Op de onderste foto zie je mijn passie voor kleurpotloden. Ik kan trouwens voor geen meter tekenen! Als ik een bijvoorbeeld boom schets, dan kom ik met de boomkroon in de knoei, teken ik een mens, dan lijkt het op een gedrocht, zelfs de huisjes die ik teken lijken op tenten en ga zo maar door.
Maar ik heb wel een voorliefde voor kleur en winkels met verf, penselen en kleurpotloden. Van iedere kleur wil ik wel tien potloodjes hebben om ze vervolgens uit te stallen en er steeds naar te kijken. De geur van potloden vind ik al zo lekker dat ik het liefste een hele dag in een dergelijke winkel zou doorbrengen.
Al die potloden en die kleuren brengen mij vaak op ideetjes om wol te gaan verven.
Maar niet alleen potloden brengen die inspiratie, het kunnen vele dingen zijn.
Op mijn geimproviseerde werktafel in mijn wolkamer, de tafel bestaat uit twee houten schragen uit de bouwmarkt en een plank stevig hechthout, ligt nu al een aantal weken een hoeveelheid gedroogde rozenknoppen, een pluk bruine Ryeland wol en roze merino.
In de keuken staat al dagen de verfpan klaar, in de deel staat een aantal zakken met verse Swifter vachten van de winterscheer.
Iedere ochtend sta ik op en denk ik "vandaag ga ik aan de slag". Ik neem het mij voor om wol te gaan verven in roze en groene tinten en die te gaan spinnen in een nieuw garentje gemengd met de lichtbruine Ryeland wol.
Maar.... het komt er niet van.
De uitgewassen wol vond op een andere manier zijn bestemming, de tijd is opgegaan aan huiselijke en zakelijke beslommeringen en voor ik het weet zijn we weer een week verder.
Op de bovenste foto zie je een kleurkaart van wol die geverfd is met Coolaid. Dit is een poedertje wat gebruikt wordt om limonade mee te maken. Het schijnt dat je er geweldig wol mee kunt verven. Nog zoiets om uit te proberen. Maar ja, de tijd is de grote spelbreker.
Vooralsnog blijft het bij plaatjes kijken naar kleurpotloden en de aanblik van het stilleven op mijn "werktafel".
.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten