Drentse heideschapen

Liebeth is druk aan het oefenen met haar nieuwe camera. Dieren zijn altijd een dankbaar onderwerp en zeker schapen zijn mooi op een plaatje.

Liesbeth zond mij deze foto's door. Dank je wel!

Het is meteen een goede gelegenheid om iets te schrijven over dit ras.

Het Drentse Heideschaap komt in vele kleurschakeringen voor en de rammen hebben horens.

Bij ooien komen ook horens voor maar die zijn minder gedraaid dan die van de rammetjes.

Groot zijn de "Drenten" niet. Het Schoonbeker Heideschaap is veel groter.

Vroeger werden beide rassen veel gekruist, maar door het opzetten van een vereniging namelijk de Stchting Zeldzame Huisdieren, werd er meer gelet op fokkerij en werd er meer gelet op het in stand houden van dit ras.

Heel veel Drenten zijn er niet, er zijn een aantal gescheperde kuddes in Drenthe die zich tevens bezig houden met het in stand houden van dit ras.

Ook hobbymatig wordt dit ras gehouden. Het is een gemakkelijk te houden ras, het is sober en kan met weinig voedsel toe.

De wol van het Drentse Heideschaap is geschikt voor het vilten. Het laat zich goed verwerken en kan gemengd worden met andere wolsoorten.

Ook laat de wol zich uitstekend (plant)aardig verven.

In Nederland is een viltkustenares, Claudy Jongstra http://www.claudyjongstra.com/ , die een hele kudde van deze dieren bezit.

Ze heeft een stuk land waarop ze verfplanten verbouwd en de wol van dit schaap wordt dan ook geverfd met de planten uit eigen kweek.

Claudy Jongstra heeft inmiddels internationale faam verworven met haar kunstwerken.

Naar mijn idee heeft zij door haar werk, de textiele kunst nieuw leven ingeblazen.

Waar het toch eerst een wat oubollig imago had, is dat nu veranderd.

Zelf hebben wij destijds samen met de fokster van Mór, in het recreatiegebied Spaarnwoude, een aantal Drentse Heideschapen gehouden. Dat deden we om onze Border Collies te trainen.

Het was de eerste kennismaking met het fenomeen schaap.