Pups dag zeven

Nieuwe fotootjes van het vijftal van Kate en Mack.

Op de bovenste kiek zie je een blije Kate!

Op de ''een na onderste foto kun je al zien dat er verwoede pogingen worden ondernomen om te gaan staan. Dat lukt al heel aardig. En zoals je ziet, er ligt een klein plasje. Nét de werpkist verschoond en ja hoor, als dank wordt de "wieg" meteen weer bevuild.

Op de derde foto zie je al goed dat er snuitjes komen. Het hele ronde koppie van net na de geboorte, is weg en nu komt er vorm in.

We wilden eigenlijk nog portretjes maken, maar het was niet het goede moment, de pups hadden honger en dan wil het poseren niet. Of ze zitten niet stil en zijn steeds zo beweeglijk dat de camera niet de tijd krijgt om scherp te stellen, of ze maken zo'n malheur, dat het horen en zien je vergaat.

Dan maar foto's van het drinken. Dat gaat de hele dag door. Het levert een groeispurt op van jewelste.

De pups hebben nu het "langlaufen" ontdekt, ze zetten zich met hun voorpoten af en het achterstel wordt omhoog gebracht zodat de rompjes nu echt helemaal omhoog komen en zo zijn we al weer een stukje dichterbij het echte werk. Het kost ze natuurlijk nog behoorlijk wat inspanning, maar al doende leert men...

Kate is vandaag voor een kort rondje mee geweest naar het bos. In overleg met de dierenarts die vond dat dat wel kon en dat dat juist goed voor haar was. Even eruit en spelen in de sneeuw vindt ze nu eenmaal het einde. Ze kwam verkwikt thuis en spurtte direct door naar haar kids.

Het was een goede beslissing, morgen weten we nog niet of we haar meenemen. Het weerbericht is niet zo gunstig. De "gevoelstemperatuur " schatten de weersvoorspellers op zo'n tien of twaalf graden onder nul, een schrale en gure wind, dus waarschijnlijk moet ze thuisblijven.

Maar hopelijk valt het allemaal mee.

Vandaag was een prachtige dag, wel koud, maar met een zonnetje was alles zo mooi buiten!!

Ik heb genoten van mijn ochtendrondje.

Het eerste uitlaten van Kate zo rond half vijf vanochtend was wat minder.... De wind staat meteen op de voordeur, waar ik haar even snel naar buiten laat en daar sta je dan met je zaklamp te kleumen.

Hulde trouwens aan Pat!! Hij is gewend om altijd bij mij te slapen. Maar dat kan nu echt niet. Kate duldt geen pottenkijkers in haar kraamkamer en dus moet Pat in de huiskamer slapen. Maar hij houdt zich keurig aan de afspraak die ik met hem heb gemaakt, over een weekje mag hij weer bij mij op bed! Daar kijk ik zelf ook wel naar uit, want een matrasje op de grond is toch niet echt comfortabel. Het is wat hard en je ligt op den duur toch niet zo lekker.

Maar nu deel ik mijn nachten nog met moeder en pups.