In één van de vorige blogjes had ik al geschreven over de uitnodiging die ik kreeg om op de kinderboerderij "De Strubbert" te Laren (Gelderland) te komen spinnen.
Die uitnodiging nam ik graag aan! Liesbeth had er ook wel oren naar en zij wilde graag met mij mee. Fotograferen is nu eenmaal haar hobby en op een dergelijke locatie kun je je hart als dierenfotografe je hart ophalen.
De weergoden waren ons en De Strubbert goed gezind en we togen met frisse moed richting Laren. Als je er nog nooit geweest bent, ga dan heel snel naar dit mooie stukje van ons land.
Als je kinderen of kleinkinderen hebt, is "De Strubbert" de moeite van het bezoek meer dan waard! Naast de vele soorten dieren, kunnen kinderen zich naar hartelust vermaken met allerlei spelactiviteiten en ook de inwendige mens komt aan zijn of haar trekken.
De kinderboerderij is zeer ruim van opzet, vele weides met verschillende dieren en heel veel informatie bij elke diersoort. Kortom heel goed verzorgd, tot en met de toiletten die brandschoon zijn!
Ada, de beheerster van de kinderboerderij, ontving ons met open armen en we kregen een mooi plekje om de spinnewielen neer te zetten en wat te vertellen over wol.
Aangezien de schaapscheerder ook op deze twee dagen langs kwam, kon de link tussen wol en draad, snel gelegd worden.
De kinderen kregen allemaal een vragenkaart mee en moesten raden naar de goede antwoorden. Bij ons tafeltje was de vraag: "van de wol van het schaap wordt een draad gesponnen, je kunt daarmee haken, weven of.....?" Het goede antwoord was natuurlijk: breien.
Als voorbeeld en als hint, lag er al een breiwerkje klaar en veel kinderen hadden het antwoord dan ook goed.
Het viel wel op dat moeders (en vaders) het breien niet machtig zijn, maar de oma's vaak wel.
Daarna liet ik zien hoe het spinnen werkte en voor dat doel had ik ook heel veel kleurtjeswol meegenomen en kon ik vertellen dat de wol natuurlijk niet gekleurd van het schaap afkomt, maar dat dat geverfd werd. Witte wol is natuurlijk een beetje saai en de gekleurde merinowol biedt dan utkomst...
De kinderen mochten allemaal een stukje trappen op het spinnewiel.
Het leverde mooie momenten en leuke foto's op. Liesbeth heeft heel veel kinderen geportretteerd die óf ingespannen, óf glunderend zaten te trappen om het wiel netjes rond te krijgen.
Met veel ouders en grootouders hadden we gezellige praatjes en veel voornamelijk oudere mensen kenden het spinnewiel en sommigen van hen herkenden het model spinnewiel van de firma Louët.
Eén van de oudere dames had zelfs ooit les gehad van Jan Louët.
Wij hebben twee perfecte dagen gehad. Het heeft ons aan niets ontbroken en de sfeer was tóp! Aan het einde van de tweede pinksterdag hebben we aan één lange tafel met elkaar (een slordige dertig man en vrouw) gegeten.
Het was enorm gezellig en het was de sfeer als van één grote familie!!!
We hebben wat af gelachen en veel nieuwe en heel veel aardige en lieve mensen ontmoet.
Ada, Hans en Linda, we komen graag nog eens terug!!!
.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten