Sokken zonder gaten

Spinnen is in, breien is 'hot' en wat breit men nu heden ten dage?
Sokken! Ja u leest het goed, er wordt wat afgebreid op rondbreinaalden, vier pennen en de teen en hiel hebben geen geheimen meer voor de moderne breister en breiers.

Vorig jaar is er een uiterst leuk blad uitgegeven wat binnen een mum van tijd was uitverkocht. Dat zegt wel iets over de populariteit van de moderne gebreide sokken.

Maar ik herinner me nog heel goed hoe mijn oma en mijn moeder eindeloos gaten zaten dicht te mazen met stopwol. Dat zat op van die kleine kaartjes, onderin de naaidoos.
Mijn oma en mijn moeder deden dat vaak op vrijdagavond. De enige reden die ik ervoor kan bedenken is dat ze dan hun tijd moesten doden omdat ze "in de krulspelden zaten" En een paardentand en een vrouwenhand mogen nooit stilstaan.

Waarom is de hedendaagse eigengebreide sok zo populair?
Ik kan er geen echte motivatie voor geven.
Wel zijn er spinners die opzien tegen het spinnen van vele klossen vol voor een trui of vest. Ja dat is even doorpakken.
Zo'n spinprojectje voor een paar sokken is te overzien.

Als u zelf uw garen spint voor sokken, dan kan ik u als versteviging van de wol, het toevoegen van mohair aanbevelen. Als u een verhouding van 30% mohair en 70% wol aanhoudt, dan hoeft u minder gaten te stoppen. Succes verzekerd!
En mohair is net zo mooi te verven als wol.

Zelf brei ik nooit sokken, ze zitten niet lekker en als ik op laarzen door het bos struin, worden het propjes in mijn laarzen. Reuze ongemakkelijk!
Bovendien heb ik een bijna traumatische herinnering aan het breien van sokken. Om dat te oefenen kregen de meisjes op mijn lagere school, handwerkles. We moesten een slang breien van durable katoen. Iedere zes centimeter een andere kleur en andere steek.
Het sluitstuk van de slang was de bek. Hiel en teenwerk dus....
Dat werd voor ieder meisje op dinsdagochtend van elf tot twaalf een drama.
Met een vreselijke handwerkjuf, die er een intens genoegen in had om elke niet gelukte bek, toer voor toer ten overstaan van de rest van de klas, uit te trekken. Tergend langzaam en met een zelfgenoegzame lach op haar gezicht.
Tranen drupten er op de toch al vettige breiwerkjes, de stalen pennen werden ieder jaar weer wat roestiger.

Voor mij geen sokken van eigen makelij, maar de plaatjes van handgemaakte paartjes voetenmode, want dat is het, vind ik vaak erg mooi.