De blik van Mór spreekt boekdelen....
Er is haar heel groot onrecht aangedaan. Allereerst dachten wij dat haar voorhand nu echt niet meer mee wilde en ze dus het bos niet meer in kon.
En ten tweede, er volgde een dierenartsbezoek!!!
Vandaag keek E. nog eens goed naar haar poot en zag tussen de tenen een abces.
Dat zat er nog niet eerder. Dat zal dus de reden van het mank lopen geweest zijn.
Meteen maar even een afspraak gemaakt met dokter Eva.
Er werd natuurlijk met een klinisch oog naar de voet gekeken en het abces werd zonder verdoving opengehaald. Ja Mór is een "stoere" hond (stoer is drents voor dapper en niet pieperig) en gaf geen krimp.
Het ergste vind Mór het verband om haar voet, dat is iets wat er niet hoort en ik mag er eigenlijk geen foto van maken. Vandaar dat de tweede kiek een beetje bewogen is.
Mór heeft nu een antibioticakuur en moet, als het verband eraf is, met haar voet in een biotex badje.
Nou we kunnen ons lol dus nog op!
We zijn eigenlijk blij dat het zoiets simpels is en niet iets wat niet meer te repareren valt.
De dementie blijft, daar leren we mee leven. Maar de dagelijkse wandelingen in het bos, waar Morrieboot zo van geniet, daarvan hopen we dat we haar strakjes weer mee kunnen nemen.
.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten