"La la la, wat zullen we eten????"

Bij het lezen van de titel van dit stukje moet u eigenlijk een wijsje zingen...
Nu voorziet het blogger-dashboard-menu niet in muzieknoten, he da's nu jammer.
Maar er was altijd zo'n onderdeeltje op de radio over de groenteman die dagelijks een receptje gaf over wat de pot kon schaffen voor de avondmaaltijd.

Ter voorbereiding op de herfstmaaltijd heb ik vandaag van mijn schoonzus planten gekregen van twee pompoensoorten.

Allereerst de "Uchiki Kuri". U weet wel zo'n typische oranje pompoensoort.

Het dingetje staat ferm te groeien in een potje en wordt morgen bij goed weer uitgeplant in de volle grond.
Evenals zijn soortgenoot, ook een pompoentje maar dan wat kleiner van formaat.
De "Jack-be-Little, wat een naam....
Hieronder ziet u hem in volle glorie.

Hij schijnt het ook erg leuk te doen in bloemstukken.
Ach waar google al niet goed voor is. Je steekt er nog eens iets van op.
"Jack" is als plantje in het potje nog wat kleiner dan zijn grote broer.
Nu maar hopen dat ze het gaan redden in de volle grond.
Een beetje extra schapenmest en wat compost moet de groei gaan bespoedigen.
Pompoenen zijn dol op een stevige maaltijd en aan die wensen ga ik dan ook maar tegemoet komen.

Maar schoonzus Angelique had in de vensterbank nog meer lekkers in spé staan.
Ik kreeg een komkommerplantje mee en een "lemon-cucumber".
Ik had er nog nooit van gehoord en de plaatjes op het internet zien er erg 'zurig' uit.
Maar bij nadere bestudering van de teksten blijkt dat de citroen komkommer juist erg lekker, zoetig en 'cripsy' is.

Zeg nu zelf, het ding ziet er niet uit... U zou er geen komkommer in herkennen.

Inmiddels staan de komkommer-peuters al in de kas.
De ingenieuze sproeiinstallatie staat ook aan.
Helemaal zelf en handgemaakt door de hereboer des huizes en gefabriekt van een aantal buizen en sproeiertjes.
Tuinslang eraan en even de kraan openzetten. Natuurlijk moet ik die niet vergeten dicht te draaien....
Want 'komkommmers moet je eraan gieten', maar teveel water is natuurlijk ook weer funest.

Al tuinierend heb ik zo mijn overpeinzingen...
Wat is er nu leuk aan schoffelen, harken, bukken, wieden, opruimen en bezemen?
Eerlijk gezegd als ik er mee bezig ben heb ik de behoefte om al die gereedschappen aan de wilgen te hangen.
Maar, als ik weer een stuk onkruidvrij heb gemaakt, de moestuin is schoon en er staan verse planten in, dan overkomt me een onuitsprekelijk genoegen van voldoening.
Ik kijk uit op een schone tuin, en overzie alles en mijn oog reikt dan over de heg.
De schapen lopen lekker te grazen en in de verte zie ik de bosrand.
De zon zakt een beetje weg in de avond en het ruikt zo lekker.
Ik ben tevreden en zie in de toekomst mijn eerste komkommers al verdwijnen in een salade of verwerkt tot tzatziki.

Hier het recept:
Schil een komkommer
Maak hem fijn met behulp van de keukenmachine (middelfijne rasp), een handrasp kan natuurlijk ook.
Neem een half bakje griekse yoghurt (10% vet) en vermeng dit met vier uitgeknepen tenen knoflook, een beetje dille het liefste vers, wat zout en zwarte peper uit de pepermolen.
Laat de geraspte komkommer en half uur uitlekken.
Vermeng de komkomerrasp met het yoghurtmengsel en laat het minstens een half uurtje in de koelkast staan om de smaken goed te laten mengen.

Eet het bijvoorbeeld met aardappels uit de oven.
BBQ vlees en aardbeien als toetje.

Spinles

Vandaag was er weer een spinles voor beginners. Altijd weer een spannende dag voor zowel de cursisten als voor de "docente", ikzelf dus. Ik hoop altijd maar dat ze het leuk vinden en er iets van op steken en dat de dag met een tevreden gevoel wordt afgesloten.
Bovendien moeten de cursisten het een beetje met elkaar kunnen vinden, dat is wel zo leuk voor de sfeer.
Maar ik had me geen zorgen hoeven maken, het werd een topdag!

Mevrouw M. kwam als eerste en enige tijd later mevrouw N.
Na de eerste uitleg over wol, het kaarden met de handkaarden en met de kaardemolen moesten beide dames er aan geloven.
Mevrouw N. had hier vorige week al een tweedehands Louët gekocht en ik was verbaasd dat ze al een klos bijna vol gesponnen had. Dat ging dus al heel erg goed. Practice makes perfect, dat zie je maar weer! Haar uitdaging lag nu in het maken van een dunne draad die gelijkmatig gesponnen werd.

Mevrouw M. had nog helemaal geen ervaring en moest nog alles leren.
Maar daar kwam ze dan ook voor. Bij vrijwel alle cursisten zie je dezelfde eerste resultaten als op bovenstaande foto. Heel veel "twist" en een draadje waarmee je kunt bungyjumpen.
Maar aan het einde van de dag kon mevrouw M. al een heel goed draadje maken!!
Thuis gaat ze verder oefenen en ook deze mevrouw had de smaak erg te pakken.
Ik heb als het goed is, weer twee dames "spinverslaafd" gemaakt.

Mevouw N. vond het spinnen met witte wol wel heel erg saai worden en wilde kleur, kleur en nog eens kleur in haar draad. Gelukkig heb ik een voorraad van allerlei tinten merinowol waar ze goed mee uit de voeten kon. Het mengen van wol met behulp van handkaarden was voor haar weer iets nieuws. En ze ging uiteindelijk huiswaarts met een zakje kleur, "Ruud Gullit lokken" oftewel de lokken van onze Wensleydales schapen en nog wat meer spulletjes. Ja je wordt hebberig van zoveel soorten wol en van al die kleurtjes...

Over kleur gesproken, de eerste foto toont een kom broccolisoep. Die had ik op voorhand gemaakt voor de luch, want samen eten we op zo'n spindag ook nog een maaltijd. Het is een soep die ideaal is voor vegetariërs, makkelijk en snel te maken is en je kunt de soep ook nog eens goed invriezen.
Hier volgt het recept.
Maak een grote stronk broccoli schoon en snijd de stronk met de roosjes in kleine stukken.
Zet een pan met water op het vuur en los daarin een aantal tabletten groentebouillon op.
Als je van knoflook houdt, kook dan een paar teentjes mee.
Kook de broccoli gaar in de bouillon.
Voeg melk en kookroom toe en doe niet moeilijk over hoeveelheden. Proef hoe de smaak is en voeg wat extra melk toe als de soep te sterk smaakt.
Pureer de soep met behulp van de staafmixer.
Voeg eventueel wat peper toe.
Je kunt bij de soep wat geraspte kaas opdienen of stukjes Mon Chou.
Ook blauwschimmelkaas kan erg lekker zijn als je die laat smelten in de soep.

We gaan nog een dagje met elkaar spinnen en we gaan dan nieuwe dingen uitproberen.
De dames en ik hebben er nu al zin in!!!

En dan is er thee

Als je een echte engelse dame of heer bent en je weet het even niet meer, dan is er altijd nog een kopje thee. Thee helpt bij alle mogelijke moeilijke momenten des levens. "Shall I put the kettle on?" is dan ook een veelgehoorde opmerking.
Thee verwarmt, met een kop of beker thee, zie je het allemaal niet zo somber meer in. Heet water en een zakje, dat is alles. Nu doen die engelsen er wel iets heel raars mee, ze vertroebelen het bruine vocht met een plons melk. Maar het is lands wijs en lands eer, dus daar malen we verder niet om.

Toen ik een aantal weken geleden in Zwolle was, heb ik in een etalage een geweldig mooie theepot zien staan. Van pools aardewerk van de firma Bunzlau. Een soortgelijk exemplaar zie je hier op de bovenste foto. Mooi!!! Ik wil hem hebben maar dan moet ik weer een dagje naar Zwolle. Bunzlau heeft trouwens heel veel motiefjes en het is lastig kiezen... Alles in heel veel blauwtinten die bij mij favoriet zijn.
Tja vertrutting is het wel een beetje ik geef het direct toe, ik kan dan ook niet wachten tot het plankje in de keuken klaar is om de mooie blauwe spulletjes op uit te stallen.

De keuze voor een theesoort gaat mij veel gemakkelijker af. Al sinds jaar en dag drinken we hier TG thee. Zo engels als het maar kan en als we in Groot-Britannië zijn dan slaan we een aantal grootverpakkingen in.
De piramide vormige zakjes zijn helemaal geen uitvinding van Lipton, maar volgens mij van TG, die dit al jaren eerder had.
We hebben nu een theesoort die niet bitter smaakt en een vol theearoma heeft. En dat voor een acceptabele prijs. Vriendin Cath, doet ook al een moord voor het bruine vocht, alhoewel zij er een plons melk bij doet. Ja reserve-engelsen lopen hier ook rond.

Gelukkig kunnen we nu ook in ons land aan de Tg thee komen. Zelfs bij de toko in Assen hebben ze ons merk. Wel extreem duur, maar dat hebben we er graag voor over.