Haagbeuk en beukenhaag

Toen we de tuin gingen aanleggen, maakte schoonzus Diana een mooi tuinplan.
Dat kan ze heel erg goed en uitgangspunt was een onderhoudsarme tuin, met een wat ouderwetse uitstraling.
Een moderne tuin met rotspartijen, een strakke bak met water (van de koele meren des doods) en veel grind ( de kattenbaktuin), tja die dingen passen niet op een boerenerf.

Ik heb me ook niet laten verleiden om een romatische tuin aan te leggen, bijvoorbeeld met veel rozen en cottagegedoe, want dat is vragen om een maagzweer als je niet al te veel tijd en zin hebt om dagelijks in de tuin te werken.
Schuldgevoel en irritatie om het welig tierende onkruid, zijn de beste voedingsbodem voor een dergelijke kwaal..

Het plan werd dus om het klassieke boerenerf weer terug te laten komen, zonder dat het een "Landleven" uitstraling kreeg. Want je kunt het allemaal ook overdrijven...
Dus geen klompenrek, geen stellage voor melkemmers en meer van dat soort kitsch, maar een tuin waar je van kunt genieten en waar je wat in kunt plukken, zoals zacht fruit.

De lijnen in een nieuwe tuin moeten goed zijn. Daar staat of valt je tuinontwerp mee.
De beplanting moet in die lijnen vallen en je moet rekening houden met grondsoort en afwatering.

Wij hebben hier zandgrond met een laagje leem. Mooie grond en niet al te arm en we mesten regelmatig met schapen- en kippenpoep.
De beplanting moesten we zorgvuldig kiezen. De kleiminnende planten die in onze tuin in Hoofddorp het zo goed deden, zouden hier verpieteren.
Diana is van "less is more" en daar heeft ze helemaal gelijk in. Dus werden het heel veel irissen, hortensia's en vrouwenmantels.

Om de tuin en om de moestuin moest een haag komen als windkering en dat bracht wat hoofdbrekens met zich mee.
Ik haat coniferen (iets waar de moderne Drent dol op schijnt te zijn) en liguster vind ik erg saai.

Hovenier Albert bracht uitkomst, hij vertelde het verschil tussen haagbeuk en beukenhaag en het werd de haagbeuk. Hij leverde ook de jonge struikjes die toen nog niet meer waren dan staakjes met wat verdord blad er aan. Als je zo'n bundel takken in handen krijgt, dan verwacht je er niet veel van. Maar Albert, je dit leest vast wel, nog bedankt want het was de juiste keuze.

Er zit op het eerste gezicht als je de hagen bekijkt, weinig verschil in.
Maar schijn bedriegt! Het verschil in blad is goed te zien op de foto's hierboven.
Op de bovenste kiek zie je de beukenhaag, oftewel Fagus (beuk). Deze heeft een gladder blad en heeft pas later in het voorjaar nieuwe en fris groene blaadjes.

De tweede foto toont de Carpinus (uit de berkenfamilie) deze heeft eerder nieuw blad en groeit sneller. Je zit dus eerder "dicht". Bovendien stelt hij minder eisen aan de grond en is goedkoper. Altijd een pluspunt.

Dat snelle groeien klopt helemaal! De jonge struikjes waren dus erg vers en alles sloeg goed aan.
De haagbeuk is nu volwassen en er wordt heel wat afgesnoeid.
Ieder jaar nestelen er vogeltjes in en die maken prachtige huisjes diep tussen de takken.

Dus als je nog zo'n lelijke coniferenhaag hebt.... Hak hem om en plant verse haagbeuk!