Ondanks dat de appelbomen zo verwaarloosd zijn, bloeien ze met volle overgave.
Die bloei duurt altijd maar kort en het valt me dit jaar op dat het helemaal snel gaat.
Vorige week was er nog niets te zien.
Moet je nu eens kijken, een boom helemaal vol met blommetjes.
Het ruikt ook zo lekker....
Zeker 's avonds als ik in het donker de honden nog even uitlaat en de laatste emmers water verschoon voor de ooien en hun lammeren.
Eigenlijk zou je je bed buiten moeten zetten.
Je valt dan in slaap in een geparfumeerde nachtlucht.
Ik heb, om de overvloedige blommenpracht visueel te bewaren, maar snel een foto gemaakt.
En toen dacht ik "ik zal eens een mooi kaardvliesje maken".
Dat kan nu veel gemakkelijker en sneller, want ik heb een electrische kaardemolen met een extra fijn beslag.
Superhandig voor het snel mengen van fijne wol en andere vezels.
Zo gezegd zo gedaan. Als grondtoon heb ik witte Nieuw-Zeelandse merinowol gebruikt.
Twee kleuren roze merino en een tintje appelgroen.
Een tikje zijde en bamboe voor wat glim.
Ik ben benieuwd wat het wordt als het gesponnen is.
Het eerste klosje is al vol.
Het tweede klosje kan vanavond of vannacht ook nog wel vol komen.
De reden daarvoor is dat Belle erg onrustig is.
Snuffelen in het stro, ongedurig, lammetjes wegduwen die haar in de weg lopen, graven in het strooisel...
Kortom er is waarschijnlijk een bevalling op komst.
.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten