"La la la, wat zullen we eten????"

Bij het lezen van de titel van dit stukje moet u eigenlijk een wijsje zingen...
Nu voorziet het blogger-dashboard-menu niet in muzieknoten, he da's nu jammer.
Maar er was altijd zo'n onderdeeltje op de radio over de groenteman die dagelijks een receptje gaf over wat de pot kon schaffen voor de avondmaaltijd.

Ter voorbereiding op de herfstmaaltijd heb ik vandaag van mijn schoonzus planten gekregen van twee pompoensoorten.

Allereerst de "Uchiki Kuri". U weet wel zo'n typische oranje pompoensoort.

Het dingetje staat ferm te groeien in een potje en wordt morgen bij goed weer uitgeplant in de volle grond.
Evenals zijn soortgenoot, ook een pompoentje maar dan wat kleiner van formaat.
De "Jack-be-Little, wat een naam....
Hieronder ziet u hem in volle glorie.

Hij schijnt het ook erg leuk te doen in bloemstukken.
Ach waar google al niet goed voor is. Je steekt er nog eens iets van op.
"Jack" is als plantje in het potje nog wat kleiner dan zijn grote broer.
Nu maar hopen dat ze het gaan redden in de volle grond.
Een beetje extra schapenmest en wat compost moet de groei gaan bespoedigen.
Pompoenen zijn dol op een stevige maaltijd en aan die wensen ga ik dan ook maar tegemoet komen.

Maar schoonzus Angelique had in de vensterbank nog meer lekkers in spé staan.
Ik kreeg een komkommerplantje mee en een "lemon-cucumber".
Ik had er nog nooit van gehoord en de plaatjes op het internet zien er erg 'zurig' uit.
Maar bij nadere bestudering van de teksten blijkt dat de citroen komkommer juist erg lekker, zoetig en 'cripsy' is.

Zeg nu zelf, het ding ziet er niet uit... U zou er geen komkommer in herkennen.

Inmiddels staan de komkommer-peuters al in de kas.
De ingenieuze sproeiinstallatie staat ook aan.
Helemaal zelf en handgemaakt door de hereboer des huizes en gefabriekt van een aantal buizen en sproeiertjes.
Tuinslang eraan en even de kraan openzetten. Natuurlijk moet ik die niet vergeten dicht te draaien....
Want 'komkommmers moet je eraan gieten', maar teveel water is natuurlijk ook weer funest.

Al tuinierend heb ik zo mijn overpeinzingen...
Wat is er nu leuk aan schoffelen, harken, bukken, wieden, opruimen en bezemen?
Eerlijk gezegd als ik er mee bezig ben heb ik de behoefte om al die gereedschappen aan de wilgen te hangen.
Maar, als ik weer een stuk onkruidvrij heb gemaakt, de moestuin is schoon en er staan verse planten in, dan overkomt me een onuitsprekelijk genoegen van voldoening.
Ik kijk uit op een schone tuin, en overzie alles en mijn oog reikt dan over de heg.
De schapen lopen lekker te grazen en in de verte zie ik de bosrand.
De zon zakt een beetje weg in de avond en het ruikt zo lekker.
Ik ben tevreden en zie in de toekomst mijn eerste komkommers al verdwijnen in een salade of verwerkt tot tzatziki.

Hier het recept:
Schil een komkommer
Maak hem fijn met behulp van de keukenmachine (middelfijne rasp), een handrasp kan natuurlijk ook.
Neem een half bakje griekse yoghurt (10% vet) en vermeng dit met vier uitgeknepen tenen knoflook, een beetje dille het liefste vers, wat zout en zwarte peper uit de pepermolen.
Laat de geraspte komkommer en half uur uitlekken.
Vermeng de komkomerrasp met het yoghurtmengsel en laat het minstens een half uurtje in de koelkast staan om de smaken goed te laten mengen.

Eet het bijvoorbeeld met aardappels uit de oven.
BBQ vlees en aardbeien als toetje.