dinsdag 7 december 2010
Krullen en lokken... ik ben er dol op!!
Ik weet niet wat het is, het is vast iets wat met het verleden te maken heeft.
Ik had waarschijnlijk niet voldoende knuffels als kind.
Maar ik ben dus gek op dieren met een bijzondere en het liefste (lange) lokkenvacht.
Of het nu schapen zijn, geiten of zoals hier ezels. Ik vind ze echt prachtig.
Ze zien er aaibaar uit deze ezels en dat zijn ze ook.
We hebben ze, al weer een eeuwigheid geleden, in het echt gezien in Frankrijk.
Het was in de streek "Poitou-Charente" in het westen van dit land.
Het was een nog onbekend gebied en we streken neer op een camping die echt frans was.
U weet wel, hurktoiletten, een enkel echt zittoilet en minimale douchefaciliteiten.
Maar ach, het was er prachtig en het terrein was mooi en rustig.
En het sanitair was schoon.
Eén van de weinige attracties in dit gebied was het centrum voor deze ezels.
Ze werden er gefokt, want er waren er nog maar bitter weinig van.
Na de intrede van de tractor, was er weinig emplooi meer voor dit dier.
Maar gelukkig zijn er altijd weer enthousiaste mensen die zich gaan bezighouden met het fokken van een heel bijzonder ras.
Dat is de "Baudet du Poitou" zoals deze ezelsoort heet, zeker en vast.
We gingen deze bijzondere ezelsoort bezoeken en we kregen eerst wat informatie in de vorm van een wat bibberig fimpje met diabeelden die door de warmte wat heen en weer sprongen.
De uitleg was in het frans, maar het was met een beetje HAVO basisfrans best te volgen.
Daarna mochten we de kleintjes en hun moeders zien die in de stallen stonden en op een wei. Lief en leuk. De moeders waren blij met een beetje aandacht en zochten onze zakken af op zoek naar lekkers. Tja het zijn slimme dieren.
Na het kraambezoek aan de stallen, togen we onder leiding van de gids, het veld in.
We zagen niks, in de verste verte geen beest te bekennen.
Maar na een scherp fluitsignaal van de gids, stonden er binnen een mum van tijd zo'n veertig ezels om ons heen. We werden helemaal ingesloten door de dieren.
Klein, groot, van alles door elkaar.
We werden besnuffeld en weer werd onze kleding aan een grondige inspectie onderworpen. Het ging allemaal heel beheerst en zachtjes.
Het was een hele mooie ervaring die ik niet zal vergeten.
Deze ezels hebben echt dreadlocks, ze zijn vaak ook maar deels zo mooi getooid met die versierselen. Ik heb geen idee of ze ook wel eens geschoren worden en wat er met het haar gedaan wordt. Het is vrij stug, vergelijk het maar met paardenhaar.
Maar het is wel een heel opvallend dier!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Wat zien die ezels er vreemd uit met dat lange haar, die kleine ezeltjes..... wat een schatjes.
BeantwoordenVerwijderen