"Woolmiles"

Is wat je van ver haalt altijd lekkerder??? In mijn opinie niet!
Het is misschien een beetje een malle "binnenkomer" in dit stukje, maar ik vind het zonde dat zoveel wol van dichtbij huis gefokte en gehouden schapen wordt weggedaan.
De fokkers en houders van vaak bijzondere rasssen in ons land en in onze buurlanden, moeten veelal de wol van hun dieren wegggooien.
In Engeland, waar we regelmatig te gast zijn, is het al helemaal droevig gesteld.
De vachten worden daar gewoon vaak verbrand. Het afvoeren van een partij wol is nog eens een extra kostenpost.

Ook al verkoop ik ook de producten van ver, ik heb zelf een voorliefde voor wol van dieren uit ons land. Niet omdat ik nu zo nationalistisch ben ingesteld, maar omdat al die wol van veraf, het milieu wel degelijk schade toebrengt.
Dat komt door de "woolmiles" de afstanden die de wol nu eenmaal aflegt voordat het bij de klant terecht komt.
Overigens komt een deel van de winst van Kleiendraad ten goede aan het aanplanten van nieuwe bomen op onze weide's. De schapen hebben zo meer schaduwplekken en we zorgen voor een beter milieu.

Een goed voorbeeld van "woolmiles" is de Nieuw-Zeelandse en Australische wol, denk maar eens aan de Merinosoorten en de mixjes ervan.
In die landen wordt de wol meestal niet verwerkt maar het gaat per vliegtuigvrachten of via scheepscontainers naar voornamelijk China.
Daar wordt het verwerkt en vervolgens weer de europese markt opgebracht.
De wol maakt dus een wereldreis van jewelste. Die mijlen belasten het milieu.

In ons land zijn ook wolsoorten te koop van schapen die hier gefokt zijn en een prettig leven hebben. Gelukkig komen er steeds meer wolsoorten op de markt in ons land. Dat komt doordat zoveel mensen een apart soort schaap in de wei willen hebben.

Een goed voorbeeld daarvan is de wol van het Coburger Fuchs schaap.
Mooi en goed te spinnen en te vilten ook voor de beginners in beide hobby's.
Maar ook onze "eigen" Texelaar levert een goede kwaliteit wol.
Wil je het zachter, dan kun je het mengen met bijvoorbeeld Merinowol.
Iets minder milieubewust, maar altijd nog beter dan steeds maar kiezen voor wol van veraf.

Zelf vind ik het hele proces van kaarden, spinnen, wassen en verven (of in een andere volgorde al naar gelang het ontwerp van het garen) wel zo leuk.
En ik vind kant en klare lontwol vaak gewoon "doods" aandoen. Het heeft teveel een fabrieksmatige uitstraling en het natuurlijke van het schaap vind ik er niet meer in terug.
De wol wordt in de fabriek flink mishandeld met (schadelijke) middelen om het schoon te maken, iets waar de meeste mensen geen weet van hebben.

Kortom koop ook eens wol van meer "lokale" schapen.
De schapenhouder is blij met je bijdrage en je steunt de lokale fokkerij van dieren.
Met een beetje humor zou je op zijn engels in plaats van "thank you", "thank ewe" kunnen zeggen. ("Ewe" is het engelse woord voor "ooi", maar je spreekt "ewe" en "you" hetzelfde uit.)

(Liesbeth van BTW-dogs, heeft de eerste twee foto's gemaakt, dank je wel!!)