Dag 3

Ja zo groot zijn ze nog niet hoor!!
En ze groeien bij ons op in huis en niet in de schuur.
Het leuke plaatje hierboven kreeg ik van Greetje, de eigenaresse van Toshi, een zus van Jolee en Lucy.

Jolee heeft al even stiekum gekeken naar haar halfbroers en halfzusje en ze vond het reuze interessant. Ze fiepte langs mij heen door de deur en stond dus naast de werpkist. Kate was er niet gelukkig mee en trok haar bovenlip op. Er is straks nog tijd genoeg om met elkaar kennis te maken.

Er was nog een andere kennismaking met weer een nieuw mens. De pups vernemen er nog weinig van maar worden zo wel steeds even bevoeld door andere handen. Dat is al mooi meegenomen, zo wennen ze aan menselijke aanrakingen. De voor hen nieuwe mens, was buurman Flip die even om een hoekje kwam kijken.

Kate doet het nog steeds goed. Ze wil alleen 's ochtends vroeg al naar buiten bij het krieken van de dag. En het was goed koud en een beetje nevelig vanochtend, dus ik was meteen wakker!!

De pijnstillers die Kate kreeg zijn op en we gaan zien hoe het nu verder gaat. Gelukkig krabt ze niet aan de hechtingen, maar ja dat doen de pups natuurlijk wel met hun pootjes. Het is zaak om die hele "rits" in haar buik goed in de gaten te houden. Voorlopig ziet het er nog goed uit.
Met de antibiotica gaan we nog een aantal dagen door, dat moet ook wel want we hebben natuurlijk niet bepaald steriel gewerkt.
De pups groeien maar door. Ik zie ze echt groter worden en dat merken we ook aan de weegschaal, ze komen keurig in verhouding bij. Ze worden steeds behendiger en zijn in een mum van tijd op de plek waar ze moeten zijn. Het is net de caviarace van weleer wat altijd in zo'n spelletjes programma op teevee zat. Je zet ze voorin de werpkist en ze tijgeren als kleine racewagentjes naar Kate. Natuurlijk doen we dat niet voor de fun, als we de werpkist verschonen gaan de pups even in een doos en daarna mag Kate weer gaan liggen op haar plekje en zetten we de pups een stukje van haar af en ze spurten naar hun moeder.

We gaan binnenkort even portretjes maken en maken dan ook de stamboomnamen bekend.
Daar moeten we nog even over nadenken, want zo'n hond moet zijn hele leven met een officiëel papier doen en dan moet een naam wel mooi en passend zijn.

De dierenarts belde vanmiddag nog even op om te vragen of alles goed ging. Dat vond ik zeer attent. Hij bood min of meer zijn verontschuldigingen aan voor de gang van zaken en dat vond ik al heel wat.

We zijn vandaag een eind door de velden gaan lopen. Naar het bos kan nog niet, maar Kate moet wel even flink kunnen rennen en even echt eruit zijn. Ze genoot er weer van en eenmaal thuis staat ze al piepend voor de deur... Ze wil direct naar binnen en meteen naar de pups.

Kate wordt erg verwend op dit moment. Ze heeft een voorkeur voor hele eiwitrijke producten en rijst. En een broodje met smeerkaas gaat er ook wel in! Groenten en fruit laat ze staan, daar heeft ze kennelijk minder behoefte aan. Gelukkig zijn op dit moment de kipproducten in de aanbieding en ook de gewone vleesmix die ze altijd krijgt, wordt met smaak verorberd. Vanavond was het helemaal "spekkie naar haar bekkie" want er stond zalm op het menu. Altijd een favoriete maaltijd. Nu is het geen moot zalm, maar gemalen koppen en graten met nog veel visvlees eraan. Supervet en rijk aan goede vetzuren en vitamines.