Van het tuinieren komt helemaal niets terecht...
Ik durf amper naar buiten daar wacht me toch een wildernis!
En bij die aanblik krijg ik een peilloos schuldgevoel.
Ik laat de onkruiden hun gang gaan. De oorlog tegen alle ongewenste elementen kan ik dit jaar niet winnen.
Ik heb het te druk!
Een winkel bestieren, boekhouden, les geven, de lammerij en alles wat daarbij komt en me voorbereiden op nieuwe projcten, het is allemaal iets teveel voor één mens.
Ach wat zou ik graag op een ochtend wakker worden met een op bed gebracht ontbijtje met beschuitjes met mijn favoriete aardbeisoort.
Namelijk de Cambridge Favorite, het plantje heb ik ooit meegebracht uit Engeland.
Het is één van de vele ouderwetsere soorten die ze daar nog verkopen.
Lekker! Het is met geen toetsenbord te beschrijven.....
Ik koop soms een doosje hollandse aardbeien, maar het is iedere keer weer een teleurstelling. Zurig en waterig. Je kunt nog beter een goedkope aardbeienjam op je beschuitje smeren dan die schijfjes waterige rommel.
Als u mij echt heel gelukkig wilt maken, breng me dan een ontbijtje op bed.
Twee beschuitjes met jam en een kopje thee en ik kan er weer tegen.
Als u dan ook nog even een ochtendserenade, (bijvoorbeeld 'I have got you under my skin') wilt brengen, dan bent u de liefste mens op aarde!
(Graag wel na tien uur in de ochtend, dan kan ik ook eens uitslapen!)
.jpg)
Ik weet hoe het is. Twee weken geleden is het me eindelijk gelukt om de groentetuin te temmen. Mijn twee compostvaten puilden uit van het onkruid! Angstvallig hou ik het nu een keer in de week bij, want dat kost uiteindelijk minder tijd.... Ik moet nu weer... Groetjes,
BeantwoordenVerwijderenO dat klinkt heerlijk, net als reuze aardbeien van Texel (jammie). Wie weet neem ik wel heerlijke aardbeitjes met creme freche mee de volgende keer als ik langskom.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Wendy en een poot van Daantje