maandag 18 januari 2010

Stresskip Pat...

Met Pat gaat het niet goed!
Al sinds wij hem hebben kennen wij zijn angsten voor vuurwerk, onweer en muizen.
Door de jaren heen zijn die angsten toegenomen en is het een hele toer om hem onder deze omstandigheden rustig te houden.
Hetgeen wat het beste werkt is oxazepam. Maar dan moet je eigenlijk weten wanneer je onweer kunt verwachten, je kunt dan op tijd beginnen met medicatie.
Met het oud en nieuw vieren kunnen we daar op anticiperen, maar onweer en muizengetrippel is onvoorspelbaar.

Pat zijn angst is slecht voor hem, hij heeft een lekke hartklep en al die adrenaline die door de stress wordt aangemaakt, jaagt de hartslag op. We zien hem per stressperiode achteruit gaan en kunnen niets voor hem doen.

Tot overmaat van ramp zijn er sinds een week twee nieuwe angsten bijgekomen.
Allereerst de sneeuw die van het dak afglijdt al het een beetje dooit, dat geeft een zwaar schuivend geluid. Pat is helemaal in paniek.
De tweede angst is het laden van aardappels in de vrachtwagens bij onze overbuurman. Ook dat geeft een rommelend geluid, voor Pat is dit niet te plaatsen en het gebeurde in de late avond en vannacht.

Aangezien Pat al bij ons in de slaapkamer slaapt zodat wij hem in de gaten kunnen houden, heb ik een zeer onrustige nacht gehad. Pat kruipt in alle hoeken en gaten, gooit schemerlampen op de grond en kruipt boven op mijn hoofd waar hij dan rillend en bevend zijn poten in mijn gezicht slaat. Als extraatje leegde hij ook nog eens zijn anaalklieren, de stank is nu gelukkig weggetrokken.

Voor Pat zijn probelemen zijn geen goede oplossingen. Het kan heel goed zijn dat hij eerstdaags "blijft" in een paniekaanval. Een nare dood, we proberen zijn leven zo leuk mogelijk te maken, maar soms staan we met lege handen en kunnen we niets voor hem betekenen.

Het leven met een dergelijke hond is niet gemakkelijk. We kunnen nooit lang van huis. We weten namelijk niet wat er gebeurt als we van huis zijn...
Opsluiten gaat niet, Pat breekt zelfs de meest zware benches af in zijn paniek en het heeft hem al bijna al zijn tanden en kiezen gekost.
Operaties zijn moeilijk, omdat hij nu zijn hartkwaal heeft en zo te lijden heeft van stress is narcose niet gemakkelijk.
Pat is snel onder de indruk van dingen die hij niet kent. Hem ergens mee naar toe nemen is dus ook al geen optie.

Als ik nu zie dat hij in een paar maanden tijd zo is achteruit gegaan, vrees ik dat hij niet veel ouder zal worden. Het moet voor hem ook leefbaar blijven! De keuze voor de "milde dood" is daarom wel een stap dichterbij aan het komen. Die afweging blijft de moeilijkste beslissing die er maar is.

7 opmerkingen:

  1. Hoi Sonja,

    ik schrik hier toch enorm van. Wij weten ook hoe ongelukkig een angstige hond kan zijn, Sjuul lijkt wat dat betreft wat van de genen van haar vader ge-erft te hebben. Maar als ik dit verhaal lees dan heeft Sjuul het (nog??) niet zo zwaar. Het vervelende van deze angsten is dat je de oorzaken niet kan voorkomen. En hoe meer je de herrie voorkomt des te groter de schrik als het dan toch weer gebeurt. Je voelt je dan zo machteloos en met de woede op de wereld die al die herrie zo nodig moet maken kun je ook nergens heen. Je zou bijna wensen dat Pat/Sjuul een beetje doof zou worden. Ik ben er van overtuigt dat jullie alles geprobeerd hebben maar kan het toch niet laten om jullie deze link te sturen http://www.hdijkgraafhomeopathie.nl/index.php?page=voor-dieren We zijn met Sjuul ook bij haar geweest en dat lijkt toch wel wat geholpen te hebben. Zij behandeld niet alleen de klachten van de dieren, maar werkt ook aan de inwendige oorzaken.
    Wij wensen jullie veel geduld en vooral weinig muizen en een slechte aardappeloogst!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Echt jammer voor zo'n hond. kan hij niet elke dag een o-pammetje slikken? Een soort onderhoudsdosering?

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi Carla en Annemiek,
    Dank je voor de link!! We hebben destijds al Bach bloesem geprobeerd, dat heeft toen wel wat geholpen. Maar gaandeweg "brak" Pat hier weer doorheen. Pat zijn angsten komen voort uit slechte socialisatie en het opgeborgen zijn in een schuurtje als de toenmalige baas moest werken. Die combi van factoren zijn blijkbaar funest.
    Ik ga contact opnemen met een een homeopaat.
    We gaan het dus zoeken in de "alternatieve" hoek.

    Voor Aritha,
    Ik weet niet of een onderhoudsdosering een oplossing kan zijn. Ik zal dit bespreken met de dierenarts, maar alle andere pilletjes hebben niet heel goed geholpen. Oxazepam moet je bij honden in hogere doseringen geven en het nare ervan is dat de hond er suf en sloom van wordt.

    groetjes Sonja

    BeantwoordenVerwijderen
  4. O Sonja wat schrik ik van die foto, lijkt echt een oud mannetje. Ik hoop dat het lukt met homopatische middelen om zijn laatste tijd wat aangenaam te maken. Zal niet aan jullie liggen beter als best kan niet. Veel sterkte met Pat.

    We gaan a.s. zaterdag naar Bergen op Zoom voor een workshop bij Caroline en Cathy even puntjes op de I zetten voor het nieuwe wedstrijdseizoen

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Grietje, veel succes zaterdag met Spike!!
    Stuur maar veel fotootjes,groetjes Sonja

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hoi Sonja,

    Wat een schrik van Pat, ik hoop dat jullie met de nieuwe medicatie uit de voeten kunnen voor Pat.
    Als het werkt ga ik voor Shy ook maar eens kijken of ik het kan bemachtigen, dat is ook zo'n stress kip.

    Liefs Wendy

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hoi we zijn nu 10 jaar later weliswaar maar ik hoop toch dat ik een reactie kan krijgen welke homeopathische middelen geholpen hebben? Ik heb een Turkse hond en is namelijk ook zo bang en niets helpt.

    BeantwoordenVerwijderen