zondag 25 april 2010

Oogsten!!






Na het drukke gedoe in de tuin was het tijd voor een bezoek aan de buren in veband met een verjaarspartij.
Met dit weer lekker zitten in hun tuin en door het struikgewas konden we een beetje koekeloeren naar onze schapen.

Al de hele dag was Bonnie, onze Gotland ooi onrustig. Blaten en dat gemekker hield maar aan en dat leverde weer stress op in de kleine kudde. Haar lam van vorig jaar had het daardoor ook al niet naar het zin en zo werd het een rumoerige toestand in de wei.
De geluidsoverlast werd nog eens versterkt door de "bikers" die op voorbijrazende motoren de superbike wedstrijden op het TT circuit in Assen bezochten.

We zaten gezellig op het terras en één van de mensen die op visite kwam, nam op een zeker moment ook weer afscheid en vetrok op de fiets en kwam spoorslags weerom.
Er was een ooi aan het bevallen!!

Bonnie onze Gotland ooi, liep op alledag en het was te verwachten en blijkbaar was nu het moment.
Maar de bevalling schoot niet erg op en we hebben haar naar binnen gehaald.
Daar hebben we alles bij de hand en kunnen we ingrijpen als het nodig is.

Bonnie had er niet veel zin in. Ze miste haar lam van vorig jaar en stond te blaten tot en met. Dat werd natuurlijk door haar lam beantwoord en dat leverde nog meer stress op.

Nadat de "pootjesblaas" geknapt was moet het allemaal niet zo lang meer duren....
Maar het zat niet mee. Dus ingrijpen. Met vereende krachten heeft E. het lam gehaald. Gode zij dank, het leefde nog en maakte al direct aanstalten om te gaan staan. Een goed teken en Bonnie was meteen al in de weer met drooglikken en contact leggen. Het lammetje ging ook al op zoek naar de uier.

We besloten om het even op zijn beloop te laten. Meestal komt het tweede lam, als daar sprake van is, vrij snel daarna. Het geboortekanaal is opgerekt en onder invloed van hormonen net na de bevalling gaat het dan vrij vlot.

En ja hoor, toen ik een half uurtje later ging kijken, stonden er twee lammetjes te drinken bij Bonnie.

Inmiddels zijn ze al gevulder, je ziet ze als het ware groeien en ze maken al kleine sprongetjes.

Bonnie is erg in haar nopjes met haar tweeling en de twee lammetjes vinden de wereld al zo gewoon alsof ze nooit van een ander bestaan hebben geweten.

We hebben nog niet eens gekeken naar of het dametjes of heertjes zijn.
Wel lijken ze heel erg op hun pa. Een echte Wensleydale ram. Ik zie eigenlijk bijna geen verschil met de lammetjes die we al hebben. De oortjes zijn wel iets kleiner, maar dat staat wél zo schattig!

De foto's zijn van vanavond dus niet de beste kwaliteit.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten