Update vanuit de stal

Vreugde en verdriet liggen dicht bij elkaar....
Op dinsdagochtend vonden we één van de twee ooilammetjes van Nelly, dood in het kraamhokje. Wat een domper! Het is altijd weer sneu om mee te maken en de oorzaak blijft gissen. Natuurlijk kan het een aangeboren afwijking zijn, maar het kan ook heel goed dat Nelly, het moederschaap, is gaan liggen op haar lam. We weten het niet.

We hebben er jaren bij dat we zonder al te veel kleerscheuren door de lammertijd heen komen en we geen doodgeboorte's of dode lammeren hebben. Maar het kan ook anders.
We zijn een aantal jaren geleden bezocht door het beruchte blauwtongvirus en hebben toen ook veel uitval gehad en erg zieke ooien. Nu hier een goed en adequaat vaccin tegen is, worden de dieren dan ook standaard gevaccineerd.
Dat gaat nu ook gebeuren met de Q koorts ellende. Het kan ook heel goed zijn dat we last hebben van deze ziekte. We wonen in een besmet gebied en de boer die hierachter zijn land heeft, is geitenboer en rijdt hier altijd zijn mest uit. Zijn dieren waren besmet en zijn dan ook geruimd. Een nare episode hier op de streek en inmiddels zijn er ook diverse mensen hier besmet met de Q koorts...

Gelukkig gaat het goed met de ooien en hun kroost. Vooral Chrisje groeit enorm hard!
Hij staat ook al voorzichtig wat te kluiven op brokjes en op kuilvoer, dus dat zet ook wel zoden aan de dijk. Nog even en hij kan samen met zijn moeder naar buiten.

Liesbeth die hier een dagje heeft opgepast, heeft fantastische foto's gemaakt in de stal en de kiekjes zijn dus van haar hand. Liesbeth dank je wel!

De lammetjes van de Wensleydale Longwool schapen mogen dan wel erg op elkaar lijken, de volwassen dieren kunnen nogal verschillen.
Op de bovenste foto zie je Belle. Zij heeft een smalle snuit en is ook smaller van lijf.
Op de derde en de laatste kiekjes zie je Nelly, die veel breder is en ook een bredere kop heeft.

Belle is trouwens een erg goede moeder. Haar lammetjes doen het prima en zijn ook druk in de weer met "behendigheid voor lammetjes". Belle wordt gebruikt als springplank en het lammetje van Nelly vindt die aktiviteiten zo spannend dat ze al stiekem even in het kraamhokje bij Belle en haar dochters is wezen buurten.

Vanavond hebben we Jorien, onze eerste Wesleydale die we aanschaften, op stal gezet.
Ze zocht in de wei steeds een rustig plekje op en dat is verdacht. De meeste schapen die gaan aflammeren doen dat in afzondering van de kudde. Het kan dus een teken zijn dat er iets op handen is. E. vond het nog niet zo nodig, maar ik was er niet gerust op. Bovendien zijn de weersvoorspellingen niet gunstig en koude, vochtige nachten en lammetjes, dat gaat niet samen.
Jorien ligt nu lekker op een verse laag stro en is comfortabel. We gaan het maar weer afwachten. Voor hetzelfde geld kan het nog wel even duren, maar je weet het maar nooit. Volgend jaar gaan we weer een dekblok gebruiken bij de ram, wel zo handig want zo weet je beter wanneer je de lammetjes kunt verwachten.