donderdag 6 mei 2010

Afscheid van Cieniemienie......

Deze keer geen leuk plaatje van Cieniemienie, Er is geen mooi plaatje van te maken, ze is vanmiddag overleden in de dierenkliniek.

Vanochtend hebben we haar binnengehaald, ze lag weer slap in het hokje.
Opeens mager, kreunend en koud.

Da kachel aan, op de bank met E., gewikkeld in een deken en een flesje gemaakt met extra suiker erin.
Maar het drinken ging ook niet meer goed.

Ik heb de dierenarts gebeld, we konden meteen komen.
Dus fluks op weg naar de dierenkliniek.
Daar was het een chaos, de nieuwe dierenartsassistente had niet begrepen dat er zo veel haast bij was.....
Gelukkig werd Cieniemienie tijdens het wachten al wat levendiger. Dat gaf weer hoop!

Uiteindelijk waren we aan de beurt. Het lammetje werd opgenomen in de kliniek en zou aan een infuus gaan.
Ik had er een hard hoofd in, het was zo ongeorganiseerd dat ik me afvroeg of ze daadwerkelijk meteen zorg hebben verleend.
Maar daar zal ik nooit achter komen.

Later op de middag belde de dierenarts, helaas.... ze was overleden.

Ik blijf met een rotgevoel zitten. Ten eerste omdat we zo geknokt hebben voor het kleine ding en zij zelf ook, ten tweede omdat ik mijn bedenkingen heb over de geleverde zorg.

Moeder ooi staat stilletjes in het kraamhok. Een doodse blik in haar ogen, maar dat zal wel mijn verbeelding zijn.

De laatste rest melk gooi ik straks weg, de rompertjes zitten in de was en Cieniemienie ligt in een kadaverbak.
De lente lijkt ver weg.....

4 opmerkingen:

  1. och wat een naar nieuws... zeker als je er toch een naar gevoel bij hebt! Arm moederschaap, en jullie ook sterkte!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. He bah, wat een naar bericht zeg!
    Sterkte, jullie hebben je best gedaan voor het kleine beestje!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Och nee Sonja, jullie hadden er zo'n goed gevoel bij...

    Wat een rot afscheid.......

    Sterkte...

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Vandaag haalde ik de laatste gewassen rompertjes uit de droogtrommel. Daar sta ik dan , de waterlanders kon ik nog net wegslikken. Ik ben af en toe nogal soft in dit soort dingen. Het is maar een lammetje, maar als je er zo veel mee "omtuttert" dan wordt het een speciaal beestje.
    En ja, ik heb er een rotgevoel bij, ik denk steeds maar "als ik nu dit of dat gedaan had, dan...."
    Kortom het moet slijten, het zal nog wel even duren.

    Sonja

    Bedankt voor jullie reacties, fijn om te lezen.

    BeantwoordenVerwijderen