Al die nachten bij haar waken en slapen op de bank in haar nabijheid, zijn eigelijk flauwekul geweest.
De werpkist hebben we nu neergezet in de studeerkamer, wel zo rustig en de stuukmeneer komt pas ergens in januari, dus we hoeven daar geen rekening mee te houden. Anders zou de studeerkamer nu gestuukt zijn, het is maar goed dat zijn planning niet strookte met zijn afspraken.
De warmtelamp is geinstalleerd, want het gaat vanaf dit weekend kouder worden. Ik hoop stiekum op een beetje sneeuw. De kerstverlichting boven de Drentse Hoofdvaart waar wij aan wonen, die een jaarlijkse traditie is, is ook al aangebracht en waarschijnlijk worden morgenavond de lichtjes ontstoken. Een parchtgezicht en het markeert het einde van het jaar.
Kate is nu erg onrustig. Het liefste wil ze naar de tuin om daar een hol te graven. Daar hebben we ervaring mee, want dat heeft ze al eens eerder gedaan toen ze hoogdrachtig was. Onder het zogenaamde stookhok, had ze in een mum van tijd een zeer diep gat gegraven. Het stookhok, wat toch al een beetje naar één kant overhelde, staat sindsdien nog schever. Het was een immens gat en als ze daar haar pups in had geworpen, hadden we er nooit meer bijgekund.
Om aan haar nesteldrang en haar wens om het liefste een nest te hebben in een diep hol, zijn we enigzins tegemoet gekomen. We hebben over de werpkist een kleed gespannen en nu lijkt het een beetje op wat ze zo graag heeft.
Kate heeft haar avondeten laten staan. Geen trek meer. Ook al zo'n veeg teken.
Het zal wel een latertje worden vannacht....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten