maandag 31 oktober 2011

Herfst


Sakkerju, wat is het mooi buiten!
Stop je al die kleuren in een pot of vaas, dan krijg je een stilleven zoals hierboven.

Ik loop door het bos met zes honden.
Het ruikt kruidig en de kleuren zijn een feest voor het oog.
Ik snap niet dat mensen last krijgen van en herfstdepressie want dat is echt niet nodig.
Ga lekker naar het dichtstbijzijnde woud, trek de laarzen aan en kijk, ruik en banjer door al het moois. Als u geen hond heeft, leen er dan eentje van de buren. Pret verzekerd en met een compagnon in het bos heeft u dubbel lol.
U komt vast opgewekt thuis.

Thuis liggen er hier drie granaatappels op de aanrecht.
Ik koop ze altijd omdat ik ze zo mooi vind.
Want eigenlijk eet je voornamelijk pitjes....

Ik moet er nog een echte foto van maken, want de granaatappels hier in huize de wolvenbergerweide, zijn veel mooier!
Ze zijn wel de aanleiding geweest voor een nieuw kaarvlies voor de webwinkel, maar daarover later in een volgend stukje, meer.

Nog zo'n kleurrijk eetbaar ding is de pompoen.
Laat het nu nét vandaag Halloween zijn. Dat komt mooi uit voor dit stukje.
Nee, u krijgt geen plaatje van de Halloween pompoen, zonde van al dat uitgeholde vruchtvlees.
Maar wel een kiekje van die mooie oranje vruchten.


Vooruit, ik doe er maar meteen een receptje bij voor pompoen uit de oven.
U koopt een pompoen een beetje een medium tot small formaat.
Te groot en ze worden draderig.
Was de pompoen goed af onder de kraan. Boenen mag best.
Snijdt een klein kapje af van de pompoen, zo heeft u grip op de vrucht.
Snijdt het ding in tweeën en verwijder de pitten.
Ga vervolgens verder met vierendelen totdat u acht parten heeft.
Maak een mengsel van olijfolie, tijm, zout, peper en honing.
Met een bakkerskwastje smeert u het kruiden/oliemengsel op de parten pompoen. Lekker ruim insmeren!!
Vet een ovenschaal in met olijfolie.
Leg de parten op de schilkant in de ovenschaal.
Zet de schaal in de oven op zo'n 180 graden en laat het gerecht zo'n drie kwartier bakken in de oven.
Temper de oven als het bakproces te snel gaat en de pompoen te donker wordt.
De pompoenparten zijn klaar als het vruchtvlees zacht is, de schil is het dan als het goed is ook.

Eet de pompoen met(noten)rijst en kleine pittige gehaktballetjes.
Het is stevige kost, dus een boswandeling van te voren is geen slechte keuze.

zondag 23 oktober 2011

'De rekenkamer'


Er is een aardig televisie programma wat iedere week een 'rekenvraag' van een kijker onder de loep neemt.
Deze week was de vraag: "wat kost oma"?

Om dat te onderzoeken gingen de redacteuren op pad en aan de slag.
Dat leek nog een hele rekentoer.
Maar gelukkig heeft de overheid precies in kaart gebracht wat een gemiddelde oma in het verzorgingshuis mag kosten. Een bejaarde dame (voor een bejaarde heer ligt het tarief niet anders) kost de gemeenschap € 158,- per dag.
Dat is een bejaarde die een zogenaamd zorgzwaartepakket 3 heeft. In meer begrijpelijke taal is dat iemand die zorg nodig heeft bij het wassen en aankleden, hij of zij krijgt een maaltijd en medicatie verstrekt en wordt af en toe eens naar buiten geholpen om een frisse neus te halen. En de kosten voor huisvesting zijn daarbij inbegrepen.

Het is een mager bedragje waar heel veel van gedaan moet worden.
Concreet betekent dit dat je als oudere weinig eisen mag en kunt stellen en het moet doen met heel weinig aandacht.
Je zit dan volgens mij te verkommeren achter de geraniums die toevallig eens zijn meegenomen door een kind wat zo vriendelijk is om je af en toe te bezoeken.

Aan het einde van het programma werd het gelukkig leuk!!!
Wat blijkt, er worden cruisereizen aangeboden voor bejaarden met een hulpvraag.
Drie maanden de wereld rond voor € 101,- per dag. Dat is een besparing van meer dan vijftig euro per dag.

Mijn brein sloeg weer eens op hol....
De wereld rond, ach dat is misschien wel erg ver en vermoeiend.
Al die indrukken. Misschien wil oma van vijfentachtig gewoon lekker naar een gebied met zon en een azuurblauwe zee.

In Griekenland gaat het economisch gezien heel slecht, maar er liggen volop mogelijkheden.
Prachtige omgeving, gezond voedsel wat plaatselijk in te kopen is. Dat is ook al weer een besparing. Bovendien gaat er dan weer wat geld naar deze economie in nood. Vervolgens moet er havenbelasting worden betaald en diesel worden ingenomen, dat is weer accijns voor de griekse staat.

In Griekenland zijn heel veel jonge mensen werkloos.
Zij kunnen op het schip ervaring opdoen en een opleiding volgen in het hotelvak.
Ze kunnen assisteren bij het rondrijden van rondstoelen over het promenadedek en meer mensenwerk verrichten. En passant doen zij weer wat meer vreemde talen ervaring op. Nooit weg en altijd weer en pluspunt op je CV.

De zon heeft een heilzame invloed op oude botten en op het humeur.
Vers voedsel met smaak bereid, is beter voor de mens dan een kant en klaar maaltijd.
Het zou wel eens heel veel medicatie kunnen schelen.....

Als ik ooit zo oud mocht worden zou ik het wel weten!
Ik ging lekker luxe naar de zon, heerlijk verwend worden na een arbeidzaam leven.
Als je eenmaal zo oud bent heb je daar recht op.
De rest van het jaar ga ik dan wel achter de geraniums in mijn kamertje in het zorgcentrum. Ik heb in ieder geval wat om naar uit te kijken. Want ik ging het volgende jaar weer mee.

Van de besparing die het oplevert koop ik dan extra zorg in, in de maanden dat ik weer in Nederland ben. Ik wil dan iedere dag onder de douche en iedere dag even naar buiten gereden worden. En natuurlijk een verse maaltijd en geen magnetron-oppiepbakje.
Dit zijn namelijk allemaal zaken die niet standaard in die € 158,- zitten.

Het is echt geen rare gedachte.
Je moet alleen een beetje creatief nadenken.
Ook zin in zo'n oplossing? Ik zie u graag als ik zo rond de tachtig ben.
We nemen het spinnewiel mee, de viltnaalden en de bubbeltjesfolie.
En natuurlijk heel veel wol.

(Het volgende stukje gaat gewoon weer over een schaap of zoiets, schrik maar niet, maar dit wilde ik toch even met u delen.

woensdag 19 oktober 2011

'Herdy' de Herdwick


Op één van onze omzwervingen in Engeland kwamen we deze meneer tegen.
Hij is al op leeftijd. Hij is helemaal wit-beige... Een Herdwick heeft meestal een witte kop en donker grijs lijf. Hoe ouder ze worden hoe lichter de wol wordt.
Deze Herdwick ram was een exemplaar met een goed humeur en een slimmerik.

Al toen wij aan kwamen lopen, kwam hij direct een kijkje nemen.
Hadden wij iets lekkers bij ons? Nee, dat niet, oké hij liet zich toch gewillig op de kiek zetten.

Herdwicks blinken niet uit in superzachte wol. Het is meestal zo taai en grof als prikkeldraad. Maar soms kom je wol van dit schaap tegen die wat zachter is. Daar liep ik nu nét tegen aan. Ik houd het vachtje voor mezelf, het is muisgrijs en het gaat vast wel wat moois worden.

Van de wol moet dit ras het dus niet hebben, wel van de uitstraling.
Zegt u nu zelf, zo'n oogopslag en je smelt toch?
Er is in Engeland een bijzondere winkel die zich richt op de verkoop van artikelen waarmee de opbrengst weer ten goede komt aan het Herdwick schaap.
Het webadres is herdy.co.uk , zoek dat eens op en zie hoe leuk de artikelen zijn die zij verkopen.

Zelf ben ik een fan van de knit-kits, vooral die waarvan je een bijna echt Herdwick schaap kunt breien.

Wil je sparen voor een vakantie in het Lake- District in Engeland? Dat kan! Met de 'Herdy Bank' een spaarpot in de vorm van een Herdwick schaap, kun je alle muntjes kwijt en dat is een mooi begin van je vakantiegeld.


Nu rijst de vraag misschien op of Engeland duur is.
Nee, dat is niet meer zo.
De reis ernaar toe is wellicht prijzig, je moet het Kanaal nu eenmaal oversteken.
Maar bij vroegboeken kun je al heel wat voordeel binnenhalen.
De lente- en de herfstmaanden zijn qua overtocht goedkoper dan de zomermaanden.

Het levensonderhoud is nauwelijks duurder dan in Nederland. De engelse pond staat bijna gelijk aan onze euro.
Vlees is wat prijziger, maar is van een veel betere kwaliteit dan in ons land.
Zuivel en groenten zijn ongeveer hetzelfde in prijs als in ons land.
De groente is beter en smaakvoller!
Brood is lekker, zeker als je de niet fabrieksgebakken soorten koopt.
Uit eten is veelal een feestje in de lokale pub, veel pubs hebben een bijna michelin status.

De Tesco is een goede en goekope supermarkt die je vaak als megastores vindt in buitenwijken van wat grotere plaatsen.

Als je in Engeland bent en je komt bordjes tegen (bruin met een witte letter en een eikeblad) dan stuit je op een 'property' van de National Trust. Het is raadzaam om daar een kijkje te gaan nemen. Meestal zijn het landhuizen met prachtige tuinen. Ben je in een gebied met veel van dergelijke 'property's' overweeg dan een abbonnement. Dat heb je er zó uit!
Misschien kom je nog wel een bijzonder schapenras tegen!!!

zaterdag 15 oktober 2011

White Face Dartmoor


Op onze reis door het grote Engeland, kwamen we de White Face Dartmoor schapen tegen.
Omdat ik nogal gek ben op schapen met een gekrulde vacht werd ik natuurlijk extra enthousiast.
Krullen en gedraaide (lange) lokken hebben mijn aandacht.

In Engeland heb je vele soorten bijzondere schapenrassen.
Ze hebben vaak de naam van het graafschap, oftewel provincie, waarin het ras zijn oorsprong vindt.
De rassen zijn meestal "at risk", wat zoveel betekent als dat ze met uitsterven bedreigd worden. Economisch gezien is het vaak niet haalbaar om ze te houden. Een modern ras zoals de Texelaar, of kruisingen ervan, leveren per lam een hoger slachtgewicht op en zijn ook sneller 'rijp' voor de slacht. De schapenhouder kiest dan ook vaak voor een ras wat meer oplevert dan een bijzonder soort schaap.
Met al die economische overwegingen van een schapenfokker is de wol van ondergeschikt belang geworden. Dat is natuurlijk jammer...
Maar gelukkig keert het tij een beetje door al die mensen die spinnen en vilten. Die hobbymensen willen een bijzonder vachtje en opeens is de wol dan weer wat meer waard.

Goed, hoe is de wol van het White Face Dartmoor schaap?
Allereerst is het wit, het is golvend en heeft een microncount die ligt tussen de 35 en 40 microns. Dat is best wel hoog, het is dus geen wol die je direct op de huid zou dragen. Maar het is wel sterk en heeft een subtiele glans.
Voor de vilters is het een interessant product. De krul zit hem voornamelijk in het laatste eind van de lokken, het geeft een werkstuk nét dat beetje extra!

Er zijn eigenlijk twee soorten Dartmoor schapen, je hebt de witte variant en de "Grey Faced Dartmoor" die weer minder mooi spint dan de "White Faced Dartmoor".
De krul van de Grey Faced Dartmoor is ook minder nadrukkelijk aanwezig.
In de twee rassen zit dus een duidelijk verschil, terwijl ze uit het zelfde gebied komen en qua genen dicht bij elkaar liggen.

Het gebied waarin deze rassen hun oorsprong vinden, is trouwens zeer de moeite van een bezoek waard.
U vind deze streek in het zuid-westen van Engeland.

vrijdag 14 oktober 2011

Terug van weggeweest


Met deze foto van twee van onze Wensleydale Longwool ooien begin ik mijn stukje.
Kleiendraad had even een 'break'. Dit had te maken met een verbouwing en met een vakantie die tevens zakenreis was.

In ons eigen land is het lastig om aan goede wol te komen. Veel schapenfokkers van bijzondere rassen hebben oudere dieren die wol leveren van mindere kwaliteit.
We moeten dus investeren in nieuwe en oude contacten met schapenfokkers in voornamelijk het Verenigd Koninkrijk, oftwel Engeland.
Dat is geen straf! We doen dat graag want de engelsen zijn heel erg aardig, gastvrij en we maken steeds weer nieuwe vrienden die ons met open armen ontvangen. Wij hebben een passie voor schapen en de engelse fokkers van bijzondere rassen delen die zelfde voorliefde voor hun dieren en hun ras ook. Dat schept een band en we kunnen uren volkletsen over wol, schapen fokken en diverse rassen.

Engeland is een erg mooi land! Wie denkt dat het er altijd regent heeft het mis. Zeker het zuidoosten en midden van Engeland heeft een fijn en aangenaam klimaat.
Het regent er minder vaak dan in ons land en de temperatuur is iets hoger.
Ideale omstandigheden voor een reis in het begin van oktober.

We gingen dus wol ophalen. Van de gekleurde Wensleydale's lag er al een aantal kilo's op ons te wachten. Mooi spul, maar het is schaars en daar betaal je als koper dan ook een beste prijs voor. Maar het is wel wol van de tweede en eerste scheringen, dus hele goede kwaliteit!
Het fokken van bruine Wensleydale's is niet gemakkelijk. Het witte gen is blijkbaar dominant en de geboorte van een zwart lam is dan ook een feest. Een belofte voor de toekomst.

Maar we hebben niet alleen Wensleydale wol meegenomen. We hebben ook de hand weten te leggen op de bijzondere wol van de White Faced Dartmoor schapen.
Het moet nog uitgezocht worden, het moet nog op de 'kiek' en op de website van Kleiendraad, maar het is mooi en bijzonder spul...

De engelsen zijn behulpzaam en willen ons graag voorzien van nieuwe contacten met schapenhouders in hun land. We hebben een lijst met adressen waaruit we kunnen gaan putten.
Onze auto moet volgend jaar een beetje groter worden want als we al die vachten mee moeten nemen dan past dat niet meer in de Peugeot Partner.

We zijn nu weer thuis, alle tassen zijn uitgepakt, de meeste honden weer op honk en we zijn bekaf. Vakantie is bedoeld om bij te komen, maar we hebben best een vermoeiende reis achter de rug. En dit was dus niet alleen vakantie.

We willen bij deze alle hondenoppassers bedanken die zo lief waren om Pat, Kate, Nuala, Jolee, Lucy en Seanan op te vangen. Zonder hun inzet en liefde voor ons zestal Border Collies, hadden we de trip niet kunnen maken.

De komende dagen gaan we aan de slag om alle bestellingen te verwerken en te verzenden. Even flink aanpoten.