Stinkdieren....

Ja stinkdieren, ik kan ze niet anders benoemen. Angorageiten dus.
Ik vind datgene wat ze leveren, prachtig! Maar de "geur" en dan druk ik mij nog voorzichtig uit, vind ik om te walgen.
"Walgen" is trouwens ook weer zo'n mooi woord, een beetje "hameliaans". Als u van mijn generatie bent, dan heeft u vast iedere week uitgekeken en gekeken naar "Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen". Ach ik dwaal af...

Terug naar de stinkdieren, de angorageiten. Prachtige en zeer schrandere geiten die een hele mooie vezel leveren.
Wol mag je het niet noemen, wol is iets van het schaap.
Maar wat een nadeel is, is de lucht. Penetrant, iets wat je meteen herkent en je moet ervan houden. Ik houd er dus niet van.
Net zomin als van geitenkaas.
Ik wil één uitzondering maken, ik heb eens een créme brulée
( oh jee, waar horen de streepjes precies op de letters) gegeten van geitenkaas en die was heel erg lekker. In Dwingeloo nota bene.
Dus niet in een duur buitenlands restaurant maar bijna om de hoek.

Goed en wel de angorageit heeft prachtig haar. Glim en glans.
Die lucht raak je kwijt als je het goed wast op een heel hete temperauur van 85 graden. Een scheutje Dubro en een eetlepel Biotex Groen doen de rest.
Verder goed spoelen met weer heel heet water. Centrifugeren in de slacentrifuge en te drogen leggen op een liefst zonnige plek.
Succes verzekerd!!