Voor B. en iedereen om haar heen.
De wind blaast,
de tijd loopt door.
Het is al herfst,
de bladeren regenen op straat.
De takken raken leeg,
wachten op het nieuwe loof.
Morgen weer een dag,
minuten worden uren.
Zijn jas, je trekt hem aan.
Iets van hem,
zijn luchtje is nog net niet weg.
Waar is zijn stem, zijn voetstap, zijn lijf
Hij is in de tijd gebleven,
de tijd loopt door.
Het synchroon bestaan is er niet meer.
Heel veel sterkte voor iedereen. Vergeten doen we P. nooit.
.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten