Oorlogsbuit (zie vorig logje)

De Polygonum Japonicum gaf zich dus uiteindelijk gewonnen....
Met volle overgave knipte ik met de snoeischaar een deel van de stengels en bladeren in kleinere stukken.
De eventuele verfstoffen moeten een kans krijgen om zo veel mogelijk los te laten uit de plantendelen.
Hoe fijner je het knipt, hoe beter. Maar ik vond het zo al goed genoeg.

Mijn verfpan kon ongeveer 1250 gram plantendelen herbergen en ik heb de pan verder gevuld met een litertje of drie aan water.
Doe je er teveel water in, dan kan de "verf" te waterig worden.
Je krijgt dan te weinig of helemaal geen kleur in de wol of zijde.

Het geheel heb ik een anderhalf uur laten koken op een laag vuur met het deksel op de pan.
Het rook ontzettend naar rabarber!!!
Ik vermoed dat deze plant heel veel oxaalzuur in zich bergt.
Het blijft bij een vermoeden, want ik heb niet geproefd.

Ondertussen heb ik 100 gram wol gebeitst met 10 gram aluin.
Die voorbehandeling is meestal noodzakelijk om een goed resultaat te bereiken.
Dat beitsen duurt ongeveer een uurtje, dus dat kon mooi in de tijd dat het "verfje" stond te sudderen.

Na anderhalf uur vond ik het tijd geworden om de pan met onkruid te zeven.
Doe je dit niet, dan heb je alle plantaardig materiaal in je wol zitten.
En krijg dat er nog maar eens uit!

Wat na het zeven overbleef was een roze-achtig watertje.
Wat zou het gaan worden?
Roze, groen of geel? Het is altijd weer een surprise want de kleur van het verfwater zegt niets over de uiteindelijke kleur van de geverfde wol.

Hup, de wol erbij.
Het zag er eerst wat groenig uit, maar na verloop van tijd werd het wat geelgroener van kleur.
Na een uur verven/sudderen op een laag pitje was het de tijd van de waarheid.
Dat is een moeilijk moment, grote kans dat als je het gaat spoelen, je geen kleur meer over houdt.

Maar het spoelen was zo gebeurd, geen uitvloeiïng van kleurstof!
Wat overbleef was een prachtige kleur lichtgeel met een zweempje groen.
Het is nog het beste te vergelijken met heel licht citroengeel. De foto geeft niet echt het resultaat weer. Maar ik ben dan ook geen goede fotografe.

Geel is weliswaar niet mijn kleur, maar als je iets plantaardig hebt geverfd, dan vindt je het vaak wel mooi.
De kleuren van plantaardig geverfde wol, zijn veel subtieler dan die van chemische verfstoffen.

Nu is het nog een kwestie van het uitvoeren van de "lichtproef".
Ik ga twee strengetjes spinnen en één strengetje hang ik voor het raam.
Het andere strengetje berg ik op in een lade. Ver weg van het daglicht.
Als na enkele maanden de twee strengetjes nog steeds dezelfde kleur hebben, dan is deze verfproef geslaagd!

Als u ergens Polygonum Japonicum tegenkomt, schroom dan niet om de stengels af te knippen en er mee te gaan verven.
Vooralsnog ziet het ernaar uit dat deze kleur lichtecht is.
Mocht het resultaat na enkele maanden toch tegenvallen, dan laat ik dat weten.