zaterdag 16 april 2011

Kaalheid is geen keuze....



Deze week was auteur Jaap Huisman te zien bij "Pauw en Witteman".
Hij heeft een boek geschreven over kaalheid en wat er aan te doen is.
De titel: "kaalheid is een keuze".
Ik moet direct toegeven, de schrijver (en onderhoudend verteller) ziet er beter uit met volle haardos dan zonder!
Het optreden van hem op de late avond in het gespreksprogramma, kwam als een teken aan de wand....

Kaalheid is voor de mens weliswaar misschien een keuze, voor schapen ligt dit toch wat anders!

Jorien onze oudste Wensleydale, is de moeder van drie jonge spring-in-het-jonge-lammer-verblijf en oma van een ramlammetje en een ooilammetje.
Tel daarbij de twee "zwarte" boys maar op van moederooi Claire en je hebt het grut compleet. Ten minste dat wat nu in de peuter- en kleuterafdeling huist.

Jorien is inmiddels een wat oudere ooi. Haar zwangerschap heeft veel van haar gevergd.
Maar dat weerhoudt Jorien niet van een niet aflatende zorg om haar nakomelingen, in directe of geheel niet directe lijn.
Ze is een geboren verzorgster en de lammeren mogen op haar klauteren, haar gebruiken als springplank en als trampoline.
Het deert haar in het geheel niet.
Gisteravond zag ik dat er wel drie lammeren bovenop haar rug stonden te dansen en behendigheidsspelletjes vanaf haar lijf deden.
Hup, een aanloop, een sprong, landen op de rug van Jorien en neerkomen in het verse stro.
Wat een lol!!! "Walibi World"is er niets bij.

Maar al dat gespring, gehops en het afzetten op de rug van Jorien, heeft een keerzijde.
De rug van oma is nu kaal... En niet zo'n beetje ook.
Mensen, het ziet er niet uit, het is een landingsbaan geworden, letterlijk en figuurlijk.

Ze schijnt er gelukkig geen last van te hebben.
De huid ziet er goed uit, maar het is geen gezicht!

Met de laatstgeboren lammeren gaat het allemaal goed.
Na een doorwaakte nacht, zie vorig logje, is het ramlammetje weer terug op stal bij zijn moeder en drinkt goed bij mama.

Zelf heb ik een dag moeten bijkomen na een doorwaakte nacht met flesjes geven om het half uur.
We hebben nu een band met elkaar, als hij me ziet komt hij direct naar me toe en komt hij eventjes zien of ik iets in de aanbieding heb.
We voeden hem nog een beetje bij. Maar het is niet echt meer nodig.
Zijn zus doet het ook prima!

Bij alle lammetjes zie je de krullenvacht van dag tot dag groeien.
Dat belooft wat voor de toekomst!
Een volle vacht, een gordijn van lokken en mooie wol.
Van kaalheid is voorlopig geen sprake.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten