Mooi voorbeeld van textiele kunst...

Van Adrie Jak - Hunneman, kreeg ik een mooie foto van wat zij al doet met de wol die ze onder andere besteld heeft bij Kleiendraad. Ik vind het prachtig en alle lof voor de maakster die helemaal haar eigen weg vindt in het werken met wol en textiel.

Ook de knotwilgen speken mij erg aan, echt hollands en dan in combinatie met de leveranciers van de wol, de schapen dus!!

Gedicht...

Er was eens een dame in Smilde,
die niet goed wist wat ze wilde.
Ze breide, borduurde en haakte,
spon garens, maakte beesten en poppen,
ze legde zich toe op het schapen fokken.
De wolvoorraad groeide gestaag.
Wat ermee te doen werd de prangende vraag...
Een internet winkel werd gestart.
En daar lag nu echt haar hart!
De klanten kwamen in grote getale,
om wol bij haar te halen.
De dame in Smilde maakt nu pakjes,
doet wol en krullen in zakjes.
Is een goede klant van TNT,
en hopelijk is de klant tevree!!

Misschien over zes weekjes....

Een nieuw nestje van onze Kate. Nog een tweetal weken wachten en dan weten we het zeker of ze wel of niet drachtig is.
We kijken er enorm naar uit en we hopen op gezonde pupjes met een leuk en lief karakter.
Aan de vaderhond zal het niet liggen. Hij is een heel soeciale Border Collie. Een aantal jaren geleden door onszelf gefokt en hij bracht mijn broer "aan de vrouw". Zij werd namelijk de eigenaar van een pupje uit een nestje van ons. Ze liet haar oog tevens vallen op mijn broer en van het één kwam het ander. Mack, zoals de reu in kwestie heet, is een absolute schat. Een hond die van vele markten thuis is en "therapiehond" is.

Nu zijn we nog een beetje in afwachting en hopen op positief resultaat.

We houden natuurlijk iedereen op de hoogte van het verdere verloop.

Superwol!!

Hier zie je een foto van een deel van devacht van onze eigen kruising Wensleydale Longwool x Swifter schapen. De ram Herman, een echte Wensleydale, heeft samen met een aantal ooien gezorgd voor heel speciaal nageslacht...
Toen de lammeren geboren werden leken ze eerst op de "gewone" Swifter. Ik kon er nog weing van de Wenseydale in ontdekken. Maar dat veranderde na verllop van tijd nogal. De lammeren groeiden snel. Ze werden groter en steviger en al vrij snel viel op dat ze wel heel veel wol hadden. De vacht groeide en er waren al vlug kleine krulletjes te zien. Door de tijd heen werd het steeds duidelijker. De vachten beloofden iets heel speciaals te worden.
Het werd in juni in het daarop volgende jaar tijd voor de scheerder en toen de dieren ontdaan waren van hun wol, bleek dat het nog mooiere wol was, dan ik had durven dromen. Superzacht, heel fijn van structuur en glanzend. Bovendien mooi elastisch.
De wol lijkt nogal op de zo gewilde ( en erg dure) wol van de Blue Faced Leicester.
Spinnen is na het kaarden van de wol echt een feestje. Het heeft een lange vezel en is lekker vet.
Een viltster die met ruwe wolsoorten werkt, is deze wol nu aan het uitproberen. ze vindt de fijne krulletjes aan de uiteinden van de stapel zo mooi, dat ze het graag gaat proberen. Ik wacht het resultaat van het vilten met spanning af...

Krullen van het Wensleydale Longwool schaap

Dit zijn de krullen van onze eigen schapen. Heel erg lange lokken of krullen, net hoe je het wilt noemen. Zacht, glanzend en dan zie het hier nog in de ruwe ongewassen vorm.

Eigenlijk zijn de meeste lokken niet om aan te zien. Wensleydale's zijn echte smeerpoetsen en de wol moet vaak twee keer door een sopje voordat het echt wat wordt. Maar dan heb je ook een heel exclusief product.