zaterdag 6 februari 2010

Pups dag zes- en zevenenvijftig, het afscheid....




Gisteren kwam Tamara haar Diesel ophalen. De eerste hond die wegging.
Tamara had een mooi oranje bandje voor Diesel gekocht en het staat hem prachtig!
Voor in de auto is er een bench aangeschaft, handig voor het vervoer van een pup. Later als hij groter is gaat hij in een speciale autogordel voor honden.
Na de laatste uitleg, de papierwinkel doorgenomen te hebben en het officiële gedeelte, namelijk de ondertekening van het koopcontract, ging Tamara huiswaarts met haar hondje. Op dit moment heeft ze lang gewacht en ze heeft al die maanden intens meegeleefd.
Nu was het tijd voor de grote stap in het leven van Diesel en van Tamara.
Ze gaan het samen zeker redden. Tamara heeft al hondenervaring en past ook regelmatig op op de border Collies van mijn broer en schoonzus.
We gaan Diesel en zijn baas nog vaak zien!!

Na een half doorwaakte nacht, waarin ik toch heb liggen piekeren "zou Diesel wel goed slapen, mist hij zijn nestgenootjes en zijn moeder niet?" en meer van dit soort muizenissen, ging mijn wekker vroeg. Oei een nieuwe dag met nog meer afscheid. Iets waar ik ook behoorlijk tegen op had gezien. Gelukkig had ik al een SMS van Tamara gekregen dat alles oké was. Een hele geruststelling!! Dat gaf moed voor de komende uren.

Jack, Hennie en Denise, de bazen van Cody, stonden al vroeg op de stoep.
Cody had evenals zijn nestgenootjes een licht ontbijt gehad om de huisreis hopelijk niet wagenziek te worden. Gelukkig hoefde ook hij niet zo ver naar zijn nieuwe woonstek.
Cody vond het allemaal prima, maar de fotosessie was niet zo geslaagd. Hij zat bijna niet stil en de onderste foto is dan ook de enige redelijk geslaagde kiek. Jack kijkt bijna bedenkelijk, maar dat ligt meer aan het in toom houden van zijn hond.
Daar gingen ze dan. Even slikken en weg reden ze.

Na nog een bak versterkende koffie kwam Carla met haar dochter Mariska hun Lizzy ophalen. Lizzy is echt gek op haar nieuwe baas en dat komt wel goed. Ze hebben evenals de andere kopers Border Collie ervaring en Lizzy komt op een warm en liefdevol plekje. Mooier kunnen we het niet hebben...
Na weer alle papieren en laatste dingetjes, ging ook Lizzy de auto in.
Nu moest ik bij binnenkomst toch even de nodige traantjes wegpinken.....
Zoveel afscheid in korte tijd, ik ben er niet zo goed in.

Tja en dan zit je even met een "half leeg nest syndroom". Ik ben een stuk gaan wandelen met de "grote" honden. Heerlijk een heel eind het veld in, bal mee en genieten van de buitenlucht. Dat verkwikte eventjes en daarna ben ik apart met de "jongens" Seanan en Teagan, gaan lopen. Stuk voor stuk weer naar buiten, oefenen aan de lijn en vandaag hebben we de schapen bezichtigd. Vooral Teagan vond ze erg interessant.

Tegen kleine "dipjes" helpt shoppen erg goed, heb ik gemerkt, dus ik ben een extra bench gaan kopen en nog wat lollig speelmateriaal. Bovendien twee stevige katoenen truien, met pups ben je met je kleding niets waard. Mooie eigengebreide spullen, zitten er even niet in.

Kate miste vooral haar dochter, ik heb haar vandaag extra verwend met wat lekkers en gelukkig heeft ze haar "jongens" nog. Ook al is dat nu niet de bedoeling, want we zoeken nog door totdat we echt geschikte bazen hebben.
Afscheid nemen is al vervelend genoeg, maar als je dat moet doen met een onzeker gevoel over de plaatsing, dan is dat funest voor je gemoedsrust.

3 opmerkingen:

  1. Ohh gos,.. hier nog even een berichtje van Diesel & Tamara ;)
    Ondanks je tranen (zou ik ook hebben..) is het wel weer erg leuk om wat van je te lezen! Dit wordt nog afkicken straks..
    En trouwens het bandje was een cadeautje van Lique & Rob! Zat in hun puppypakket. Ook hier aan went Diesel al aardig. Af en toe ploft hij neer om even te krabben.
    Tis echt genieten hoor!! Maf en lief beestje.
    Hopelijk slaap je vannacht wat beter en komen er gauw nog 2 bazen bij voor Seanan & Teagan. Ze zijn zo leuk!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ook wij zullen de pups en hun verhaaltjes missen..

    BeantwoordenVerwijderen
  3. O Sonja wat kan ik me voorstellen dat het allemaal moeilijk is. Ik vond het al moeilijk dat de pups van Daantje weggingen en ik had ze zelf nieteens in huis.

    Mega jammer dat ik de pups niet gezien heb, maar het weer en mijn tandartsbezoeken gooien behoorlijk roet in mijn planning.

    Alles is nu weer als normaal dus ik hoop alsnog snel langs te komen. Al is het maar om wat lekkers te brengen voor Kate.

    Ik ben eigenlijk toch ook wel bang dat ik verliefd dreig te worden op mooie Teagan, wat een plaatje van een hondje is dat.
    Gek dat niemand zich daar nog voor gemeld heeft.

    Liefs van Wendy

    BeantwoordenVerwijderen