Liesbeth stuurde me nét en mailtje met daarin prachtige kiekjes van voorjaarsbloeiers.
Ze vindt het bovendien enig als haar foto's worden gepubliceerd, dus dat doe ik dan ook graag!
De foto van de katjes vind ik echt prachtig. Maar nu houd ik ook erg van die malle dingetjes aan de takken. Hoe verzint de natuur dit toch.
Die zachtheid van die katjes doet me altijd denken aan de binnenkant van de peulen van de "grote boon" oftewel tuinboon. Ook al zo iets om je over te verwonderen.
Ik ben ook al dol op tuinbonen, maar ik moet elk jaar de afweging maken of ik ze wel of niet zet in de moestuin. Ze nemen veel en lang een plekje in en de opbrengst is altijd maar bescheiden. Doordat ik er altijd dille tussen zaai, tegen de zwarte luis, is het een gewas wat wel heel veel plek inneemt.
Maar dit jaar denk ik er toch weer over na.
Het moestuin seizoen komt hier altijd pas laat op gang. De ervaring leert dat het geen zin heeft om heel vroeg allerlei spullen te zaaien of te planten. De lente komt hier later op gang dan in het westen van het land en het blijft hier langer kouder. Zeker de lage nachttemperaturen willen nog wel eens roet in het eten gooien.
Vooral mijn vader die een gepassioneerde moestuinder is, heeft zich hier menimaal over verbaasd. Hij wilde mijn tuin altijd al op orde hebben in februari en ging dan meteen aan het zaaien en poten van bijvoorbeeld slaplanten.... Een heilloze missie.
Hij heeft ervan geleerd! Nu komt hij gelukkig aanstaande dinsdag langs om te gaan spitten. Hij is weliswaar al in de zeventig maar spitten kan hij als de beste!
Hij neemt zijn eigen spitvork mee, want hij is gehecht aan goed gereedschap.
Ik kan niet wachten op de eerste spinazie, de eerste sla en de eerste spitskooltjes.
De aardbeiplanten lopen al uit! Sedert vorig jaar hebben we dat anders aangepakt en ze wonen nu in grote potten die op een plank staan op de megasterke schutting, die gemaakt is door mijn broer en schoonzus, www.pelana.nl
Ik hoef nu niet meer te bukken en het scheelt enorm veel wiedwerk!!
Mijn verzameling aardbeiplanten is al een verhaal op zich. Die waterballetjes was ik zat dus ben ik op zoek gegaan naar lekkerder soorten en heb die gevonden.
In Engeland hebben ze veel meer soorten dan hier in ons land en we hebben een aantal jaren geleden een tray vol met verschillende rassen meegenomen.
"Alice, Cambridge Favourite" en dan hebben we er nog een heel aantal....
Wat de lekkerste is? Ik weet het nog steeds niet!
Maar al de oude "Ostara's" heb ik weggekieperd.
.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten