Het Jacobschaap en zijn wol.

Vorig jaar deed ik een ontdekking. Ik kocht wol in bij een aardige mevrouw die een kinderboerderij exploiteerde. Ik wist nog helemaal niet wat ik kon verwachten want er was "van alles en nog wat". Tja en dan ga je er op af en kijken wat het is.

Ik heb een zwak voor kinderboerderijen omdat als ze goed gerund worden, een belangrijke taak hebben in de educatie van kinderen en het leren omgaan met dieren.
Bij deze kinderboerderij is het allemaal goed geregeld. Ze bieden jaarrond een leuk uitje en voldoende activiteiten voor klein en groot.

Tot mijn verbazing waren er vele schapensoorten aanwezig. Meestal vind je op kinderboerderijen één of twee soorten schapen, maar hier zijn er veel meer rassen te bewonderen.
De wol die er af gekomen was stond hoog opgestapeld in een droge schuur.
Wat een aanbod en wat moest ik kiezen?? Ik besloot de hele voorraad mee te nemen. Er werd een kleine bijdrage gevraagd die ten goede zou komen aan de kinderboerderij, maar ik heb maar meteen een hele grote bijdrage gedaan. De mevrouw van de kinderboerderij blij en ik blij. Bovendien het houden van schapen is een dure bezigheid en het geld zou goed terecht komen.

De berlingo zat hutje mutje vol en hond Pat die meegaat op dergelijke inkoopdagen zat tussen de zakken verstopt. Hij kon er nog nét tussen.

Eenmaal thuis begint het grote uitzoekwerk. Het sorteren van vachten en ontdoen van rommel en viezigheid is een hele klus, maar altijd weer leuk als je ontdekkingen doet.
De grootste verassing was wel de wol van het Jacobschaap. Heel erg zacht en in heel veel kleurtjes in één vacht. Wat een superspul! De kleuren zijn melkwit, café au lait en chocolade bruin en dan nog de kleuren die er een beetje tussen in liggen.

Omdat ik nog niet zoveel wist van dit schaap, zocht ik maar eens het één en ander op. Het Jacobschaap is een sober schaap wat bovendien al een heel erg oud ras is.
Zowel de ooien als de rammen hebben horens en ze kunnen zelfs meehoornig zijn.

De wolkleur mag niet in "platen" voorkomen maar de dieren moeten gevlekt zijn.
Hoeveel horens een dier heeft maakt niet zoveel uit, wel moeten de horens niet tegen de kaak aangroeien. De horens kunnen rechtop staan op de kop, maar op één van de foto's zie je een dier met ronde horens.

Dit schaap dankt zijn naam aan het bijbelse verhaal over Jacob die van Laban een deel van de kudde mocht hebben. Alle dieren die gevlekt waren, waren voor Jacob. Als beloning voor verricht werk.

Hoogstwaarschijnlijk komt dit ras oorspronkelijk uit Iran. Maar helemaal zeker is dit niet.
De engelsen hebben nadat dit ras bijna was uitgestorven het dier weer teruggefokt.

In ons land zijn er een aantal fokkers die dit ras houden en het voor uitsterven behoeden.

Natuurlijk is het een opvallende verschijning in de wei. Een schaap met zulke horens zie je niet veel. En gelukkig worden ze horenloos geboren.....