Soms heb je van die dagen....
Ze beginnen en eindigen gewoonweg goed.
Een perfecte wandeling in het bos. Mooi weer, dus jas open en je lekker laten koesteren door het warme zonlicht.
Zes honden om je heen. Ze hebben het allemaal vreselijk naar het zin.
De baas zingt een deuntje, er is toch niemand in de buurt en ze heeft wel zin in een lolletje. Dus wel drie maal een potje frisbee!!
's Middags komt spinvriendin Anda. Leuk, ze gaat weer aan de spinnerij en we praten bij en hebben lol.
Ze is blij met een complete vacht Swifter kruising Texelaar. En ik ben blij met de vriendschap met Anda.
De telefoon ging, volkomen onverwacht belde Willeke, de eigenaresse van Mazzel.
Mazzel is een pup uit het eerste nest van Kate en Pat.
En Mazzel doet zijn naam eer aan. Hij is een "lucky boy".
Hij woont in een tópgezin met leuke kinderen en dito bazen.
Gek genoeg heb ik de afgelopen week aan Mazzel gedacht en aan zijn gezin en aan Willeke. Zij maakt namelijk prachtige schilderijen....
Ik stond voor een lege muur en dacht aan het werk van Willeke.
Toeval??? Ik weet het niet.
Willeke zei dat ze juist op de sterfdag van Mór zo aan ons heeft gedacht.
Ze wist niets van het ziekzijn van Mór, maar haar gedachten waren opeens bij ons.
We hadden al jaren geen contact meer, het verwaterde wat.
Zo gaat dat in een mensenleven.
Dat nu juist de "draadjes" zo worden aangehaald, is frappant.
Mazzel komt logeren! Ik kijk er nu al naar uit, ik heb iets met dit hondje.
U raadt het al, "draadjes"!!!!!
.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten