Leef mee met Mór op de IC (deel vier)

Met Mór gaat het goed!
De foto's die u hierboven ziet, zijn een kleine week geleden gemaakt door Liesbeth, onze "hof" fotografe.
U ziet vooral op de tweede foto, een ingevallen koppie.
Daar is verandering in gekomen. Morrieboot heeft nu een dikkere toet.

Het is lastig om Mór te overtuigen van het feit dat ze nog niet mee kan naar het bos...
Wij willen dat natuurlijk ook erg graag, maar het is nog niet verstandig.

Vandaag belde de dierenarts die Mór behandeld heeft.
Ze was benieuwd naar Mór en hoe het nu ging.
Gelukkig was ook zij positief. Wel is het zaak om Mór op de brokken te houden.
Dat gaan we dan ook doen. Ik ben als de dood dat Mor een terugval gaat krijgen.

Van Rica, een trouwe volgster van de weblog, kreeg ik het advies om eens te denken aan anabolen. Doping voor onze hond. Geen gek idee! Dat hebben we vorig jaar met succes ingezet in de koude wintermaanden. Het was een beetje in het vergeetboek geraakt. Maar het is een goede mogelijkheid om het systeempje van Mór wat op te kalefateren.
Bovendien moeten we nu extra voorzichtig zijn met pijnmedicatie. Mór mag nog wel de tramadol, maar niet meer de meloxicam. Dit laatste middel is slecht voor de nierfunctie.
De anabolen peppen de hond op, ze zorgen voor meer spiermassa en het bewegen kan daardoor beter en gemakkelijker gaan.
Dierenarts Vera, vond het een goed idee en nu de oude rups weer is opgeknapt, gaan we aanstaande maandag voor een bloedtest en de anabolen.

Rica bedankt voor je meedenken!!

Verder was het een dolle week, ellende komt nooit alleen...
Partner Peugeot,gaf de pijp aan Maarten. Koppelingsplaten, dynamo en accu stuk.
"Ach dan weet je weer waar je voor werkt" verzuchtte Eduard.
"Maatje Peu" is ook weer in het land der levenden. De rekening volgt nog....

Morgen ga ik lekker een dagje uit, naar de handwerkbeurs met spin- en collega ondernemer Marjolein.
Zwolle, wij komen er aan!!! We gaan eens even een kijkje nemen bij de wolwinkeltjes.