Zwartblesschaap

Ter voorbereiding op de "we gaan wild met wol" pinksterdagen op de Strubbert in Laren (Gelderland), ben ik al een hele week aan het wolwassen en spinnen.
Ik moet toch een beginnetje hebben om mee te weven en te breien en haken aldaar.
Het weer werkt gelukkig heel erg mee en de wol droogt als een tierelier op de drooginstallatie buiten.
Nou ja drooginstallatie is weer een heel erg overdreven woord, het is eigenlijk een oud konijnenhok met een extra ren die bovenop het hok staat. De ren is gefabriekt van voliéregaas en dat heeft precies de juiste afmetingen om de wind er lekker door te laten wapperen en de wol vliegt door de constructie niet weg.
Zoals gezegd, het droogt allemaal lekker snel en mijn opa zou zeggen "d'r zit een hoop sikketief in de lucht".
Mijn grootvader was ooit huisschilder en in vroeger tijden mengde men de verf deels zelf.
'Siccatief' is overigens een hulpmiddel wat ervoor zorgt dat vooral olieverf sneller droogt.
Weer wat geleerd!

De wolwas dus, want daar had ik het over...
Daar heb ik al eens uitgebreid een stukje over geschreven. Dat kan ik achterwege laten.
Maar nu nog wat over oude wol. Men denkt altijd dat je wol niet zo heel lang kunt bewaren.
Maar dat is een beetje een fabeltje.
Mits goed verpakt en goed opgeslagen kan het best zo zijn dat een uitgezochte vacht een jaar kan blijven liggen totdat u het verder gaat verwerken.
Doe dat niet in jute zakken, uiennetten of welk ander luchtdoorlatende verpakking dan ook.
Het is vragen om de mot.
U zoekt de wol goed uit, vriest het in (ja in de diepvriezer) voor een dag of tien. Dan laat u het weer goed drogen in de buitenlucht en u verpakt het in stevige plastic zakken.

Ik dook de wolvoorraad in en vond nog een zak met wol van het Zwartblesschaap.
Ha, dat was weer een meevallertje.

Een mooi portret van een volwassen Zwartblesschaap ziet u hierboven.
Het lammetje van dit ras hieronder.

Zeg nu zelf, het is een lollig ding.
Diepzwart en de aftekening is helemaal leuk.

Het Zwartblesschaap schijnt ontstaan te zijn vanuit selectie van de Schoonebeker schapen en heeft ook wat eigenschappen van dit ras geërfd.
De wol bijvoorbeeld is stug. Zeker als het dier wat ouder wordt dan heb je te maken met prikkerige wol.
Maar het heeft een veel kortere vezel dan de wol van heideschapen zoals de Schoonebekers.
De vacht is meer aaneengesloten en heeft niet van die plukken.
Als u het gaat kaarden valt het op dat de vezel dicht is en wat lastig kaardt.
Dat gaf geen nood want ik wilde juist hele dikke draden spinnen.
Eenmaal gesponnen, met dikke bobbels erin, is de kleur wat dieper donkerbruin dan het zich in eerste instantie liet aanzien.
Het is eigenlijk een hele mooie draad geworden met veel expressie en de draden gaan het zeker goed doen in het wild-weef project op de Strubbert.

Het Zwartblesschaap heeft dus best mooie wol.
En heeft u een weitje over en wilt u een redelijk onderhoudsarm dier in de wei?
Dan is dit ras wellicht een juiste keuze.
Ze lammeren makkelijk af, zijn goede moeders en ze zien er ook nog eens leuk uit.

Heeft u zin om langs te komen op de Strubbert?
Wij zijn er aanstaande zondag en maandag.
U kunt uw spinnewiel meenemen, of uw breipennen, haakpennen of u kunt meehelpen met het weven of vilten.
Voor het luttele bedrag van €3,50 per persoon heeft u een geweldig dagje uit met de kinderen, kleinkinderen of wie dan ook.