Geduld is een schone zaak.....(deel twee)

Op deze foto zie je Jorien die het maar druk heeft met haar eigen twee lammeren en een lammetje van haar dochter die gezellig mee liep. Wensleydale's zijn goede moeders en ook de lammeren van kuddegenoten worden vriendelijk bejegend en de lammetjes mogen ook tegen "vreemde" moeders aanliggen, er over heen springen en de ooien als speeltuin gebruiken. Ik vind dat opmerkelijk, de Swifters die we hiervoor hadden, waren veel eenkenniger.

De foto is vorig jaar genomen. Ik wilde vandaag nog een kiekje nemen van Jorien, maar E. heeft om "moverende redenen" de camera vandaag mee.

Jorien moet dus nog steeds haar lammetjes baren. Maar zo te merken hebben ze het veel te goed naar de zin in de buik van hun moeder.
Aan alle kanten zie ik het grut bewegen en dat is nu helemaal mooi te zien, nu Jorien geschoren is.

Ik heb met haar te doen. Ze is zo zwaar en kogelrond. Het lopen in de stal gaat maar moeizaam en het zit haar erg in de weg. De laatste loodjes, ja die wegen het zwaarste!

Alles is in gereedheid gebracht voor de op handen zijnde bevalling. Er liggen zakjes oplosbiest voor het grijpen en er is een kilootje melkpoeder ingeslagen. Ik verwacht namelijk meer dan twee lammeren en dat gaat Jorien nooit trekken.
Ik ben dan ook geen voorstander van meer dan twee lammetjes per ooi. Het vergt te veel van de moeders en het is vaak ook in de dracht een probleem.

Ik hoop maar op een goede afloop, duim maar mee!!!