Herdwick schapen

In Engeland stikt het van de schapensoorten. Ieder graafschap, of zo u wilt provincie, heeft haar eigen ras. Elk ras is ooit gefokt en aangepast aan het (micro)klimaat van een bepaalde streek, aan de grond en mineralen die in de grond en dus in het gras aanwezig zijn. Of om andere redenen, bijvoorbeeld om een bepaalde wolsoort te genereren. Er werd door de eeuwen heen naar hartelust gekruist tussen de diverse rassen. En er werd (en dat gebeurt nog steeds) geshowd met de rassen.
De gemiddelde engelsman of engelsvrouw is dol op een lintje, een "award" of een bekertje of oorkonde. Een prijs kun je al in de wacht slepen voor huisgemaakte jam, of de mooiste soort wortelen. Als nuchtere hollanders, lachen wij ons vaak dood. Maar het is de moeite waard om eens te gaan kijken op een fair met streekproducten en vee. The Royal Welsh Agriculteral Show is een must op dit gebied.

Enfin, dit was maar een kleine inleiding op mijn verhaaltje over het Herdwick schaap.
Dit Herdwick schaap kwamen wij tegen in Suffolk, ver weg van waar hij vandaan komt. Het ras komt namelijk uit het Lake District in het noorden van Engeland.
Het leven is daar hard, de omstandigheden bar en lang koud, winderig en nat.
Daar moet je je als schaap goed tegen wapenen en dat heeft de Herdwick dan ook goed voor elkaar.
Het ras heeft een vacht wat eigenlijk het beste te vergelijken is met prikkeldraad.
Stug, ruig en stoer, dat is het. Goed voor vloerkleden en perfect te vilten.

Ik ken weinig schapenrassen met zo'n "lief" snuitje als de Herdwick.
Het is een dier wat zo door Beatrix Potter geschilderd zou kunnen worden.
En dat heeft ze vast en zeker ook wel eens gedaan want ze was naast illustratrice en schrijfster, ook boerin en zette zich in voor het behoud van het Herdwick schaap.
Ze fokte ze zelf ook. Meer dan eens won ze prijzen met haar Herdwicks.

Naast al de werkzaamheden en bezigheden die ze had, was ze ook actief voor de National Trust, een instelling in Engeland die kastelen, landgoederen en natuur beschermt.
Ze zou vast en zeker heel trots geweest zij als ze haar ras gezien had op dit plekje in Suffolk, vlak naast een National Trust bezoekerscentrum (Sutto Hoo).
Haar inspanningen tot behoud van dit ras en het nationaal erfgoed hebben hun vruchten erg goed afgeworpen.