Pups dag dertig, allemaal een etensbakje

Om te wennen mochten de pups eerst allemaal van één groot bord eten.

Maar het eten gaat zo goed, dat we een volgende fase in zijn gegaan.

Ieder pupje krijgt nu zijn of haar eigen voerbakje en moet nu individueel eten.

Dit is niet zonder reden. ten eerste is het belangrijk dat een hond rust heeft als hij eet.

Concurrentie bij de voerbak, zoals dat zo mooi en deftig heet, kan leiden tot "voerbaknijd".

Bovendien kunnen we nu goed in de gaten houden of ieder pupje voldoende eet.

De grootste eter is Diesel! Als kleinste pupje in het nest, hij heeft de bouw van zijn moeder dus hij is korter van lijfje en daarom wat minder zwaar, is hij nu de grootste schrokop.

Maar ikmoet erbij zeggen, dat hij wel heel keurig eet!

Met overgave eet hij onverstoorbaar zijn bakje leeg en gaat daarna op zijn gemakje nog even kijken of er nog ergens wat restjes zijn.

De eerste keer dat Diesel vast voer kreeg, vond hij het al zo lekker, dat hij trillend van genot stond te smekken.

Het maakt niet uit wat we hem voorzetten, kip, rund, botmix, groenten, fruit en yoghurt, alles is heerlijk!

De "mensen" van Cody, kwamen vanmiddag ook weer langs.

Zij hadden een hele grote zalmrug meegenomen, Kate heeft die in zijn geheel heerlijk op liggen eten in de bijkeuken.....

Cody reageert al op zijn naam. Naam roepen en klappen in de handen doet wonderen!

Ook bij Diesel en de andere pups werkt dit goed!

Zo'n spelletje werkt het beste als je de pup op de vloer zet, buiten de puppyren.

Eerst gaat de pup op onderzoek uit, kijkt of er wat "behendigheidstoestellen" in de vorm van stoelpoten zijn en snuffelt eens in alle hoekjes.

Even later gaan we dan het "naamroepspelletje" doen. Succes is altijd verzekerd, het levert de pup altijd een knuffeltje op en daar zijn ze nu eenmaal dol op.

Flann en Cody hebben al duidelijk in de gaten waar het deurtje in de puppenren is.

Vanochtend stond Flann luidkeels te jammeren tegen het deurtje op, ze wil eruit!

De wereld kan haar niet groot genoeg zijn.

Ook het verschonen van de puppyren is wat haar betreft geen succes. Luidkeels protesterend staat ze dan in de afgesloten werpkist. Dweilen en verschonen gaat niet met vijf pups die bovenop de dweilstok staan.

De foto's van vandaag zijn genomen door de bazen van Cody, mijn dank daarvoor!