VERRASSING !!!

Soms heb je van die hele speciale dagen.
Nou vandaag was het weer zover, en hoe!

In een eerder berichtje schreef ik dat onze Gotland ooi 'leeg' oftewel 'gust' was gebleven.
Jammer maar de natuur gaat haar eigen gang.

Begin vorige week ging ik de schapen voeren in het land. Dat is een gevaarlijke klus.
Tegenwoordig neem ik Jolee mee en ik drijf de schapen eerst op de grote wei.
Ik sluit het hek tussen de twee weide's, leeg mijn emmer met biks in de voergoten, loop met Jolee terug naar het hek en doe het open.
De hele horde komt dan aangestormd (u snapt nu waarom het voederen niet zonder risico is) alsof schraalhans keukenmeester is in huize 'Wolvenbergerweide'.
(Oh ja Wolvenbergerweide is niet onze achternaam, zoals sommige mensen menen)

Als de hele troep schapen staat te eten van de brokjes, begint mijn stiekeme missie.
Ik ga de ooien één voor één na en bekijk de uiers. Ziet het er goed uit, geen tekenen van roodheid, zweren of ander ongerief.
Bij Bonnie, de Gotland ooi, zag ik opeens een fikse uier!
Hé, hoe kan dat nou?
Nou dat kan dus toch... Zet een ram bij een ooi en je kunt er op wachten dat er lammetjes komen, maar soms moet je een beetje langer wachten.

Bonnie vond het niet leuk, maar ze moest weer terug naar de stal.
Toen begon het grote wachten.
Er kwam niets!
Wel groeide haar uier tot een giga proportie. Een soort van Pamela Anderson cup.
Gisteravond dacht ik dat het zover was. Maar vals alarm.
Wel hoorden we toen we net in bed lagen een hoop geblaat, maar dat was buiten.
E. is gaan kijken, maar er was een lam wat een eindje bij zijn moeder was afgedwaald.
Niets bijzonders, E. heeft het lam weer bij zijn mama geparkeerd en de rust keerde weer. Dachten we....

Vanochtend heb ik de honden snel even uitgelaten en bij terugkeer kwam daar opeens een lammetje bij Bonnie.
Pikzwart! Prachtig mooi. En ik dacht even dat het een ooitje was, maar het is weer een rammetje.

De bode kwam met de levering van Louët.
Hup snel de handtekening voor ontvangst gezet en weer naar de stal. Daar was nummer twee, een wit knulletje.
Die uier komt nu goed van pas en de spenen zijn niet te missen!

De lammetjes heb ik meteen spul gegeven tegen de e-coli bacterie.
Ach wat vonden ze het smerig.
De stal heb ik opgestrooid en toen was het tijd voor een potje frisbee en zwemmen met de honden.

Toen ik daar mee bezig was kreeg ik gevoel dat er iets niet pluis was.
Vraag me niet waarom, maar ik keek naar de plek waar het 'niet-pluis' gevoel vandaan moest komen.
Ik zag op de kleine wei een ooi liggen die zich afzijdig hield van de rest.
Met Pat liep ik naar het hek waar de ooi lag.
Sapperloot..... daar lag ook een klein lammetje!
Helemaal al droog, het lag heerlijk tegen zijn moeder aan in de warme zon.
Ik kon het eerst niet zo plaatsen. Maar toen wist ik het.
We hadden nog een jonge ooi die 'zeker niet drachtig was'.
Dat hadden we met zijn allen toch echt geconstateerd.
We zijn fiks bij de neus genomen!
Het geblaat van vannacht was vast en zeker van haar afkomstig.
De goden zijn gedankt dat het goed weer was, geen regen, en geen vorst.
Want dan hadden we dit kleine rammetje niet gehad.

De ooi staat nu op stal.
Ze liep meteen mee naar binnen en ligt heerlijk met haar zoontje in het stro.
En zegt u nu zelf, heeft u ooit een tevredener moeder gezien?

Drie kleine verrassingen vandaag!
De dag kan niet meer stuk!