Gisteren had ik een praatje met buurvrouw Tineke.
Het is mooi weer en dan zien we elkaar wat vaker.
We zijn weliswaar goede buren maar op 'zomerdag' treffen we elkaar wat vaker.
We maken dan een babbeltje.
Buuv Tineke is altijd in de weer met de tuin, het buitenom schilderwerk en meer van dat soort nuttige zaken.
Ze vertelde me dat er drie aanpalende buren besmet zijn met Q-koorts.
Dat was aan de ene kant schrikken, aan de andere kant was ik totaal niet verbaasd.
Boer H. die hier achter zijn grasland heeft, rijdt meermalen per jaar tonnen melkgeiten-stront uit.
Voor ons is dat het sein om de ramen maar even dicht te houden, de stamk is niet te harden.
Maar oké, je leeft en woont in een agrarisch gebied en de boer moet ook eten en zijn bedrijf voeren.
Voor de omwonenden is het nu een hard gelag aan het worden.
Twee van de drie getroffenen die een q-koorts besmetting hebben opgelopen, hebben een eigen onderneming en zijn dus eigen baas.
Er is geen sociaal vangnet...
Het werken zit er niet meer in.
Het huis van één van de q-koorts slachtoffers staat reeds te koop.
Hij kan zijn werk niet meer uitvoeren en het huis is niet meer te betalen.
En dat in deze recessie.
Ik heb erg te doen met de mensen die het betreft, je zal het maar meemaken.
Het grasland is inmiddels weer gemaaid en we wachten nu op de verse lading mest.
Met angst en beven.
Wij zijn de direct aanwonenden van dit grasland waarop de stront wordt uitgereden.
De q-koorts bacterie verspreidt zich via mest en kan in de lucht in een actieradius van 10 kilometer actief zijn.
Q- koorts beperkt zich dus niet tot een gebied in Brabant, maar treft nu ook onze provincie.
Een falend overheidsbeleid is hier verantwoordelijk voor.
Het 'ruimen' van dieren heeft dus niets geholpen...
.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten