Uit de jas

Vandaag ontving ik per e-mail de fotoreportage van het uitkleden van de Swifter Longwools.
Wendy, de eigenaar van een zoon en kleinzoon van onze (overleden) Border Collie Phoebe, weidt deze schapen op haar veld.
Daar zijn wij hartstikke blij mee, want we kunnen niet alle schapen op ons eigen weiland kwijt.

Het Swifter Longwool schaap is door ons bedacht en gefokt.
Het heeft een hele mooie en zachte wol die in grove krullen op het schaap groeit.
We hebben er al vele wolverwerkers blij mee gemaakt!
Het spint lekker en het vilt ook prima.
Gek genoeg lijkt het wel alsof de wol per jaar beter en mooier wordt.

Het is een groot schaap, dat ziet u wel op foto nummer drie.
Wilt u een schaap fokken met een groter karkas, dus meer slachtgewicht, dan moet u eens denken aan Wensleydale Longwool ram!
Tja dat klinkt misschien een beetje sneu, maar de meeste (ram)lammeren worden gehouden om geslacht te worden.
Ofschoon hun leven relatief kort is, ze hebben wel een leuk leven gehad.
Lekker buiten en spelend met soortgenootjes.
Dat kun je van biggen nu eenmaal niet zeggen....

Laten we maar snel overgaan op een prettiger onderwerp. De wol!
Wij houden de schapen voor hun jasjes.
Mooie jasjes die spinners en vilters blij maken.

Morgen komt bij ons de scheerder!
Altijd een bijzondere dag. Daar hebben we een jaar naar uitgezien.
We hebben de dieren goed verzorgd, we hebben ze voorzien van extreme hoeveelheden brok en voordroogkuil.
De hoevenbekapper is ten minste vier maal in het jaar langs geweest om de het "schoeisel" van de dames en heren te onderhouden en morgen is het dan de dag dat de warme winterjas uitgaat.

Ook de Ryelands van de buurkudde gaan uit de jas.
En dat is maar goed ook, door de idioot grote vacht van dit kleine type schaap, zien ze bijna niks meer.
Ik verheug me nu al op ook die wol.
De Ryelands gaan voor het eerst uit de wol.
Lamswol van een goede kwaliteit, ideale spinwol.

Zondag wordt het woluitzoekdag.
Het weer wordt ook nog eens lekker, dus de klus wordt buiten geklaard.
Misschien ga ik wel in de schapenwei staan, want de moeders mogen met hun kroost naar buiten.
Als de kleintjes eenmaal buiten gewend zijn, is dat voor hen een hele belevenis.
Vaste prik is dat ze rondjes gaan rennen rondom de grote poel middenin het weiland.
Dat is een vorm van lol, dat wilt u niet weten.
U zou het eigenlijk eens moeten zien...

Maar morgen eerst nog een beste klus.
Scheerder Kees heeft er nog een beste kluif aan.