zaterdag 26 juni 2010

Grote kezen.....





Ik ben opgegroeid met en in de moestuin. Ik kan mij niet anders heugen dan dat mijn vader en beide opa's een moestuin hadden. De vader van mijn vader had er eentje aan de spoordijk. Dit werd de spoorarbeiders en baanvakwerkers gegund door hun werkgever, de NS.
Het was een goedkope manier om aan voedsel voor de vaak grote gezinnen te komen.
Ik weet van mijn vader dat zijn vader, heel veel sperziebonen teelde en dat mijn vader die "herebonen" nog steeds niet lust. Hij gruwelt ervan....

Tuinbonen, zoals je op de bovenste foto's ziet heten in Bollenstreektaal, de streek waar ik vandaan kom, grote kezen. Ongetwijfeld hebben ze die benaming gekregen omdat ze vaak te lang doorgroeiden. Ze worden dan enorm groot en worden taai!

Ondanks al mijn goede voornemens kwam het er dit jaar weer niet van om tuinbonen te "leggen".
Maar wij hebben een heel goed adres voor de inkoop van aardbeien en zacht fruit en dat is de firma Sturing in Laaghalen. Zij hebben in hun bescheiden winkeltje bij hun bedrijf, nog veel andere soorten fruit en groenten.
Dus ik kon de verleiding niet weerstaan en heb twee kilo tuinbonen meegenomen.
Ja voor twee personen heb je heel wat nodig want je koopt voornamelijk de "verpakking".

Er is door in de natuur bijna niets zo mooi verpakt als de tuinboon.
Ze liggen keurig op een zacht bedje wat nog het meest op een hele nieuwe moltononderlegger lijkt. Mijn hele leven ben ik al gefascineerd door deze mooie vorm van bescherming.

Mevrouw Sturing, ze is zestig plus, had nog nooit tuinbonen gegeten en wist ook niet hoe ze ze moest klaarmaken. Dat hebben we even uit de doeken gedaan.
Hoe maak je een smakelijke tuinbonenschotel, nou zo!
Dop de tuinbonen en spoel ze af,
Kook ze in water met een beetje zout en wat bonenkruid, gedroogd of vers.
Laat ze zo'n twaalf minuten koken en proef of de bonen gaar zijn. De wat grotere bonen hebben een wat langere kooktijd nodig.
Giet de bonen af en roer er wat créme fraiche door, maar gewoon een beetje roomboter is ook erg smakelijk.
Voor een extra lekkere variant kun je uitgebakken kleine stukjes rookspek met een meegebakken fijn gesnipperd uitje, toevoegen.

Volgend jaar ga ik toch maar weer mijn voornemen om grote kezen te telen ten uitvoer brengen. Niet alleen omdat ze zo lekker zijn, maar als ze in bloei staan ruiken ze fenomenaal lekker....

vrijdag 25 juni 2010

Cochenille



Ja wat is cochenille??? Je ziet ze op bovenstaande foto in gedroogde vorm.
En je kunt er mee wol verven dat gaat erg goed!
Als je mooie dieproze of karmozijnkleurige wol wilt, dan moet je deze "plantaardige" verfstof eens proberen. Nou ja plantaardig... het is een schildluizensoort die op een cactus leeft en zich daar tegoed doet aan de sappen van de plant.
Het is dus heel "plant aardig" om die schildluis te vangen en de cactus een "plant aardiger" bestaan te gunnen zonder die lastige luis.
Oké de luis gaat dan dood, dat is weer klein dierenleed, maar elk nadeel heeft zijn voordeel. Of andersom, het is maar hoe je het wilt bekijken.

Nu gaan we even op het wol verven met dit beestje in.
Allereerst beits je je wol voor met aluin. Ik zeg het nog maar even, de wol moet eerst goed schoon zijn ook voordat je gaat beitsen. Lanoline die in de wol zit, beinvloedt de kleuropname van de vezel. Je wol moet dus goed gewassen zijn op een temperatuur van 85 graden.

Voor het verven van 200 gram wol (droog gewogen) heb je 10 gram cochenille nodig en 10 gram wijnsteenzuur.
De cochenille laat je een nacht weken, voordat je dat doet kun je de schildluizen al een beetje pletten in een vijzel.
Je zet de cochenille de volgende dag op in een pan met twee liter water
(deze twee liter is inclusief het goedje met de cochenille en het weekwater).
je voegt de wijnzteenzuur toe en je kookt dit 30 minuten.
Vervolgens voeg je de wol toe, let op maak de wol eerst een beetje vochtig!
De wol laat je 60 minuten aan het kookpunt net niet borrelen.

Er zijn prachtige resultaten te behalen met combinaties van campeche oftewel blauwhout en cochenille. Probeer dit ook eens uit!

woensdag 23 juni 2010

Kleurdoos 1



Nou dit is hem dan. Het eerste strengetje "kleurdoosgaren".
Lekker gesponnen terwijl ik naar de televisie keek, want om negen uur 's avonds gaat dit apparaat steevast aan als er een "crimi" is bij de KRO op Nederland twee.
Wat een uitkomst die programmering als je niet zo van voetbal houdt.

Het spinnen van dit garen is even een trucje, je vingers moeten er aan wennen en je moet het niet zo krampachtig doen en je snelheid van trappen moet wat anders zijn dan normaal. Tevens moet je de wol sneller toevoeren en zo voorkom je overmatige twist. Het is maar een weetje....

Mijn dagen breng ik nu deels door achter mijn strijkplank! Neen ik ben niet de overhemden gaan strijken, ook de bedbekleding strijk ik al lang niet meer...
Maar die strijkplank heeft een ideale werkhoogte om wol op uit te zoeken en te sorteren. Dat gaat prima buiten in de schaduw. Het is een tijdrovende en redelijk geestdodende klus. Het gezang van de vogels brengt nog wat afleiding.
Ondertussen filosofeer ik wat over de levens van de schapen, de dingen die ze hebben meegemaakt het afgelopen jaar dat ze hun vachten lieten groeien en de vraag of schapen zich dit alles bewust zijn. Soms heb ik last van een levendige fantasie!

Ik dacht dat ik goed aan de slag was met mijn vachten uitzoekerij en dat er licht aan het einde van de tunnel gloorde....
Maar vanochtend was Johan er weer! Johan levert hier de vachten af en kwam nu met dertig, ja je leest het goed, ik zal het nog even numeriek weergeven 30 vachten.
Dan zakt de moed me even in de schoenen.
Op de deel staan nu de zakken met wol opgestapeld. Het is maar goed dat het gras niet zo weelderig groeit en de trekker de deel uit moet voor een rondje weide "bloten". Het ding komt nooit meer van zijn plaats!

zondag 20 juni 2010

Frisbee in Drenthe




Afgelopen donderdagavond hadden we de laatste frisbeeles voordat trainer en coach Gesien van een welverdiende vakantie gaat genieten.

Het werd een leuke avond met een moelijke opdracht namelijk het "jammen" oftewel de honden steeds om de beurt vijf verschillende worpen laten doen en dan is er weer een andere combinatie hond met handler aan de beurt.

Om nu eens in het echt te zien hoe het niveau op de wedstrijden is, gingen we vandaag naar de KC Assen alwaar een heuse wedstrijd werd georganiseerd.

Duitse en zwiterse deelnemers waren goed vertegenwoordigd en hun prestaties en de lol met hun honden, was duidelijk waarneembaar. Leuk om dat alles eens te aanschouwen.

Op bovenstaande foto's zie je Pat in actie. Ondanks zijn leeftijd, hij is alweer tien jaar oud, doet hij het erg goed. We leren veel van het werken met een ouder wordende hond, dus veel worpen dichtbij en de dogdance trucjes komen ook nu weer goed van pas. Dat geeft wat sjeu aan de performance. Performance is trouwens een groot woord... zover zijn we nog lang niet. Lol hebben we wel!

Zijn dochter Lucy is een geboren frisbeedame en beweegt zo soepel en snel dat je er versteld van staat. Wat is dit hondje een natuurtalentje! Nu wij nog.
We hebben nog veel te leren en dat hebben we vandaag maar weer eens gezien.

zaterdag 19 juni 2010

Spinles




Vandaag was er weer een spinles voor beginners. Altijd weer een spannende dag voor zowel de cursisten als voor de "docente", ikzelf dus. Ik hoop altijd maar dat ze het leuk vinden en er iets van op steken en dat de dag met een tevreden gevoel wordt afgesloten.
Bovendien moeten de cursisten het een beetje met elkaar kunnen vinden, dat is wel zo leuk voor de sfeer.
Maar ik had me geen zorgen hoeven maken, het werd een topdag!

Mevrouw M. kwam als eerste en enige tijd later mevrouw N.
Na de eerste uitleg over wol, het kaarden met de handkaarden en met de kaardemolen moesten beide dames er aan geloven.
Mevrouw N. had hier vorige week al een tweedehands Louët gekocht en ik was verbaasd dat ze al een klos bijna vol gesponnen had. Dat ging dus al heel erg goed. Practice makes perfect, dat zie je maar weer! Haar uitdaging lag nu in het maken van een dunne draad die gelijkmatig gesponnen werd.

Mevrouw M. had nog helemaal geen ervaring en moest nog alles leren.
Maar daar kwam ze dan ook voor. Bij vrijwel alle cursisten zie je dezelfde eerste resultaten als op bovenstaande foto. Heel veel "twist" en een draadje waarmee je kunt bungyjumpen.
Maar aan het einde van de dag kon mevrouw M. al een heel goed draadje maken!!
Thuis gaat ze verder oefenen en ook deze mevrouw had de smaak erg te pakken.
Ik heb als het goed is, weer twee dames "spinverslaafd" gemaakt.

Mevouw N. vond het spinnen met witte wol wel heel erg saai worden en wilde kleur, kleur en nog eens kleur in haar draad. Gelukkig heb ik een voorraad van allerlei tinten merinowol waar ze goed mee uit de voeten kon. Het mengen van wol met behulp van handkaarden was voor haar weer iets nieuws. En ze ging uiteindelijk huiswaarts met een zakje kleur, "Ruud Gullit lokken" oftewel de lokken van onze Wensleydales schapen en nog wat meer spulletjes. Ja je wordt hebberig van zoveel soorten wol en van al die kleurtjes...

Over kleur gesproken, de eerste foto toont een kom broccolisoep. Die had ik op voorhand gemaakt voor de luch, want samen eten we op zo'n spindag ook nog een maaltijd. Het is een soep die ideaal is voor vegetariërs, makkelijk en snel te maken is en je kunt de soep ook nog eens goed invriezen.
Hier volgt het recept.
Maak een grote stronk broccoli schoon en snijd de stronk met de roosjes in kleine stukken.
Zet een pan met water op het vuur en los daarin een aantal tabletten groentebouillon op.
Als je van knoflook houdt, kook dan een paar teentjes mee.
Kook de broccoli gaar in de bouillon.
Voeg melk en kookroom toe en doe niet moeilijk over hoeveelheden. Proef hoe de smaak is en voeg wat extra melk toe als de soep te sterk smaakt.
Pureer de soep met behulp van de staafmixer.
Voeg eventueel wat peper toe.
Je kunt bij de soep wat geraspte kaas opdienen of stukjes Mon Chou.
Ook blauwschimmelkaas kan erg lekker zijn als je die laat smelten in de soep.

We gaan nog een dagje met elkaar spinnen en we gaan dan nieuwe dingen uitproberen.
De dames en ik hebben er nu al zin in!!!

vrijdag 18 juni 2010

Filosofie van de (koude) grond



We hebben in het "gazon" ahem, het kapotgelopen en stukgegraven grasveld in de tuin, een aantal molshopen opgemerkt.

Het roept in ieder geval vragen bij mij op.
Hoe kan het zijn dat als ik een molshoop platmaak, ik grond overhoud.
Maar als ik een door de honden gegraven gat, dit gat steevast moet aanlengen met grond uit een zak met tuinaarde???

Vreemd.... Wie heeft er een afdoende antwoord??

Alweer een half jaar oud!



Seanan is alweer een half jaar oud en wat gaat de tijd toch snel!
Ik zie me nog in de dierenartspraktijk staan. Puppy's opvangen, droogwrijven en zorgen dat de volgende pup dezelfde behandeling kreeg. En stressvolle bevalling was het!

Seanan is uit aan het groeien tot een leuke en vrijmoedige jonge man met veel karaktereigenschappen van zijn vader en van zijn oma Phoebe.
In het nest was hij de grootste en de zwaarste, maar nu is hij een onderdeurtje.
Maakt niks uit, hij is een lolbroek en we zijn erg blij met hem.

Binnenkort wordt hij gecastreerd, met al die teven in huis is het gedoe met een intacte reu geen feestje.
Geen nakomelingen dus voor Seanan en geen fokplannen meer met wie dan ook uit onze roedel.
Na de ervaring van een spoedkeizersnede, zijn we wel genezen!