kon maken". Dat valt nog niet mee... De eerste twee puppen kon ik wel traceren, ik zag halfronde cirkels (de schedeltjes) en verder de ruggengraatjes, heel veel werveltjes. Maar daarna werd het een wirwar van pups die door elkaar lagen en waar ik het spoor bijster raakte.
Al een week lang slapen we in Kate's nabijheid en tot nu toe is er nog niets, maar nu begint het toch echt spannend te worden. We zitten nu op dag nummer 61 en nu kan het ieder moment wel gaan komen.
Kate is bij vlagen onrustig en wil veel knuffels en het eten smaakt haar niet meer zo.
Kleine porties geven we haar nu en we verwennen haar natuurlijk schromelijk. Veel eiwitten, vis en kip vallen erg in de smaak, rijst en een bammetje met pindakaas, ze vindt het allemaal erg lekker. Groenten zijn nog niet favoriet, maar een gemoesde appel of banaan weer wel.
Ondertussen staat de werpkist al klaar, maar die wordt met name in beslag genomen door Phoebe, die dat wel een heel erg fijn plekje vindt.
Eén zorg minder, de stuukmeneer heeft afgebeld voor deze week. Dat komt heel goed uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten