Een echte eerste lentedag!!!!!!

Wat een begin van de eerste echte lentedag zeg...
Vanacht ging E. pas om helf drie naar bed. De wekker werd voor de zekerheid om vijf uur in de vroege ochtend gezet, maar E. was al eerder wakker. Hij hoorde een enorm geblaat van de moeder van Chrisje. Gealarmeerd ging E. het warme bed uit en schoot in de kleren.
Op stal bleek Nelly moeder te zijn geworden en wel van drie lammetjes. Dat had de stress veroorzaakt bij de moeder van Chrisje...

Helaas, leven en dood liggen erg dicht bij elkaar en één van de drie lammetjes leefde niet. E. probeerde nog van alles, maar het mocht niet baten. Sneu is dat altijd en zonde van alle inspanningen van een dier om jong leven te laten groeien.
Maar ook al waren we nu zo vaak wezen kijken, we waren gewoonweg nét te laat, of er was iets met het lam waardoor het niet levensvatbaar was. We blijven daarover altijd in het ongewisse.
Ik ben dan ook geen voorstander van drielingen en het gaat bij dit ras dan ook vaak mis als een ooi meer dan twee lammeren baart. Zeker bij onervaren moeders is het vaak een pobleem. De lammeren worden in rap tempo achter elkaar aan geboren en de ooi weet niet wat ze met al dat grut aan moet. De meest zwakke overleeft het dan niet.

Omdat er drie lammetjes gegroeid zijn in Nelly, zijn ze wat aan de kleine kant, maar gelukkig drinken ze zelfstandig bij hun moeder en Nelly is er erg "wijs" mee.

Op de eerste foto zie je de lammetjes die net geboren zijn. Ze zijn nog vochtig en zitten nog onder het smeer.
De volgende foto's zijn van enkele uren later. Je ziet al dat ze er wat gevulder uit zien en dat ze hun motoriek al wat hebben ontwikkeld.

Na ontbijt en de dagelijkse belommeringen die een huishouden met veel dieren met zich mee brengt, besloten we te gaan wandelen in het bos met onze acht honden.
Het prachtige en zelfs warme weer nodigde daar nu wel heel erg toe uit.
Dus we hadden de honden in de auto geladen en ik hoorde een zacht gemekker waarvan ikk eerst dacht dat het uit de stal kwam.
Bij hetnader spitsen van mijn oren, bleek dit niet het geval te zijn. Het geluid kwam vanaf de wei!

Daar stond Belle, met twee prachtige lammetjes!!! Nou dan kijk je je ogen uit en we waren één en al verbazing. Belle leek in de verste verte niet drachtig en vertoonde ook geen uier. Maar de natuur had dus nog deze verassing in petto. Belle was op het meest zonnige en dus warme stukje gaan staan en de buurvrouw vertelde dat de lammetjes rond negen uur in de ochtend geboren zijn.
Een uur daarvoor waren de honden nog naar achteren gelopen voor het eerste poep- en pies rondje en dan lopen we altijd langs de wei. Niets gezien en er was ook nog geen enkel teken van een op handen zijnde bevalling.

We hebben Belle en haar tweeling maar even op de wei gelaten en zijn eerst gaan wandelen.
Maar voor zulke jonge lammetjes is het 's nachts nog te koud buiten dus moesten we Belle en haar tweeling naar de stal brengen. Dat ging wel heel erg moeizaam.
Normaal gesproken til je een lammetje op wat dan gaat mekkeren en de moeder hobbelt dan wel achter je aan. Maar Belle raakte in paniek en wilde naar haar kudde toe.
Uiteindelijk heeft E. haar letterlijk bij kop en kont gepakt en haar de stal in gezet. Toen was het allemaal weer goed en ze was blij met haar emmer brok en verse lading kuilvoer.

Er zijn vandaag vijf ooilammeren geboren, waarvan er één het dus niet heeft gered.
Jammer, want het is een beetje een domper op zo'n mooie en blije dag.
Maar we zijn maar wat blij met deze vier kleine meidjes.

We hebben alle ooien die nu nog buiten lopen even grondig geinspecteerd. Er is verder nog weinig te zien en we hebben besloten dat ze nog even buiten mogen blijven. Het weer is goed en beweging is ook erg belangrijk. Het lang op stallen van drachtige ooien is ook weer niet goed. Als ze te weinig beweging hebben kan dat weer leiden tot geboorteproblemen.
Zo maak je steeds je afwegingen en hoop je altijd maar dat je de juiste beslissingen neemt.