Stresskip Pat...

Met Pat gaat het niet goed!
Al sinds wij hem hebben kennen wij zijn angsten voor vuurwerk, onweer en muizen.
Door de jaren heen zijn die angsten toegenomen en is het een hele toer om hem onder deze omstandigheden rustig te houden.
Hetgeen wat het beste werkt is oxazepam. Maar dan moet je eigenlijk weten wanneer je onweer kunt verwachten, je kunt dan op tijd beginnen met medicatie.
Met het oud en nieuw vieren kunnen we daar op anticiperen, maar onweer en muizengetrippel is onvoorspelbaar.

Pat zijn angst is slecht voor hem, hij heeft een lekke hartklep en al die adrenaline die door de stress wordt aangemaakt, jaagt de hartslag op. We zien hem per stressperiode achteruit gaan en kunnen niets voor hem doen.

Tot overmaat van ramp zijn er sinds een week twee nieuwe angsten bijgekomen.
Allereerst de sneeuw die van het dak afglijdt al het een beetje dooit, dat geeft een zwaar schuivend geluid. Pat is helemaal in paniek.
De tweede angst is het laden van aardappels in de vrachtwagens bij onze overbuurman. Ook dat geeft een rommelend geluid, voor Pat is dit niet te plaatsen en het gebeurde in de late avond en vannacht.

Aangezien Pat al bij ons in de slaapkamer slaapt zodat wij hem in de gaten kunnen houden, heb ik een zeer onrustige nacht gehad. Pat kruipt in alle hoeken en gaten, gooit schemerlampen op de grond en kruipt boven op mijn hoofd waar hij dan rillend en bevend zijn poten in mijn gezicht slaat. Als extraatje leegde hij ook nog eens zijn anaalklieren, de stank is nu gelukkig weggetrokken.

Voor Pat zijn probelemen zijn geen goede oplossingen. Het kan heel goed zijn dat hij eerstdaags "blijft" in een paniekaanval. Een nare dood, we proberen zijn leven zo leuk mogelijk te maken, maar soms staan we met lege handen en kunnen we niets voor hem betekenen.

Het leven met een dergelijke hond is niet gemakkelijk. We kunnen nooit lang van huis. We weten namelijk niet wat er gebeurt als we van huis zijn...
Opsluiten gaat niet, Pat breekt zelfs de meest zware benches af in zijn paniek en het heeft hem al bijna al zijn tanden en kiezen gekost.
Operaties zijn moeilijk, omdat hij nu zijn hartkwaal heeft en zo te lijden heeft van stress is narcose niet gemakkelijk.
Pat is snel onder de indruk van dingen die hij niet kent. Hem ergens mee naar toe nemen is dus ook al geen optie.

Als ik nu zie dat hij in een paar maanden tijd zo is achteruit gegaan, vrees ik dat hij niet veel ouder zal worden. Het moet voor hem ook leefbaar blijven! De keuze voor de "milde dood" is daarom wel een stap dichterbij aan het komen. Die afweging blijft de moeilijkste beslissing die er maar is.