"La la la, wat zullen we eten????"

Bij het lezen van de titel van dit stukje moet u eigenlijk een wijsje zingen...
Nu voorziet het blogger-dashboard-menu niet in muzieknoten, he da's nu jammer.
Maar er was altijd zo'n onderdeeltje op de radio over de groenteman die dagelijks een receptje gaf over wat de pot kon schaffen voor de avondmaaltijd.

Ter voorbereiding op de herfstmaaltijd heb ik vandaag van mijn schoonzus planten gekregen van twee pompoensoorten.

Allereerst de "Uchiki Kuri". U weet wel zo'n typische oranje pompoensoort.

Het dingetje staat ferm te groeien in een potje en wordt morgen bij goed weer uitgeplant in de volle grond.
Evenals zijn soortgenoot, ook een pompoentje maar dan wat kleiner van formaat.
De "Jack-be-Little, wat een naam....
Hieronder ziet u hem in volle glorie.

Hij schijnt het ook erg leuk te doen in bloemstukken.
Ach waar google al niet goed voor is. Je steekt er nog eens iets van op.
"Jack" is als plantje in het potje nog wat kleiner dan zijn grote broer.
Nu maar hopen dat ze het gaan redden in de volle grond.
Een beetje extra schapenmest en wat compost moet de groei gaan bespoedigen.
Pompoenen zijn dol op een stevige maaltijd en aan die wensen ga ik dan ook maar tegemoet komen.

Maar schoonzus Angelique had in de vensterbank nog meer lekkers in spé staan.
Ik kreeg een komkommerplantje mee en een "lemon-cucumber".
Ik had er nog nooit van gehoord en de plaatjes op het internet zien er erg 'zurig' uit.
Maar bij nadere bestudering van de teksten blijkt dat de citroen komkommer juist erg lekker, zoetig en 'cripsy' is.

Zeg nu zelf, het ding ziet er niet uit... U zou er geen komkommer in herkennen.

Inmiddels staan de komkommer-peuters al in de kas.
De ingenieuze sproeiinstallatie staat ook aan.
Helemaal zelf en handgemaakt door de hereboer des huizes en gefabriekt van een aantal buizen en sproeiertjes.
Tuinslang eraan en even de kraan openzetten. Natuurlijk moet ik die niet vergeten dicht te draaien....
Want 'komkommmers moet je eraan gieten', maar teveel water is natuurlijk ook weer funest.

Al tuinierend heb ik zo mijn overpeinzingen...
Wat is er nu leuk aan schoffelen, harken, bukken, wieden, opruimen en bezemen?
Eerlijk gezegd als ik er mee bezig ben heb ik de behoefte om al die gereedschappen aan de wilgen te hangen.
Maar, als ik weer een stuk onkruidvrij heb gemaakt, de moestuin is schoon en er staan verse planten in, dan overkomt me een onuitsprekelijk genoegen van voldoening.
Ik kijk uit op een schone tuin, en overzie alles en mijn oog reikt dan over de heg.
De schapen lopen lekker te grazen en in de verte zie ik de bosrand.
De zon zakt een beetje weg in de avond en het ruikt zo lekker.
Ik ben tevreden en zie in de toekomst mijn eerste komkommers al verdwijnen in een salade of verwerkt tot tzatziki.

Hier het recept:
Schil een komkommer
Maak hem fijn met behulp van de keukenmachine (middelfijne rasp), een handrasp kan natuurlijk ook.
Neem een half bakje griekse yoghurt (10% vet) en vermeng dit met vier uitgeknepen tenen knoflook, een beetje dille het liefste vers, wat zout en zwarte peper uit de pepermolen.
Laat de geraspte komkommer en half uur uitlekken.
Vermeng de komkomerrasp met het yoghurtmengsel en laat het minstens een half uurtje in de koelkast staan om de smaken goed te laten mengen.

Eet het bijvoorbeeld met aardappels uit de oven.
BBQ vlees en aardbeien als toetje.

Volksvoedsel maar dan voor de verwende mond

Mijn pa is weer geweest in het kader van de moestuin omspitten en alles wat daarbij komt kijken.
Ik bof maar met zo'n vader met brede spitvork en een niet aflatende energie om de tuin eens flink aan te pakken. Driewerf hulde voor deze vijf- en- zeventig jarige doordouwer. Pa en ik gaan graag even naar het tuincentrum.

We gaan dan naar tuincentrum "Bodenstaff", lekker plaatselijk en ze hebben echt bijna alles! De uitgebreide familie maakt altijd een praatje. Maar ik gebruikte het woordje 'bijna', dus ik kon mijn plan om Roseval aardappelen te poten, niet uitvoeren. Ik heb namelijk zo'n mooi strookje over om nét twee ruggetjes met aardappelen te gaan telen.
En ja, de Bintjes en Eigenheimers, die kun je zo in de winkel kopen dus ik wil toch wat speciaals.
Bijzondere pootaardappelen zijn blijkbaar overal uitverkocht.... Dus ik moest een trucje verzinnen.
Bij de plaatselijke supermatkt heb ik een zakje Roseval consumptie- piepers gekocht.

De eetaardappelen willen ook vaak dienst doen als pootgoed. Gooi maar eens wat schillen van de piepers op je composthoop en je hebt het volgend jaar kans op een maaltje lekkers. Dus ik waag het maar op en stop de Rosevalletjes gewoon in de grond. Niet geschoten is altijd mis.

Nu nog even een receptje voor aardappels uit de oven. Het kan heel goed met extra lekkere piepertjes, maar ook met uw vertrouwde Bintjes.

Recept
Roseval aardappels met rozemarijn uit de oven. Roseval aardappels hebben een rode schil en zijn roze dooraderd.
Kan natuurlijk ook met een andere vastkokende aardappel! Bereidingstijd: 30-60 minuten. Ingrediënten voor 4 personen •700 gr Roseval aardappels •5-6 el olijfolie •2 sjalotten •2 teentjes knoflook •1 el fijngesneden rozemarijnnaalden •fijn zeezout
Hulpmiddelen Bakblik of ovenschaal, ingevet
Voorbereiding Verwarm de oven voor op 175C. Spoel de ongeschilde aardappels af en snijd ze in vieren. Snijd de sjalotten in vieren. Halveer de knoflookteentjes. Bereidingswijze Schep de aardappels met de olie, sjalotten, knoflook en rozemarijn op het bakblik en hussel het goed door elkaar. Bak de aardappels in 50 min gaar in het midden van de oven. Schep ze halverwege om. Bestrooi ze vlak voor het serveren met zeezout.
Lekker bij lamsbout, vis, rollade of als bijgerecht bij de BBQ. Tip: kook de aardappels een kleine 10 minuten voor en bak ze dan nog ca. 25 minuten in de oven.

De tuinman, met recept!

In de schone kunsten hebben tuinmannen vele schilders geïnspireerd tot het maken van prachtige schilderijen.

Seurat bijvoorbeeld, een afbeelding van één van zijn schilderijen ziet u hierboven.

Ik pak er nog eentje bij en wel die van Renoir, het heet "Conversation with the Gardener". In het frans zal het wel anders getilteld zijn, maar ik ben meer engelstalig georiënteerd.

Omdat beide schilderijen gemaakt zijn door franse schilders, onhoudt ik u niet een recept voor een zomers hapje.
En het is niet tapínade, maar tapénade.

Ingrediënten voor 8 personen

•5oo gr. gedroogde of gezouten zwarte olijven,liefst uit de provence
•4 teentjes knoflook,geperst
•8 ansjovisfilets,uitgelekt en fijngesneden
•4 el kappertjes
•1 tl grof gemalen zwarte peper
•4 el olijfolie
•1 tl verse oregano,tijm of verse basilicum
•2 el cognac,indien gewenst
•zeezout en zwarte peper naar smaak.

Hulpmiddelen


•Eventueel een keukenmachine,of anders een goede vijzel.

Bereidingswijze

•Ontpit de olijven en snij ze fijn.Stamp in een vijzel(de traditionele methode)de olijven verder fijn,voeg de knoflook,ansjovisfilets,kappertjes en peper toe en wrijf alles tot een grove pasta.
•Gebruikt u een keukenmachine maal dan het mengsel met korte pulsen van 5sec. tot een grove pasta.
•Voeg de olie druppelsgewijs toe tot u een smeuig mengsel hebt.Roer de oregano(of tijm of het basilicum)en evt. de cognac erdoor.
•Breng de tapenade op smaak met peper en zout.
•Serveer de tapenade koud met geroosterd brood,jonge groenten,gekookte eieren of een kombinatie daarvan.
•Tapenade blijft afgedekt ca.2 weken goed in de koelkast.

Herfst (deel twee)

Wat een 'hunk'...
Deze kiek kreeg ik zojuist van Liesbeth, onze 'hof'fotografe.
Ze had onder leiding van een deskundig natuurfotograaf, Edwin Giesbers, plaatjes geschoten in de natuur.

Dat moet een kwestie zijn geweest van afwachten.
Tot je een ons weegt.
Want je hebt niet zomaar een wild beest voor je lens.

Liesbeth vindt de foto wel mooi als uitgangspunt voor een kaardvlies.
Ja, ze heeft gelijk, maar er komt toch ook wat meer kleur in.
De tinten van amerikaanse eiken in herfsttinten en nog wat meer.
Maar u moet nog wel even geduld hebben.
Het is hier erg druk.
We verwerken van de ene bestelling na de andere en er liggen wasrekken vol met mohair te drogen.

Als de rekjes leeg zijn gaan we weer Wensleydale lokken verven.
Het assortiment moet nodig worden uitgebreid.

Tussen de bedrijven door ga ik dan maar eens fröbelen aan dat nieuwe kaardvlies.
Ik heb die pompoen en die granaatappels flink in het hoofd zitten.
Dat belooft nog wat.

Ik kom nog even terug op de pompoenen en het recept.
Ik kan natuurlijk wel leuk schrijven over kleine gehaktballetjes, maar u wilt vast weten hoe wij die maken.
(Als u daar geen prijs op stelt mag u dit stukje overslaan)

Het recept:
U koopt mager runder- of lamsgehakt.
U kiepert dat in een mengkom.
Doe daar een rauw ei en voldoende paneermeel bij, het moet niet klef worden.
Voor de kruiderij gebruikt u, venkelzaad, korianderzaad, steranijs en kardemom. De kardemomzaden zitten in een schilletje, die schilletjes gebruikt u niet, die gooit u weg.
U doet een klein beetje (een ietsiepietsie) van alle kruiderij plus wat peper en zout in een vijzel. U gaat dan flink tekeer met uw overtollige energie en wrijft dit alles goed fijn.
Is het alles goed gemengd en fijn, dan doet u het kruidenmengsel in de mengkom.

Was uw handen en ga aan het kneden.
Is het mengsel goed gekneed en heeft het de juiste consistentie, dan draait u kleine gehaktballetjes ervan. Ongeveer zo groot zo als u op onderstaande foto ziet.

U ziet dat er in de balletjes ook nog een 'groentje' zit.
Dit groene aspect mag platte peterselie zijn of een beetje muntblad.

Bak de balletjes in een koekepan met olijfolie.

Oh ja ik had het over lamsgehakt.
Dat is even een puntje wat ik nog wel wil aanroeren.
In ons land wordt te weinig lamsvlees gegeten.
Het is een kwestie van het 'zielig' vinden of niet gewend zijn.
Lamsgehakt heeft een redelijk neutrale smaak.
Het slachten van lammeren vindt vaak pas plaats als het lam ten minste een maand of zes oud is. De sterke smaak van schapenvlees heeft het dan echt nog niet!
Het dier heeft een fijn leventje gehad.
Weliswaar kort, maar wel buiten.
Niet in overvolle stallen zonder daglicht.
Kortom een eerlijk product, niet overvoerd met allerlei hormonen en andere ellende.
Koop eens lamsvlees en u zult merken dat het lekker is.

Herfst

Sakkerju, wat is het mooi buiten!
Stop je al die kleuren in een pot of vaas, dan krijg je een stilleven zoals hierboven.

Ik loop door het bos met zes honden.
Het ruikt kruidig en de kleuren zijn een feest voor het oog.
Ik snap niet dat mensen last krijgen van en herfstdepressie want dat is echt niet nodig.
Ga lekker naar het dichtstbijzijnde woud, trek de laarzen aan en kijk, ruik en banjer door al het moois. Als u geen hond heeft, leen er dan eentje van de buren. Pret verzekerd en met een compagnon in het bos heeft u dubbel lol.
U komt vast opgewekt thuis.

Thuis liggen er hier drie granaatappels op de aanrecht.
Ik koop ze altijd omdat ik ze zo mooi vind.
Want eigenlijk eet je voornamelijk pitjes....

Ik moet er nog een echte foto van maken, want de granaatappels hier in huize de wolvenbergerweide, zijn veel mooier!
Ze zijn wel de aanleiding geweest voor een nieuw kaarvlies voor de webwinkel, maar daarover later in een volgend stukje, meer.

Nog zo'n kleurrijk eetbaar ding is de pompoen.
Laat het nu nét vandaag Halloween zijn. Dat komt mooi uit voor dit stukje.
Nee, u krijgt geen plaatje van de Halloween pompoen, zonde van al dat uitgeholde vruchtvlees.
Maar wel een kiekje van die mooie oranje vruchten.

Vooruit, ik doe er maar meteen een receptje bij voor pompoen uit de oven.
U koopt een pompoen een beetje een medium tot small formaat.
Te groot en ze worden draderig.
Was de pompoen goed af onder de kraan. Boenen mag best.
Snijdt een klein kapje af van de pompoen, zo heeft u grip op de vrucht.
Snijdt het ding in tweeën en verwijder de pitten.
Ga vervolgens verder met vierendelen totdat u acht parten heeft.
Maak een mengsel van olijfolie, tijm, zout, peper en honing.
Met een bakkerskwastje smeert u het kruiden/oliemengsel op de parten pompoen. Lekker ruim insmeren!!
Vet een ovenschaal in met olijfolie.
Leg de parten op de schilkant in de ovenschaal.
Zet de schaal in de oven op zo'n 180 graden en laat het gerecht zo'n drie kwartier bakken in de oven.
Temper de oven als het bakproces te snel gaat en de pompoen te donker wordt.
De pompoenparten zijn klaar als het vruchtvlees zacht is, de schil is het dan als het goed is ook.

Eet de pompoen met(noten)rijst en kleine pittige gehaktballetjes.
Het is stevige kost, dus een boswandeling van te voren is geen slechte keuze.

Kerstdiner.....

Eén van de terugkerende succesrecepten die gegeten wordt in huize Kleiendraad/ De Wolvenbergerweide, is Michaels Meesterlijke Medicinale Kippensoep.
Zo lekker.... Dat is met geen pen te beschrijven, dus ik probeer het maar met het toetsenbord. Ik raad een ieder aan om het eens uit te proberen en als je het goed doet, koop je nooit meer een pakje of blikje kippensoep!!

Allereerst iets over Roald Dahl, die een briljante schrijver was.
Zijn kinderboeken zijn wereldberoemd en ook zijn schrijfsels voor volwassenen zijn veelvuldig gelezen. Helaas is Roald niet meer onder ons. We moeten het doen met zijn literaire erfenis. Maar gelukkig heeft hij ook nog een kookboek nagelaten.
Alleen al voor de foto's en het inkijkje in zijn familie is het boek de moeite waard om aan te schaffen.Roald hield veel van zijn kinderen, familie en vrienden en voor hem was het een ultiem genot om samen te zijn, te eten en te drinken.
Kerstmis was speciaal, alles werd uit de kast gehaald om het tot een feest te maken.

Zoals gezegd en hierboven geschreven, zijn wij een fan van de kippensoep.
Het is een eenvoudig recept, maar de meest simpele recepturen zijn vaak het meest smaakvol.

Hieronder vind je het recept, geheel en al gejat dus, maar ik denk dat Roald het wel goed zal vinden....

Kerstavond:
Men neme een kip of twee als het kleine kippen betreft. Natuurlijk verdienen de biologische kippen de voorkeur, die zijn nu eenmaal smaakvoller.
Wij hakken de kippen in grote delen en zetten ze op het vuur met twee liter water, vier grote aan stukken gehalte uien en wat peperkorrels.
Je laat het geheel een aantal uren heel zacht koken, een sudderplaatje is een goed hulpmiddel om het proces in goede banen te leiden.

Als het goed is, is nu heel wat van het vocht al verdampt en heb je een mooie kippenbouillon.
Vis alle vaste delen (dus de uien en de kipresten) uit de bouillon.
Laat het geheel afkoelen in de kou en bewaar de bouillon in de koelkast tot de volgende dag.
De kipresten bewaar je ook!!

Eerste kerstdag:
Schil een halve kilo winterpeen en snijd ze in smalle reepjes (julliene).
Was en snijd twee dikke preien in smalle ringetjes.
Was en snijd een handvol dragon (keukenkruid)
Veeg een bakje champignons schoon en snijd ze in plakjes.
Haal alle kippenvlees van de botjes.

Kook de bouillon nog even verder in. Je moet het zo doen dat je een bouillon overhoudt die dik is en niet waterig, het moet echt een beetje vettig zijn en smaakvol ruiken.
(Als je aan de lijn doet, kun je het vet van de bouillon afscheppen, maar dit gaat wel ten koste van de smaak)
Doe alle groenten en de dragon bij de bouillon en kook het nog even door zodat alles gaar is. Op het laatst voeg je ook het kippenvlees toe en verwarm je dit nog even mee.

Deze soep is heel goed in te vriezen en is ook medicinaal van aard.

Alles over deze soep en zijn oorsprong kun je lezen in Roald Dahl's Kookboek.
Echt een aanrader!!!

Nu denk je vast, wat eten ze in huizen Kleiendraad/de Wolvenbergerweide dan nog meer?
Nou dat is erg simpel, we eten niet zo veel....
We maken een toe(tje).
Applecrumble. Maar daarover later nog meer.

Hieperdepiep hoera, Seanan één jaar!!!!!

Wat vliegt de tijd....
Seanan en zijn broertjes en zus, zijn vandaag alweer een jaar oud.

Seanan heeft een fijne verjaardag gehad. Lekker rennen op het grote veld, wild spelen met een frisbee, hij gebruikt het schijfje als een prooi en lekker eten.

Op het menu stonden kippenpoten. Voor iedere hond was er eentje.
Als diner nu eens niks gezonds maar het equivalent van patat met kroketten.
Een speciale snack voor honden.
Het resultaat zie je hierboven, het recept lees je hieronder.

Kook een flinke pan paprijst. Gewoon in water.
Afgieten en door de rijst meng je een zak geraspte kaas en een grote beker creme fraiche.
Doe dit in een beboterde schaal en serveer het op kamertemperatuur.
Seanan's taart is versierd met stukjes kroepoek, dat vindt hij namelijk het einde.

Het smaakte goed, het was binnen een mum van tijd op.

Grote kezen.....

Ik ben opgegroeid met en in de moestuin. Ik kan mij niet anders heugen dan dat mijn vader en beide opa's een moestuin hadden. De vader van mijn vader had er eentje aan de spoordijk. Dit werd de spoorarbeiders en baanvakwerkers gegund door hun werkgever, de NS.
Het was een goedkope manier om aan voedsel voor de vaak grote gezinnen te komen.
Ik weet van mijn vader dat zijn vader, heel veel sperziebonen teelde en dat mijn vader die "herebonen" nog steeds niet lust. Hij gruwelt ervan....

Tuinbonen, zoals je op de bovenste foto's ziet heten in Bollenstreektaal, de streek waar ik vandaan kom, grote kezen. Ongetwijfeld hebben ze die benaming gekregen omdat ze vaak te lang doorgroeiden. Ze worden dan enorm groot en worden taai!

Ondanks al mijn goede voornemens kwam het er dit jaar weer niet van om tuinbonen te "leggen".
Maar wij hebben een heel goed adres voor de inkoop van aardbeien en zacht fruit en dat is de firma Sturing in Laaghalen. Zij hebben in hun bescheiden winkeltje bij hun bedrijf, nog veel andere soorten fruit en groenten.
Dus ik kon de verleiding niet weerstaan en heb twee kilo tuinbonen meegenomen.
Ja voor twee personen heb je heel wat nodig want je koopt voornamelijk de "verpakking".

Er is door in de natuur bijna niets zo mooi verpakt als de tuinboon.
Ze liggen keurig op een zacht bedje wat nog het meest op een hele nieuwe moltononderlegger lijkt. Mijn hele leven ben ik al gefascineerd door deze mooie vorm van bescherming.

Mevrouw Sturing, ze is zestig plus, had nog nooit tuinbonen gegeten en wist ook niet hoe ze ze moest klaarmaken. Dat hebben we even uit de doeken gedaan.
Hoe maak je een smakelijke tuinbonenschotel, nou zo!
Dop de tuinbonen en spoel ze af,
Kook ze in water met een beetje zout en wat bonenkruid, gedroogd of vers.
Laat ze zo'n twaalf minuten koken en proef of de bonen gaar zijn. De wat grotere bonen hebben een wat langere kooktijd nodig.
Giet de bonen af en roer er wat créme fraiche door, maar gewoon een beetje roomboter is ook erg smakelijk.
Voor een extra lekkere variant kun je uitgebakken kleine stukjes rookspek met een meegebakken fijn gesnipperd uitje, toevoegen.

Volgend jaar ga ik toch maar weer mijn voornemen om grote kezen te telen ten uitvoer brengen. Niet alleen omdat ze zo lekker zijn, maar als ze in bloei staan ruiken ze fenomenaal lekker....

Spinles

Vandaag was er weer een spinles voor beginners. Altijd weer een spannende dag voor zowel de cursisten als voor de "docente", ikzelf dus. Ik hoop altijd maar dat ze het leuk vinden en er iets van op steken en dat de dag met een tevreden gevoel wordt afgesloten.
Bovendien moeten de cursisten het een beetje met elkaar kunnen vinden, dat is wel zo leuk voor de sfeer.
Maar ik had me geen zorgen hoeven maken, het werd een topdag!

Mevrouw M. kwam als eerste en enige tijd later mevrouw N.
Na de eerste uitleg over wol, het kaarden met de handkaarden en met de kaardemolen moesten beide dames er aan geloven.
Mevrouw N. had hier vorige week al een tweedehands Louët gekocht en ik was verbaasd dat ze al een klos bijna vol gesponnen had. Dat ging dus al heel erg goed. Practice makes perfect, dat zie je maar weer! Haar uitdaging lag nu in het maken van een dunne draad die gelijkmatig gesponnen werd.

Mevrouw M. had nog helemaal geen ervaring en moest nog alles leren.
Maar daar kwam ze dan ook voor. Bij vrijwel alle cursisten zie je dezelfde eerste resultaten als op bovenstaande foto. Heel veel "twist" en een draadje waarmee je kunt bungyjumpen.
Maar aan het einde van de dag kon mevrouw M. al een heel goed draadje maken!!
Thuis gaat ze verder oefenen en ook deze mevrouw had de smaak erg te pakken.
Ik heb als het goed is, weer twee dames "spinverslaafd" gemaakt.

Mevouw N. vond het spinnen met witte wol wel heel erg saai worden en wilde kleur, kleur en nog eens kleur in haar draad. Gelukkig heb ik een voorraad van allerlei tinten merinowol waar ze goed mee uit de voeten kon. Het mengen van wol met behulp van handkaarden was voor haar weer iets nieuws. En ze ging uiteindelijk huiswaarts met een zakje kleur, "Ruud Gullit lokken" oftewel de lokken van onze Wensleydales schapen en nog wat meer spulletjes. Ja je wordt hebberig van zoveel soorten wol en van al die kleurtjes...

Over kleur gesproken, de eerste foto toont een kom broccolisoep. Die had ik op voorhand gemaakt voor de luch, want samen eten we op zo'n spindag ook nog een maaltijd. Het is een soep die ideaal is voor vegetariërs, makkelijk en snel te maken is en je kunt de soep ook nog eens goed invriezen.
Hier volgt het recept.
Maak een grote stronk broccoli schoon en snijd de stronk met de roosjes in kleine stukken.
Zet een pan met water op het vuur en los daarin een aantal tabletten groentebouillon op.
Als je van knoflook houdt, kook dan een paar teentjes mee.
Kook de broccoli gaar in de bouillon.
Voeg melk en kookroom toe en doe niet moeilijk over hoeveelheden. Proef hoe de smaak is en voeg wat extra melk toe als de soep te sterk smaakt.
Pureer de soep met behulp van de staafmixer.
Voeg eventueel wat peper toe.
Je kunt bij de soep wat geraspte kaas opdienen of stukjes Mon Chou.
Ook blauwschimmelkaas kan erg lekker zijn als je die laat smelten in de soep.

We gaan nog een dagje met elkaar spinnen en we gaan dan nieuwe dingen uitproberen.
De dames en ik hebben er nu al zin in!!!

Kadootje

Vriendin Liesbeth nam vandaag een kadootje voor me mee. En ik ben er helemaal blij mee!!
Ik kreeg een enorme hoeveelheid koolrabi plantjes die ik morgen in de moestuin ga planten.

Koolrbi is (bijna)een vergeten groente en dat is totaal onterecht.
Deze groente is namelijk erg lekker en op het internet zijn vele recepten te vinden die iets extras toevoegen aan deze groente.

Het is een beetje een maffe plant, het is een soort knol die bovengronds groeit en als een soort satelieten hier en daar stengels met bladeren heeft.
Heb je een plekje over in je tuin dan kan je deze 'teelt' heel goed toepassen.

Koolrabi groeit relatief snel en is het lekkerste als je hem jong oogst, dus niet wachten totdat het een megaknol wordt. Dan wordt hij vlezig en minder smakelijk.

Een klein receptje voor koolrabi...
Ondoe de knol van blad en stengels. Snijd hem in plakjes en kook die een vijftien minuten. Maak een kaassausje van een rouxtje (boter, melk en tarwebloem) en voeg daar geraspte oude kaas aan toe. Giet de koolrabi af en dien die op in een schaal en giet de kaassaus over de koolrabi. Lekker met gekookte nieuw aardappelen.

Feest in de tuin

Het is feest in de uin, alles komt op, loopt uit en groeit.

Eén van mij favoriet plantjes is het viooltje, of het nu het driekleurig viooltje is wat zelfs tussen de stoeptegels ieder jaar weer opkomt en fier gaat staan bloeien, het viooltje odorata of die éénjarige soorten die vaak in de meest extravagante kleurstellingen hun proeve van bloeibekwaamheid ten beste geven, alle viooltjes zijn me even lief. Behalve dan die in geel, want dat is niet mijn kleur!

Bij de droogmolen staat de oude ribesstruik. Ik heb een haat-liefdeverhouding met het gevaarte. Ik vind de bloemen wel aardig, maar tegen de kattenpieslucht die de struik als een onwelriekende wolk om zich heen heeft hangen, ben ik amper bestand.

De hommels daarentegen wel!!!
Het lijkt wel een drukbezocht café tijdens "happy-hour" waarin alle drankjes voor de helft van de prijs te krijgen zijn.

Helaas heet de gedroogde was aan het einde van de dag een beetje van die lucht in zich opgenomen.

De spinazie komt ook al goed op. Nog even en de eerste regels kunnen geoogst worden.
Wassen, klontje boter in de wok samen met een teen knoflook (of iets meer) en snel wokken.

Smeerleverworst.......

We zijn bezig om Jolee aan het frisbeeën te krijgen.
Dat valt voor den drommel niet mee zeg! Deze week had ik al geprobeerd om de frisbee in te smeren met smeerkaas, maar dat had nog weinig succes.
Ze is blijkbaar niet erg onder de indruk van de smeuiïge variant van de goudse lekkernij.

Dus een alternatief middel ingezet. En wel in de vorm van smeerleverworst.
Jolee ging ietsjes enthousiaster naar het weiland waar we sedert vandaag weer de sport beoefenen. Eerder maakten we gebruik van de zandspeelplaats bij Elp, maar de ervaring leert dat bij stijgende temperaturen we worden opgegeten door de knutten.

Het setje van zes frisbees lag al klaar voor Jolee.
Ik smeerde telkens een veegje leverworst in de frisbee en deed "rollertjes" over de grond. Dat was redelijk succesvol, de lucht van leverworst is blijkbaar spannender dan het aroma van smeerkaas.

Steeds ging Jolee achter een rollende frisbee aan en mocht ze het schijfje aflikken.
Dat ging per frisbee beter en ze krijgt op die manier de smaak (hopelijk) te pakken.
Als afsluiting werd de laatste frisbee ingesmeerd met extra veel leverworst, de jackpot dus!!

Jolee is zo'n hond die moeilijk te porren lijkt voor spelletjes.
Ze heeft wel een passie voor schapen!! Zodra ze in het weiland is en ze krijgt de kans, dan gaat ze er ook achter aan. Maar trainen met onze eigen schapen doe ik niet. De Wensleydale's zijn te groot en te lomp en redelijk stressgevoelig.
De kans dat ze zich blesseren is erg groot en dat is dus geen optie.
Als ik met haar zou willen trainen dan zal dat ergens anders moeten.
Het ontbreekt aan tijd om daar met haar iets mee te gaan doen.

Voorlopig gaan we dus even door met het enthousiast maken voor de frisbees en andere spelletjes.

(Liesbeth heeft de foto's gemaakt, dank je wel!!)

Overigens is smeerleverworst niet te versmaden op een bruin bolletje.
Met gewone smeerleverworst kun je nog wel een lekker en culinair truucje uithalen.

Men neme een hoeveelheid (bolletje) smeerleverworst. Meng dit met een ragfijn gesnipperd uitje, een beetje versgemalen zwarte peper en een beetje (eetlepel) tomatenketchup om het wat smeuiïger te maken.
Goed mengen met bijvoorbeeld een vork, maar het gaat ook goed met de staafmixer.
Even in de koelkast zetten zodat de smaakjes goed met elkaar "melangeren".
Bruine bolletjes verwarmen in de oven en besmeren met de aangeklede smeerleverworst.
Bon appetit!

Chiffon zijde en pompoensoep

Gisteren was het eindelijk zover.... ja wat je van ver haalt, daar moet je soms wat langer op wachten. Maar de bestelde chiffon zijde is nu eindelijk binnen. Mooi spul hoor, licht, transparant

en in heel veel kleurtjes. Het fotograferen gaat niet altijd even makkelijk. Je moet er echt wel even de tijd voor nemen. Maar nu staat het allemaal in de webwinkel en ik ben heel benieuwd wat de klanten ervan vinden.

De chiffon op de fotohierboven doet denken aan pompoensoep. Ook heel lekker.

Hier volgt het ecept voor pompoensoep;

Trek bouillon van kippenpoten of een goede kip, doe daar een ui bij wat peperkorrels en enkele blaadjes laurier en wat thijm. Neem de tijd om een goede bouillon te maken.

Vis de kip of kippenpoten uit de bouillon.

Ga de pompoen te lijf en verwijder zaad en zaadlijsten.

Snijd de pompoen in stukjes en voeg die aan de bouillon toe.

Fruit een ui en fruit cantharellen of bospaddestoelen.

Haal het vlees van de kippenpoten of van de kip.

Als de pompoen gaar is in de bouillon, zet de staafmixer dan in de soep en mix de soep, het wordt dan dikker van sructuur.

Als de soep klaar is, voeg je de gefruitte ui met de paddestoelen of cantharellen toe, vergeet het kippenvlees niet.

Op smaak brengen met een bouillonblokje.

Lekker met brood met knoflook.