Het geld brandde vandaag misschien een beetje in mijn zak...
Maar ik heb er geen spijt van!
Want een vrouw zonder tas, is als een ridder zonder paard.
En ik kom niet om in de bijouteriën en mode-hebbedingen, dus mag ik eens in de pak 'm beet tien jaar, een beetje uit de band springen?
Ja, dat mag ik.
Wol is een veelzijdig product en het wordt al hergebruikt als het vers van het schaap komt.
De wol zorgt voor warmte en isolatie van het dier.
Daarna gaan wij er als mens, leuke en nuttige dingen mee doen.
We spinnen, breien, haken, weven en vroeger heeft menigeen onder de wollen dekens, de koude nachten in slecht geisoleerde slaapkamers doorgebracht.
Veel dekens waren van hollandse makelij.
Maar blijkbaar kwam de klad in de wolverwerking in ons land en we kozen ook nog eens massaal voor het dekbed.
In het kader van het hergebruik en het recyclen, zijn er mensen die van die oude wollen dekens weer nieuwe producten maken.
Zo'n productieve mevrouw kwam ik vandaag tegen.
Tassen maakt ze, van de oude AABEE en Nolanda dekens.
En niet zomaar tassen!
Neem maar eens een kijkje bij de hieronderstaande kiekjes van mijn aankoop.
Lekker ruim van binnen en gevoerd met gewatteerde stevige stof met een extra afsluitbaar vakje.
Er zitten ook nog de kekke labeltjes op van de originele deken.
Een detailfoto van de hengels,
Hierboven ziet u dat er ook nog aan een vakje voor de mobiele telefoon is gedacht.
En als u goed kijkt ziet u op de achtergrond Lucy nog even racen....
Hieronder nog even de tas aan de deur van de deel, de deur wordt binnenkort vervangen door een nieuw exemplaar.
Soms is hergebruiken nu eenmaal niet meer mogelijk....
Bent u ook op zoek naar zo een bijzondere tas?
Laat het dan maar even weten.
De 'tassenmevrouw' heeft helaas geen website, maar ik kan u wel voorzien van haar adres.
Posts tonen met het label kunst. Alle posts tonen
Posts tonen met het label kunst. Alle posts tonen
zondag 1 juli 2012
Wolmarkt Orvelte, aankoop nummer één....
Het was vandaag een prachtige dag!
Lekker weer en we dachten bij onszelf 'ach laten we de provincie weer eens intrekken'.
We vereerden het museumdorp Orvelte met een bezoekje.
Dat was een beetje een voorspelbaar uitje, want het was er namelijk schaapscheren.
Om de boel wat meer op te luisteren met wol en wolactiviteiten, was er een heuse wolmarkt georganiseerd.
Het was druk aldaar.
De parkeerplaatsen waren gelukkig ruimschoots voorhanden en er klonk al van verre, folkmuziek.
Op Ierse klanken werden de waren aan de man en voornamelijk de vrouw, gebracht.
De lucht van verse stroopwafels, vermengde zich met wierrook van een kraampje wat deze stokjes verkocht.
Ik weet niet of u het ook heeft of ook zo ervaart, als je één wolmarkt gezien hebt, heb je al een idee hoe de volgende is.
Veel kraampjes zijn bijna identiek qua koopwaar en aankleding.
Toch vond ik uitschieters!
En hoe. Ik ga er vandaag dan ook wel twee stukjes aan wijden!
We liepen al bijna meteen bij binnenkomst op de kraam af van Huberdien Sassen.
Huberdien is vrijwiller bij de schaapskudde van Westerbork, die overigens zijn onderkomen al jaren heeft in Orvelte.
Huberdien heeft een passie voor wol.
Dat is niet zo gek als je altijd maar tussen die schapen zit.
En wie appelen vaart, wie appelen eet.
Dus veel van de wol wordt verwerkt door Huberdien.
Maar het meest opvallende aan haar werk is wel dat ze een compleet eigen stijl ontwikkeld heeft.
Onder de naam 'Atelier Wolkewietje' verkoopt ze haar maaksels.
Naast de woonaccessoires zoals kussens en plaids, maakt ze beesten.
Handpoppen maar ook wandobjecten in de vorm van schapenkoppen.
In een combinatie van naaldvilten en natvilten maakt ze de mooiste en zeer natuurgetrouwe dieren.
Zowel de heer des huizes als ikzelf, vielen als een blok voor een wit met grijs en zwarte schapenkop.
Hier ziet u onze nieuwe inwoner, straks als de bedrijfsruimte klaar is, krijgt hij een eervolle plaats.
Hieronder nog even een andere schapenkop van Huberdien Sassen.
Wellicht komt Huberdien op termijn, hier lesgeven in het drie dimensionaal vilten.
Maar dat is nog een beetje toekomstmuziek, we houden u wel op de hoogte als het zover is.
In de tussentijd kunt een kijkje nemen op haar site, www.wolkewietje.nl
Lekker weer en we dachten bij onszelf 'ach laten we de provincie weer eens intrekken'.
We vereerden het museumdorp Orvelte met een bezoekje.
Dat was een beetje een voorspelbaar uitje, want het was er namelijk schaapscheren.
Om de boel wat meer op te luisteren met wol en wolactiviteiten, was er een heuse wolmarkt georganiseerd.
Het was druk aldaar.
De parkeerplaatsen waren gelukkig ruimschoots voorhanden en er klonk al van verre, folkmuziek.
Op Ierse klanken werden de waren aan de man en voornamelijk de vrouw, gebracht.
De lucht van verse stroopwafels, vermengde zich met wierrook van een kraampje wat deze stokjes verkocht.
Ik weet niet of u het ook heeft of ook zo ervaart, als je één wolmarkt gezien hebt, heb je al een idee hoe de volgende is.
Veel kraampjes zijn bijna identiek qua koopwaar en aankleding.
Toch vond ik uitschieters!
En hoe. Ik ga er vandaag dan ook wel twee stukjes aan wijden!
We liepen al bijna meteen bij binnenkomst op de kraam af van Huberdien Sassen.
Huberdien is vrijwiller bij de schaapskudde van Westerbork, die overigens zijn onderkomen al jaren heeft in Orvelte.
Huberdien heeft een passie voor wol.
Dat is niet zo gek als je altijd maar tussen die schapen zit.
En wie appelen vaart, wie appelen eet.
Dus veel van de wol wordt verwerkt door Huberdien.
Maar het meest opvallende aan haar werk is wel dat ze een compleet eigen stijl ontwikkeld heeft.
Onder de naam 'Atelier Wolkewietje' verkoopt ze haar maaksels.
Naast de woonaccessoires zoals kussens en plaids, maakt ze beesten.
Handpoppen maar ook wandobjecten in de vorm van schapenkoppen.
In een combinatie van naaldvilten en natvilten maakt ze de mooiste en zeer natuurgetrouwe dieren.
Zowel de heer des huizes als ikzelf, vielen als een blok voor een wit met grijs en zwarte schapenkop.
Hier ziet u onze nieuwe inwoner, straks als de bedrijfsruimte klaar is, krijgt hij een eervolle plaats.
Hieronder nog even een andere schapenkop van Huberdien Sassen.
Wellicht komt Huberdien op termijn, hier lesgeven in het drie dimensionaal vilten.
Maar dat is nog een beetje toekomstmuziek, we houden u wel op de hoogte als het zover is.
In de tussentijd kunt een kijkje nemen op haar site, www.wolkewietje.nl
woensdag 28 maart 2012
De tuinman, met recept!
In de schone kunsten hebben tuinmannen vele schilders geïnspireerd tot het maken van prachtige schilderijen.
Seurat bijvoorbeeld, een afbeelding van één van zijn schilderijen ziet u hierboven.
Ik pak er nog eentje bij en wel die van Renoir, het heet "Conversation with the Gardener". In het frans zal het wel anders getilteld zijn, maar ik ben meer engelstalig georiënteerd.
Omdat beide schilderijen gemaakt zijn door franse schilders, onhoudt ik u niet een recept voor een zomers hapje.
En het is niet tapínade, maar tapénade.
Ingrediënten voor 8 personen
•5oo gr. gedroogde of gezouten zwarte olijven,liefst uit de provence
•4 teentjes knoflook,geperst
•8 ansjovisfilets,uitgelekt en fijngesneden
•4 el kappertjes
•1 tl grof gemalen zwarte peper
•4 el olijfolie
•1 tl verse oregano,tijm of verse basilicum
•2 el cognac,indien gewenst
•zeezout en zwarte peper naar smaak.
Hulpmiddelen
•Eventueel een keukenmachine,of anders een goede vijzel.
Bereidingswijze
•Ontpit de olijven en snij ze fijn.Stamp in een vijzel(de traditionele methode)de olijven verder fijn,voeg de knoflook,ansjovisfilets,kappertjes en peper toe en wrijf alles tot een grove pasta.
•Gebruikt u een keukenmachine maal dan het mengsel met korte pulsen van 5sec. tot een grove pasta.
•Voeg de olie druppelsgewijs toe tot u een smeuig mengsel hebt.Roer de oregano(of tijm of het basilicum)en evt. de cognac erdoor.
•Breng de tapenade op smaak met peper en zout.
•Serveer de tapenade koud met geroosterd brood,jonge groenten,gekookte eieren of een kombinatie daarvan.
•Tapenade blijft afgedekt ca.2 weken goed in de koelkast.
Labels:
huis tuin en keuken praatjes,
kunst,
recept,
tuin
maandag 7 september 2009
Klei en draad, maar dan anders.....

Kunstig is het zeker! Met klei, draadjes en stro en nog wat andere materialen fabrieken de zwaluwen ieder jaar weer hun nesten in elkaar bij ons op de deel. Begin september zijn ze plotseling weer vertrokken..... De herfst begint. Nu maar weer wachten op het voorjaar en op tijd de deur opendoen zodat ze er weer in kunnen om nieuwe nesten te maken.
Ik zal hun drukke gedoe wel missen, al die vliegbewegingen door de tuin en over het land, geen mugje is veilig.
Abonneren op:
Posts (Atom)