De bruid op deze foto's is Louise Fairburn. Zij is schapenfokker en heeft een bijzondere kudde schapen. Haar ras is het Lincoln Longwool schaap en dat is een zeer zeldzaam schaap. Van dit ras zijn er slechts nog enkele honderden fokooien op de wereld en het ras wordt dan ook met uitsterven bedreigd.
Gelukkig is er weer door de terugkeer van het spinnen en vilten van wol, vraag naar bijzondere wolsoorten en dat komt dergelijke rassen ten goede. De prijzen voor fokdieren lopen daardoor weer op en het wordt economisch weer haalbaar om een dergelijk ras te fokken.
De vilters en spinners dragen dus op deze manier hun steentje bij aan het in stand houden van bijzondere rassen.
Maar nu even terug naar Louise Fairburn. Op een dag is ze de man van haar leven tegen gekomen en werden er trouwplannen gemaakt.
Voor de meeste bruiden zal dit betekenen dat ze een trouwjurk uit gaan zoeken in een bruidsmodezaak. Maar Louise had een ander plan. De wol van haar schapen is namelijk zo mooi en zo uniek dat ze een trouwjurk heeft laten maken van de lokken en krullen van haar schapen. De meeste wol belandt in de fabrieken om er tapijt van te maken en dat is natuurlijk meer dan zonde!
Louise heeft zelf met wat hulp een ontwerp gemaakt voor de trouwjurk en het kostte de spinner en de jurkenmaakster meer dan zestig uur om er iets moois van te maken.
Goedkoop was het ook al niet want de jurk kostte 1500 engelse ponden. Maar dan heb je ook wat...
De hele trouwerij stond dan ook in het teken van de schapen en hun wol.
Haar favoriete ooi, Olivia, was haar bruidsmeisje. En haar man droeg een vest van schapenwol.
Louise en haar man zijn door deze bijzondere trouwerij wereldberoemd geworden.
Wat begon met een aantal kiekjes van de bruid en bruidegom in de plaatselijke pers, werd al snel landelijk en vervolgens wereldnieuws.
Ze hadden in ieder geval een prachtige en zonnige dag uitgekozen en de foto's spreken voor zich.
.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten