Nou daar wil ik best een stukje over schrijven, want ik vind het leuk om over deze twee karakterhonden wat te vertellen.
De stresskip is dus Pat!
Pat heeft ADHD, PDD-NOS en als kers op de taart is hij zo autistisch als een aardappel.
Neen, ik overdrijf niet en ja een hond kan daar allemaal last van hebben.
Pat heeft dat in het kwadraat!
Pat is bang voor muizengetrippel, imaginaire "dingetjes" die ik dus niet kan zien, onweer, hagel, vuurwerk, dansende mensen.
Het zoenen van de homo sapiëns onderling kan hij ook al niet velen.
Personen die elkaar knuffelen, daar wordt hij helemaal "nuts" van en het leven van de mensen in zijn omgeving is derhalve tamelijk gecompliceerd............
Pat slikt medicijnen tegen de prikkels die bij hem voor 200% binnenkomen.
Hij is niet normaal!!!
Het kan tijden goed gaan en dan opeens hebben we weer een lichte of wat grotere terugslag.
Maar hij is wél lollig en snijboon Pat, kan zijn energie goed kwijt in een potje frisbee.
Dat leidt af en brengt hem weer terug op aarde.
Pat heeft één hele grote vriendin de "oude rups", dat is onze Mór.
Ik weet niet hoe onze honden aan hun bijnamen zijn gekomen, maar Mór heeft vele bijnamen.
Zoals Morrieboot, Snorriemorrie, Schorriemorrie en de benaming oude rups is het meest gangbaar.
Er zit wel degelijk wat achter, ze is zo traag als dikke poep en ze is ook oud.
Ze wordt over een paar maanden alweer veertien!
Ik dacht dat ze het nooit zou halen, ze heeft al arthritis vanaf haar tweede levensjaar en ze loopt nu op een combinatie van pijnmedicijnen en van dat spul om haar gewrichten te smeren.
In het bos loopt ze aan een ongehoorzaamheidslijn, zo'n oprolautomaat.
Erg handig want Mór is wat doof wat versterkt wordt door een koloniale component ( lees, oost-indisch)
Qua uiterlijk zie je nog weinig ouderdom aan haar.
Qua uiterlijk zie je nog weinig ouderdom aan haar.
Geen grijze kop, wel is ze wat smaller aan het worden en zakken de zijkanten wat in.
Dement wordt ze wel, zeker in het donker. Volstrekte desoriëntatie in plaats en ruimte.
De stresskip en de oude rups, ze zijn een mooi spannetje samen.
Pat doet aan "meer bewegen voor ouderen" door de frisbee voor Mór's neus neer te kwakken.
Mór vindt apporteren nog steeds erg leuk, mits de ontvanger van de te apporteren goederen, een beetje dichtbij staat.
Aan mij de taak om wat meer te lopen, is heel goed voor me.
(Ik ben twee kilo afgevallen in korte tijd.)
Kom maar op met de felicitaties!
Dag Sonja,
BeantwoordenVerwijderenEen beetje laat....., maar toch gemeend: "van harte gefeliciteerd met de 2 kilo! Op naar de volgende...!"
(Ondertussen ben ik er 21 kwijt)
M.vr.gr. Marjan
Hoi Marjan, ik zat net aan je te denken! Het zal wel "toeval" zijn, maar toch.
BeantwoordenVerwijderenIk ben al blij met de twee kilo. Nu op naar wat kilootjes meer....
Liefs van Sonja