Rekel Pat is jarig

'Rekel' is drents voor reu, dat u het maar weet.
Zo neemt u nog een stukje mee van streektaal, mooi meegenomen op de eerste april.

Rekel Pat vierde vandaag zijn twaalfde verjaardag.
Een bijzondere hond wordt ook op een bijzondere dag geboren.
Het was geen 1 april grap voor de fokker, maar werkelijkheid.
Ik geloof dat Pat er één is uit een nestje van vijf pups van de illustere Roy, destijds zeer bekend in schapendrijfland en moeder Lynn, ook zeker geen onverdiendstelijke schapendrijfster.

Pat groeide de eerste maanden op met zijn nestzusjes en broertjes en bleef nog een tijdje met zijn zus Roz, bij de fokker wonen.
Maar twee pups is meer dan twee handen vol en Pat kwam tijdelijk bij ons wonen.
We raakten nogal verknocht aan dit rekeltje en Pat aan ons en hij bleef gewoon hier wonen.

Nu zijn we alweer heel wat jaren verder.
We vieren Pat's verjaardag altijd. Die van vele andere honden laten we wel eens voorbijgaan, maar de verjaardag van Pat nooit.
En dat komt natuurlijk ook door die maffe dag van 1 april.

De liefde van een hond gaat (deels) door de maag.
Dus heb ik bij de supermarkt kippenbouten gekocht.
Daar is Pat nu eenmaal dol op en met zijn weinige gebitselementen die hij nog over heeft, dat is al een verhaal op zich, gaat hij zich te buiten aan de kiplekkere rauwe bout.

Maar we begonnen de festiviteiten vanochtend al vroeg met vanillevla (de volle variant) en créme fraiche.

We hebben heerlijk gewandeld in het bos.
Het was lekker weer, een beetje koud met een versnipperd buitje.
Pat kwam zijn favoriete Border Collies weer tegen die beiden op onze overleden Mór lijken.
Pat vindt dat altijd weer zo lollig dat hij direct gaat snuffelen om te zien of ze in zijn voor een verdere kennismaking. Helaas, de bazin van de collega Borders ziet dat nooit zo zitten.

Als verrassing had ik nog een extraatje in petto.
Anda, de (spin)vriendin kwam langs.
Pat is idolaat van Anda en dat is wederzijds.

Overigens, de trui van Anda heeft ze zelf gemaakt van handgesponnen Alpaca en eigenhandig gebreid. Een staaltje spin-en breikunst van de eerste orde.

Pat heeft een broertje dood aan de camera.
Zodra hij het toestel ziet, kruipt hij in zijn schulp.
Waar andere honden keurig gaan poseren, laat Pat een pose zien die niet zijn vrolijke en opgeruimde karakter weergeeft.
Hij ziet er meestal wat 'verlept' uit.

Na een vermoeiende dag is het goed rusten...
De vloertegels worden ingeruild voor de comfortabele bank.

Oogjes dicht en snaveltje toe.